ΕΙΡΗΝΗ ἡ Ὁσία Μήτηρ ἡμῶν, ἡ Ἡγουμένη τῆς Μονῆς τοῦ Χρυσοβαλάντου, ἤκμασε μετὰ τὸν θάνατον τοῦ μισοχρίστου καὶ φιλοχρύσου βασιλέως Θεοφίλου ἀποθανόντος ἐν ἔτει ωμβ’ (842), ὅτε ἡ εὐσεβεστάτη καὶ θεοφιλεστάτη Θεοδώρα ἡ σύζυγος τοῦ Θεοφίλου ἔμεινε διάδοχος τῆς βασιλείας, ἀλλ’ ὄχι καὶ τῆς ἀσεβείας αὐτοῦ. Τότε αὕτη ἐστερέωσε τὴν ὀρθοδοξίαν, ἀναστηλώσασα τὰς ἁγίας Εἰκόνας, καὶ οὕτως ἀπέλαβε πάλιν ἡ Ἐκκλησία μας τὴν εὐπρέπειαν τῶν ἁγίων Εἰκόνων ὡς πρότερον. Ἕως οὗ δὲ ἦτο ὁ υἱός της Μιχαὴλ ἀνήλικος, ἐκυβέρνα αὐτὴ ἡ ἀοίδιμος τὸ βασίλειον· ὅταν δὲ ἔφθασεν ὁ βασιλεὺς εἰς χρόνους ιβ’ (12) ἠθέλησε νὰ τὸν ὑπανδρεύσῃ, ὅθεν ἔστειλεν ἀνθρώπους εἰς διαφόρους τόπους, νὰ εὕρωσι κόρην τινὰ ὡραίαν, εὐγενικὴν καὶ ἐνάρετον, ἥτις νὰ εἶναι ἀξία διὰ σύζυγον βασιλέως.
Τὸν καιρὸν ἐκεῖνον εὑρίσκετο εἰς τὴν χώραν τῶν Καππαδοκῶν καὶ ἡ Εἰρήνη, ἥτις ἦτο κόρη ὡραία πολὺ καὶ ἐνάρετος, ἀπὸ γονεῖς εὐγενεῖς γεννηθεῖσα. Ταύτην ἐπῆραν οἱ βασιλικοὶ ἄνθρωποι χαίροντες καὶ ἐλπίζοντες, ὅτι αὐτὴ ἔμελλε νὰ γίνῃ βασίλισσα, διότι ἦτο κατὰ πολλὰ κοσμία καὶ εὔτακτος. Εἶχε δὲ καὶ μίαν ἀδελφήν, τὴν ὁποίαν παρέλαβε μετ’ αὐτῆς καὶ τὴν ὁποίαν ἔλαβε γυναῖκα ὁ ἀδελφὸς τῆς βασιλίσσης Θεοδώρας, Βάρδας ὀνόματι. Καθὼς δὲ ἐπορεύοντο πρὸς τὸ Βυζάντιον, ὅταν ἐπερνοῦσαν τὸν Ὄλυμπον, ἀκούσασα ἡ Εἰρήνη διὰ τὸν μέγαν Ἰωαννίκιον, ὅστις ἠσκήτευεν εἰς ἐκεῖνο τὸ ὄρος, ὅτι ἦτο ἅγιος ἄνθρωπος καὶ ὅσοι ἦσαν ἄξιοι τὸν ἔβλεπον, εἰς δὲ τοὺς ἄλλους ἦτο ἀόρατος, παρεκάλεσε θερμῶς τοὺς βασιλικοὺς ἀνθρώπους νὰ τὴν ὁδηγήσουν εἰς τὸν Ὅσιον, ἵνα λάβῃ τὴν εὐλογίαν του, αὐτοὶ δὲ μετὰ βίας ἐδέχθησαν. Ἀπελθόντες τότε εἰς τὸ ὄρος, τοὺς εἶδεν ἀπὸ μακρὰν ὁ Ὅσιος, καὶ ὡς προορατικὸς ὅπου ἦτο, ἐγνώρισε τὴν μέλλουσαν προκοπὴν τῆς κόρης, καὶ τῆς λέγει· «Καλῶς ἦλθες, δούλη τοῦ Θεοῦ Εἰρήνη. Ὕπαγε εἰς τὴν βασιλεύουσαν χαίρουσα, ὅτι ἡ Μονὴ τοῦ Χρυσοβαλάντου σὲ χρειάζεται, νὰ ποιμάνῃς τὰς παρθένους ὅπου εἰς ταύτην εὑρίσκονται». Ταῦτα ἀκούσασα ἡ κόρη ἐθαύμασε τὸ προορατικὸν τοῦ ἀνδρός, ὅτι ἐγνώρισε τὸ ὄνομά της καὶ τὴν μέλλουσαν αὐτῆς κατάστασιν. Ὅθεν πίπτουσα κατὰ γῆς εἰς τοὺς πόδας αὐτοῦ, ἐζήτει τὴν εὐλογίαν του· ἐγείρας δὲ αὐτὴν ὁ Ὅσιος, τὴν ἐστερέωσε μὲ λόγους πνευματικοὺς καὶ μὲ εὐχὰς καὶ εὐλογίας τὴν κατευώδωσε χαίρουσαν.