ΒΑΣΙΛΙΣ τῶν πόλεων, ἡ περικαλλεστάτη Κωνσταντινούπολις, εὐθὺς ἀπ’ ἀρχῆς τῆς κτίσεώς της ὑπὸ τοῦ εὐσεβεστάτου καὶ ἁγιωτάτου βασιλέως Κωνσταντίνου ἀφιερώθη πρεπόντως μὲ πολλὴν εὐλάβειαν εἰς τὸ ὄνομα τῆς Δεσποίνης καὶ Βασιλίσσης πάντων τῶν βασιλέων, ὡς πασῶν τῶν πόλεων βασιλεύουσα. Ἕνεκα τούτου ὑπερβαίνει καὶ εἰς τὴν εὐλάβειαν πάσας τὰς ἄλλας πόλεις τῆς οἰκουμένης· εὑρίσκονται δὲ εἰς αὐτὴν Ναοὶ περισσότεροι ἢ εἰς οἷον δήποτε ἄλλον τόπον, καλλωπισμένοι, κεκοσμημένοι ἀπὸ τοὺς εὐσεβεῖς οἰκήτορας, καὶ σχεδὸν οὐδεὶς εὑρίσκεται τόπος βασιλικὸς καὶ δημόσιος ἢ οἶκος ἄρχοντος, ὅστις νὰ μὴ ἔχῃ Ναὸν ἢ εὐκτήριον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ὅτι πανταχοῦ εἰς τὴν οἰκουμένην ἅπασαν, ὅπου καὶ ἂν ἐκηρύχθη τὸ μυστήριον τῆς τοῦ Θεοῦ Λόγου σαρκώσεως, ὑμνεῖται διὰ παντὸς ἡ ὑπερύμνητος Θεοτόκος καὶ κατὰ χρέος δοξάζεται, ἐπειδὴ κατῴκησεν εἰς αὐτὴν ἅπαν τὸ πλήρωμα τῆς Θεότητος. Ἐξαιρέτως δὲ εἰς ταύτην τὴν Πόλιν εὑρίσκονται Ναοὶ ἀναρίθμητοι, ἀφιερωμένοι εἰς τὸ πανάγιον αὐτῆς Ὄνομα. Ἀλλὰ ἀπὸ ὅλας τὰς Ἐκκλησίας της τὰ πρωτεῖα κατέχει ἡ τῶν Βλαχερνῶν, ἥτις ὑπερβαίνει τοὺς ὑπολοίπους Ναοὺς εἰς τὴν ὡραιότητα, ὡς τοὺς ἀστέρας ὁ ἥλιος.
Οὗτος ὁ Ναὸς τῶν Βλαχερνῶν πιστεύεται ὅτι εἶναι ὥσπερ τι βασίλειον ἱερώτατον τῆς Παναγίας καὶ θειότατον καταγώγιον· διὰ τοῦτο καὶ εἰς ἄλλας θέσεις ἢ πόλεις κτίζοντες οἱ εὐσεβεῖς Ἐκκλησίας, Βλαχέρνας ταύτας ὠνόμασαν, πιστεύοντες ὅτι ἡ πανάμωμος Δέσποινα εὐδοκεῖ εἰς ταύτας καὶ χαίρεται καὶ φαιδρύνει καὶ λαμπρύνει αὐτὰς μὲ τὴν ἔνθεον παρουσίαν της. Καὶ πάντες οἱ ἀρχιερεῖς καὶ ἄρχοντες καὶ ὁ εὐσεβὴς λαὸς εἰς τὰς Βλαχέρνας συντρέχουσι, προσφέροντες εἰς τὸν Θεὸν καὶ τὴν Θεοτόκον χαριστήρια καὶ λαμβάνουσι πάντων τῶν λυπηρῶν λυτήρια, οἱ ἐν θλίψεσιν εὑρίσκουσι παραμυθίαν καὶ οἱ ἀσθενεῖς τὴν ἴασιν, καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν ὁ ἐν Βλαχέρναις θεῖος Ναὸς τῆς Πανυμνήτου Θεομήτορος εἶναι εἰς ὅλους μας πάσης ἐλπίδος σωτηριώδους ἀποθήκη καὶ θησαυροφυλάκιον, εἰς τὸ ὁποῖον καὶ ἀπὸ τὸ ὁποῖον πᾶν ἀγαθὸν ἀπολαμβάνομεν.