[Ὁ Ἑλληνικὸς πλατύτερος Βίος τῆς Ἁγίας Μυροφόρου καὶ Ἰσαποστόλου Μαρίας τῆς Μαγδαληνῆς σῴζεται ἐν τῇ Μεγίστῃ Λαύρᾳ, ἔστι δὲ αὐτοῦ ἡ ἀρχή· «Ἐγὼ τοὺς ἐμὲ φιλοῦντας ἀγαπῶ». Τοῦτον, μὴ συμπεριληφθέντα εἰς οὐδένα τῶν παλαιοτέρων Συναξαριστῶν, καταχωρίζομεν ἐνταῦθα, μετενεγκόντες αὐτὸν εἰς τὴν ὰπλῆν ἑλληνικήν.]

ΕΓΩ τοὺς ἐμὲ φιλοῦντας ἀγαπῶ, οἱ δὲ ἐμὲ ζητοῦντες εὑρίσκουσι χάριν καὶ δόξαν. Ἠγάπησαν βεβαίως πάντες οἱ Ἅγιοι τὸν Θεόν, καὶ διὰ τοῦτο εὗρον χάριν καὶ δόξαν παρ’ αὐτοῦ. Χάριν μὲν εὗρον διότι τὰ σώματα αὐτῶν, κείμενα ἐν τοῖς μνήμασι, ἀναβλύζουσι μύρα καὶ θαύματα ἐπιτελοῦσιν εἰς τοὺς ὀρθῶς καὶ μετὰ πίστεως προστρέχοντας εἰς αὐτούς. Δόξαν δὲ ἔλαβον τὴν οὐράνιον ἐκείνην τοῦ Θεοῦ, εἰς τὴν Βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Διότι πόσην δόξαν θέλουσιν ἔχει οἱ Ἅγιοι, ὅταν ἀκούσωσι παρὰ τοῦ Χριστοῦ τὸ «Εὖ δοῦλοι ἀγαθοί, ἐπὶ ὀλίγα ἦτε πιστοί, ἐπὶ πολλῶν καταστήσω ὑμᾶς, εἰσέλθετε εἰς τὴν βασιλείαν μου;». Ἴδετε, τί κέρδος ἔχουσιν οἱ ζητοῦντες τὸ θέλημα αὐτοῦ καὶ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηροῦντες. Οὗτοι εἶναι μακάριοι, οὗτοι θέλουσιν ἴδει τὸν Θεόν, οὗτοι θέλουσιν εὕρει τὴν χάριν αὐτοῦ καὶ τὴν δόξαν.

Ἐκ τούτων μία ὑπάρχει καὶ ἡ ἔνδοξος Μαρία ἡ Μαγδαληνή, διότι αὕτη τὸν Θεὸν ἐζήτησε καὶ ἠγάπησεν αὐτόν· διὸ χάριν εὗρε καὶ δόξαν αὐτοῦ, καὶ ἐγένετο Ἁγία καὶ Ἰσαπόστολος. Εἰς πολλοὺς δὲ τόπους τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ ἐκήρυξε, καὶ Μυροφόρος ἐγένετο, καὶ θαυματουργὸς κατέστη, καὶ τοὺς πόδας τοῦ Κυρίου ἐφίλησε, καὶ πολλὰ πράγματα εὕρομεν εἰς τὰς ἁγίας Γραφὰς δι’ αὐτῆς. Ἀλλὰ καὶ οἱ τέσσαρες Εὐαγγελισταὶ δοξάζουσι καὶ ἐπαινοῦσιν αὐτήν, περὶ τῆς ἀγάπης καὶ τῆς πίστεως, τὴν ὁποίαν εἶχεν εἰς τὸν Χριστόν.

Αὕτη λοιπὸν ἡ Μαρία ἦτο ἀπὸ τὰ Μάγδαλα, πόλιν ἥτις ἔκειτο εἰς τὸ ὁροθέσιον τῆς Συρίας [1], πλουσία σφόδρα καὶ ὡραία τὴν ὄψιν καὶ τὸ κάλλος. Ὁ πατήρ της ὠνομάζετο Σύρος, ἡ δὲ μήτηρ της Εὐχαριστία. Οὗτοι ἦσαν ὀνομαστοὶ καὶ ἔνδοξοι εἰς πάντα, καὶ κατὰ τὴν εὐγένειαν περιφανεῖς καὶ κατὰ τὸν πλοῦτον περίβλεπτοι. Αὕτη λοιπὸν ἡ μακαρία ἀκούσασα περὶ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ὅτι εὑρίσκεται εἰς Ἱεροσόλυμα, ὅπου διδάσκει καὶ θαύματα πολλὰ ποιεῖ, τυφλοὺς φωτίζει, λεπροὺς καθαρίζει, νεκροὺς ἀνιστᾷ καὶ δαιμονιζομένους θεραπεύει, καταλιποῦσα τὰ Μάγδαλα, ἦλθεν εἰς Ἱερουσαλὴμ ζητοῦσα τὸν Κύριον, τὸν ὁποῖον εὑροῦσα ἠκολούθει εἰς αὐτὸν ψυχικῶς τε καὶ σωματικῶς· μαθήτρια δὲ αὐτοῦ γίνεται, καὶ χάριν εὑρίσκει μεγάλην παρ’ αὐτῷ.