Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς Ὁσίας μητρὸς ἡμῶν ΕΥΠΡΑΞΙΑΣ.

Ἐπειδὴ ὅμως οὐδεμίαν ἐλάμβανον ἀπάντησιν, ἔτι μᾶλλον περιεργαζόμεναι, ἐπιμόνως ἀπῄτουν νὰ μάθωσι τὸ ἐρωτώμενον· τέλος ἡ Ἡγουμένη ἀπήντησε· «Δὲν ἤθελον νὰ ἀποκαλύψω εἰς ὑμᾶς τὸ πρᾶγμα, διότι ἐγίνωσκον ὅτι μεγάλως καὶ θὰ σᾶς ἐλύπει· ἐπειδὴ ὅμως δὲν δύναμαι νὰ καταστείλω τὴν ἐπιμονήν σας, μάθετε ὅτι αὔριον ἡ Εὐπραξία ἀπέρχεται τοῦ κόσμου τούτου· ἀλλὰ ἂς μὴ γίνῃ γνωστὸν τὸ τοιοῦτον». Οἱ λόγοι οὗτοι ἐκίνησαν εἰς θρήνους πάσας τὰς Μοναχάς, μία δὲ ἐξ αὐτῶν δραμοῦσα καὶ εὑροῦσα τὴν Εὐπραξίαν μετὰ τῆς Ἰουλίας ψήνουσαν ἄρτους ἐν τῷ κλιβάνῳ εἶπεν· «Ἀδελφὴ Εὐπραξία, πολὺς περὶ σοῦ λόγος καὶ θρῆνος γίνεται μεταξὺ τῶν ἀδελφῶν».

Ἡ εἴδησις αὕτη ἐτάραξε τὴν Εὐπραξίαν, ἥτις στραφεῖσα πρὸς τὴν Ἰουλίαν εἶπεν· «Ὕπαγε, ἀδελφή μου, καὶ μάθε τὰ διατρέχοντα». Αὕτη δὲ ἀπελθοῦσα εὗρε τὴν προϊσταμένην διηγουμένην τὸ ἑξῆς ὅραμα· Δύο νεανίαι ἐνδεδυμένοι λευκὰ ἱμάτια παρουσιάσθησαν εἰς τὴν Ἡγουμένην λέγοντες· «Πέμψον τὴν Εὐπραξίαν πρὸς τὸν Βασιλέα». Ἔπειτα ἄλλος τις ἐλθὼν προστακτικῶς λέγει πρὸς τὴν Ἡγουμένην· «Παράλαβε τὴν Εὐπραξίαν καὶ ἄπελθε, διότι ζητεῖ αὐτὴν ὁ Δεσπότης». Καὶ αὕτη μὲν ἐκπληροῦσα τὴν προσταγὴν ἀπήρχετο συμπαραλαβοῦσα τὴν Εὐπραξίαν, προπορευομένην τῶν νέων· φθάσασα δὲ εἴς τινα μεγαλοπρεπῆ πύλην ἀνακτόρων καὶ εἰσελθοῦσα δι’ αὐτῆς εἶδεν ἐν τοῖς ἀνακτόροις τοιαύτην καὶ τοσαύτην πολυτέλειαν καὶ καλλονήν, ὁποίαν ἀδύνατον εἶναι νὰ περιγράψῃ τις· ἐντὸς δὲ τούτων ὑπῆρχε καί τις νυμφικὸς θάλαμος, μηδεμίαν ἔχων ὁμοιότητα πρὸς τὰ ἔργα τῆς ἀνθρωπίνης χειρός, ἀλλ’ ἔργον, ὡς φαίνεται, δυνάμεως πανσόφου καὶ θείας. Ταῦτα ἔλεγεν ἡ Ἡγουμένη ὅτι εἶδε μέν, ἀλλὰ δὲν ἐπετράπη νὰ προσεγγίσῃ, εἰμὴ εἰς τὴν Εὐπραξίαν, ἥτις καὶ προσευξάμενη ἐνώπιον τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ περιστοιχουμένου ὑπὸ μυρίων ἀγγελικῶν ταγμάτων καὶ ἀπειραρίθμων Ἁγίων, προσέπεσε πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ προσεκύνησεν αὐτόν. Ἔπειτα φανεῖσα ἡ Μήτηρ τοῦ Κυρίου ἔλαβε τὴν Εὐπραξίαν καὶ δείξασα εἰς αὐτὴν τὸν νυμφῶνα ἐκεῖνον, εἶπεν· «Ἰδοὺ ἡ ἀμοιβὴ τῶν κόπων σου· ὁ νυμφὼν οὗτος θὰ εἶναι εἰς σὲ ἀνάπαυσις αἰωνία, ἀλλ’ ἄπελθε ἤδη, καὶ μετὰ δέκα ἡμέρας θὰ ἔλθῃς καὶ θὰ ἀπολαύσῃς αὐτοῦ». Ταῦτα διηγηθεῖσα ἡ προεστῶσα προσέθηκεν· «Αὔριον συμπληροῦται ἡ δεκάτη ἡμέρα, κατὰ τὴν ὁποίαν ἡ Εὐπραξία θὰ ἀποχωρισθῇ ἀφ’ ἡμῶν».