Οὕτως εὐξάμενοι, εἶδε μίαν νύκτα ὀπτασίαν ὁ Ἰωάννης, ὅτι ἦλθεν ἡ μήτηρ τοῦ Συμεὼν καὶ ἔλαβε τὴν σύζυγόν του ἀπὸ τὴν χεῖρα λέγουσα· «Ἀνάστα, ἀδελφή, ἐκδύσου τὰ ἐρρυπωμένα ἱμάτια καὶ ἐνδύσου στολὴν λευκήν. Ὅτι ὁ οὐράνιος Βασιλεὺς σοῦ ἐχάρισε λαμπρὸν οἰκητήριον, νὰ συναγάλλεσαι πάντοτε μετὰ τοῦ νυμφίου σου».

Γνωρίσαντες τότε καὶ οἱ δύο ὅτι ἐλυτρώθησαν ἀπὸ τοιαύτην φροντίδα, διῆλθον εἰς τὴν ἔρημον ἀσκοῦντες μὲ πολλὴν κακοπάθειαν καὶ ἄσκησιν εἴκοσιν ἐννέα ἔτη πολλοὺς πειρασμοὺς ὑπομείναντες. Τοὺς ὁποίους ὅλους νικήσαντες, καὶ τὸν διάβολον ἀνδρείως πατάξαντες, ἔφθασαν εἰς μέτρα τελειότητος· μάλιστα δὲ ὁ Συμεών, ὅστις μὲ τὴν πολλήν του ἀκακίαν καὶ καθαρότητα ἠσθάνετο τελείαν ἀπάθειαν εἰς τὸ σῶμα του, μὲ τὴν χάριν καὶ δύναμιν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καὶ οὔτε πάθος ἐφοβεῖτο, οὔτε ψύχραν ἠσθάνετο, οὔτε ἐπείνα, οὔτε καῦσιν ἠσθάνετο, ἀλλὰ σχεδὸν ὑπερέβη τὰ μέτρα τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως καὶ δυνάμεως. Ὅθεν εἶπε πρὸς τὸν συναγωνιστὴν αὐτοῦ ταῦτα· «Ἀδελφὲ Ἰωάννη, ἐδῶ ὅπου καθήμεθα μόνον τὸν ἑαυτόν μας ὠφελοῦμεν· ἀλλ’ ἐὰν ὑπάγωμεν εἰς τὸν κόσμον, θὰ ἔχωμεν πολλὴν μισθαποδοσίαν, θὰ γίνωμεν καὶ ἄλλων πολλῶν ὁδηγοὶ πρὸς σωτηρίαν, καθὼς εἰς πολλὰ μέρη τῆς Ἁγίας Γραφῆς εἶναι γεγραμμένα διάφορα παραδείγματα». Τοῦ εἶπε καὶ ρήσεις τινὰς ἐξ αὐτῶν, ἤτοι: «Μηδεὶς τὸ ἑαυτοῦ ζητήσω, ἀλλὰ τὸ τοῦ ἑτέρου»· καὶ πάλιν. «Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων…», καὶ τὰ τούτοις ὅμοια.

Αὐτὰ καὶ ἄλλα πλεῖστα τοῦ ἔλεγε, διὰ νὰ τὸν φέρῃ εἰς τὴν γνώμην του. Ὁ δὲ Ἰωάννης εἶπεν εἰς αὐτόν· «Νομίζω, ἀδελφέ, ὅτι ὁ σατανᾶς ἐφθόνησε τὴν ἡσυχίαν μας καὶ σοῦ ἔβαλεν αὐτὴν τὴν ἰδέαν· ὅθεν κάθησον εἰς τὸ κελλίον σου, νὰ τελειώσωμεν ἐδῶ, ὅπου ἐκλήθημεν, τὸ ἐπίλοιπον τῆς παροικίας μας». Τοῦ λέγει ὁ Συμεών· «Πίστευσόν μοι, ὅτι δὲν μένω πλέον ἐδῶ, ἀλλὰ θὰ ὑπάγω νὰ ἐμπαίζω τὸν κόσμον». Λέγει ὁ Ἰωάννης· «Μή, ἀδελφέ μου ἀγαπητέ· σὲ παρακαλῶ, διὰ τὸν Κύριον, μὴ μὲ ἀφήσῃς μόνον τὸν ταπεινόν, ὅτι ἐγὼ δὲν ἔφθασα ἀκόμη εἰς αὐτὰ τὰ μέτρα, νὰ ἐμπαίζω τὸν κόσμον, καὶ μὴ διαχωρισθῇς ἀπὸ ἐμέ, διότι δὲν ἔχω ἄλλον μετὰ Θεὸν εἰμὴ μόνον σέ, καὶ διὰ τὴν ἀγάπην σου ἀπηρνήθην τὰ πάντα καὶ σὲ ἠκολούθησα, τώρα δὲ θέλεις νὰ μὲ ἀφήσῃς εἰς τὸ πέλαγος τῆς ἐρήμου ταύτης, νὰ κινδυνεύω ὁ ἄπορος;