Ἐγὼ μὲν θὰ κάμω τὴν διακονίαν, καθὼς ὥρισες. Σὺ δὲ ἀνάθες εἰς τὸν Δεσπότην Χριστὸν ὅλην τὴν ἐλπίδα σου, ὅστις σὲ ἐφώτισε καὶ ἐζώωσεν ὅπου ἤσουν νεκρὸς μὲ τὰ ἁμαρτήματα. Λοιπὸν ἀγάπησον αὐτὸν ἐξ ὅλης ψυχῆς καὶ δυνάμεως, καθὼς καὶ αὐτὸς ὁ πολυεύσπλαγχνος μᾶς ἠγάπησε καὶ ἐσταυρώθη δι’ ἡμᾶς. Μᾶς διδάσκει δὲ καὶ ὁ θεῖος Παῦλος οὕτω λέγων· «Ποῖα θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ μάχαιρα θὰ μᾶς χωρίσῃ ἀπὸ τὴν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ;». Τοιαύτας ἔχοντες ἐπαγγελίας, ἀγαπητέ, μὴ δειλιάσωμεν νὰ πάθωμεν ἐδῶ πρόσκαιρα πολλὰς κολάσεις διὰ τὴν σωτηρίαν μας, ἀλλὰ ἂς ὑπομείνωμεν διὰ τὸν Δεσπότην μας ἅπαντα, διὰ νὰ μᾶς ἀξιώσῃ τῆς βασιλείας του, νὰ ἔχωμεν πάντοτε δόξαν ἄρρητον καὶ εὐφροσύνην ἀνέκφραστον».
Ταῦτα ἀκούσας ὁ μακάριος βασιλεὺς ἐπληρώθη τὴν ψυχὴν ἡδονῆς πνευματικῆς καὶ ἀγαλλιάσεως· ἀσπασθέντες δὲ ὁ ἕνας τον ἄλλον, καὶ εὐλογήσας ὁ Ἅγιος τὸν βασιλέα, ἀπεχαιρετίσθησαν μετὰ δακρύων ἀγαλλιάσεως, ἐκεῖνος δὲ τοῦ ἔδωκε δέκα στατῆρας χρυσίου καὶ ἄργυρον καθαρὸν εἴκοσι, χρυσᾶ κειμήλια, ἤτοι ἅγια ποτήρια, θυμιατὰ καὶ ἄλλα ἐκκλησιαστικὰ ἀγγεῖα, μὲ τὰ ὁποῖα ὑπηρετοῦμεν τὴν ἱερὰν λειτουργίαν, εἶχον δὲ ταῦτα πολλοὺς πολυτίμους λίθους, ὅπου ἤξιζαν ἑκατονταπλασίως ἀπὸ τὸν χρυσὸν περισσότερα. Τοῦ ἔδωκε καὶ ἱερατικὰ πολλὰ χρυσοΰφαντα, καὶ ἄλλα δῶρα πολύτιμα, βασιλικῆς χειρὸς καὶ πίστεως ἐπάξια. Τὰ ὁποῖα ὅλα αὐτὰ τὰ πολύτιμα δῶρα τοῦ ἔδωκε μὲ πόθον θερμὸν καὶ χεῖρα ἄφθονον, διὰ νὰ τὰ εὕρῃ εἰς τὸν Παράδεισον, παραγγείλας εἰς αὐτὸν νὰ κρατήσῃ διὰ τὴν ἐπισκοπήν του τῆς Ἐδέσσης ὅσα χρειάζεται, τὰ δὲ ἐπίλοιπα νὰ δώσῃ εἰς τὸν Ναὸν τῆς ἁγίας τοῦ Κυρίου Ἀναστάσεως καὶ εἰς ἄλλας Ἐκκλησίας, καθὼς καὶ τὰ χρήματα. Μᾶς ἔδωκε δὲ καὶ στρατιώτας νὰ μᾶς συνοδεύσουν, διὰ νὰ μὴ μᾶς τύχῃ εἰς τὸν δρόμον ἀπὸ κλέπτας ἐνόχλησις. Ἐξελθόντες λοιπὸν τὴν νύκτα ἀπὸ τὴν Βαθυλῶνα ἐπήγαμεν πρῶτον εἰς τὴν Ἔδεσσαν, ἔπειτα εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, ὅπου ἐμοιράσαμεν τὰ δῶρα τοῦ βασιλέως, κατὰ τὴν ἁγίαν του πρόσταξιν εἰς ὅλα τὰ Μοναστήρια· πολλοὶ δὲ πτωχοὶ ἐπλούτησαν καὶ πολλὰ Μοναστήρια ἀνεκαινίσθησαν μὲ τὴν πλουσίαν ἐκείνην ἐλεημοσύνην τοῦ εὐλογημένου βασιλέως.
Ὅταν ὁ βασιλεὺς ἔμαθεν ὅτι διεμοιράσαμεν ὅσα μᾶς ἔδωκεν, ἔβαλεν ἀρίστην βουλὴν νὰ τελειώσῃ τὴν ζωὴν μὲ μαρτύριον. Ὅθεν πρῶτον μὲν διένειμε τὸν ἐπίλοιπον πλοῦτόν του ὅσον ἠδύνατο κρυφίως εἰς τοὺς πτωχοὺς Χριστιανοὺς δίδων καὶ τοῦ Μητροπολίτου πολὺν καὶ ἄπειρον, νὰ τὸν κάμῃ ὡς βούλεται.