Ἡ δὲ Ἁγία οὕτως ἀντέγραψεν· «Ὁ Θεὸς συγκαταβαίνει, ὦ βασιλεῦ, εἰς τὰς ἀσθενείας μας ὡς φιλάνθρωπος, καὶ δὲν θέλει τὸν θάνατον τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ἀλλὰ τὴν μετάνοιαν. Λοιπὸν ὄχι ἐμέ, ἀλλ’ ἐκεῖνον εὐχαρίστει καὶ δόξαζε. Πλὴν οὔτε ἡ βασιλεία σου εἶναι πρέπον νὰ ἔλθῃ ἐδῶ, οὔτε ἐγὼ εἰς τὰ βασίλεια. Δὲν χρειάζεσαι εὐλογίαν ἀπὸ ἁμαρτωλὴν καὶ ταπεινὴν δούλην Του, ὅτι ἔχεις τὸν ἁγιώτατον Πατριάρχην καὶ τοὺς ἄλλους ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας, καὶ τοὺς πνευματικοὺς Πατέρας τῶν Μοναστηρίων καὶ ἐὰν ἀκούῃς τὰς νουθεσίας αὐτῶν, θέλεις θεραπεύσει τὸν Θεόν, νὰ κυβερνήσῃς τὴν βασιλείαν εὐσεβῶς, σωφρόνως καὶ δικαίως. Εἰ δὲ καὶ δὲν κάμῃς τὸν λόγον μου, ἀλλὰ βουληθῇς νὰ ἔλθῃς, δὲν θὰ σοῦ προξενήσῃ καλόν, καὶ μόνον τὸν Θεὸν παροργίζεις. Εἰ δὲ καὶ μοῦ ἀκούσῃς, ἡ δεξιὰ τοῦ Ὑψίστου νὰ σὲ σκεπάσῃ καὶ νὰ σὲ λυτρώνῃ ἀπὸ κάθε πειρασμὸν πάντοτε».
Ταῦτα γράψασα ἐσφράγισε τὴν ἐπιστολὴν καὶ τὴν ἔστειλε μέ τινα πράγματα χάριν εὐλογίας, τὰ ὁποῖα εὐλαβῶς ἐδέχθη, ἀλλὰ περισσῶς ἐλυπήθη, πὼς δὲν τὸν ἠξίωσε νὰ ἴδῃ τὸ ἅγιον αὐτῆς πρόσωπον. Πλὴν διὰ νὰ μὴ τὴν σκανδαλίσῃ, δὲν τὴν ἐπείραξε· μόνον πολλάκις τῆς ἔστειλε μετάνοιαν καὶ δωρεὰν μὲ ἄνθρωπον· ὁμοίως δὲ καὶ αὐτὴ ἐκείνου καὶ ἀπήλαυσε πολλὴν παράκλησιν καὶ βοήθειαν ὁ βασιλεὺς ἀπὸ τὴν Ἁγίαν. Ὁ δὲ συγγενής της, ὅστις ἐλυτρώθη ἀπὸ τὸν κίνδυνον, ἔπεσεν εἰς τοὺς πόδας αὐτῆς καὶ τόσον ἔκλαυσεν, ὥστε τοὺς ἔπλυνε μὲ δάκρυα. Αὐτὴ δὲ τὸν ἐνουθέτησε νὰ φυλάττῃ τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ, διὰ νὰ μὴ τοῦ ἔλθῃ ἄλλην φορὰν πειρασμὸς ὅμοιος, οἵτινες μᾶς εὑρίσκουν διὰ παίδευσιν τῶν ἁμαρτιῶν μας. Ἀφοῦ δὲ τὸν ἐδίδαξεν ἱκανῶς, τὸν ἐκράτησε νὰ φιλευθῶσιν ὁμοῦ μὲ ὅλην τὴν Ἀδελφότητα εἰς δόξαν Θεοῦ διὰ τὴν σωτηρίαν τῆς ψυχῆς αὐτοῦ καὶ τοῦ σώματος· μετὰ δὲ τὴν εὐχαριστίαν, τὸν κατευώδωσαν εἰς τοὺς συγγενεῖς χαίρουσαι. Ἀλλὰ ἀκούσατε καὶ ἕτερον πρὸ τῆς τελευτῆς τῆς Ὁσίας τελεσιούργημα.
Ἄνθρωπός τις φίλος καὶ γνώριμος τῆς Ἁγίας, ἀγαθός, εὐλαβὴς καὶ φιλόχριστος, Χριστοφόρος ὀνόματι, ἤρχετο πολλάκις εἰς τὴν Μονὴν καὶ τὸν ὑπεδέχετο καὶ ὡμιλοῦσαν, ἠξεύρουσα ὅτι ἦτο ἐνάρετος. Μίαν ἡμέραν λοιπὸν ὅπου ἦλθε καὶ συνωμίλησαν ὥραν πολλήν, ὅταν ἤθελε νὰ ἀναχωρήσῃ, ἔβαλε μετάνοιαν κατὰ τὴν συνήθειαν, ζητήσας συγχώρησιν. Ἡ δὲ Ἁγία εἶπεν εἰς αὐτόν· «Ἄπελθε, τέκνον, ὁ Κύριος νὰ ἀναπαύσῃ μετὰ δικαίων τὸ πνεῦμά σου».