Ταῦτα ἡ Μάρτυς πρὸς τοὺς παρόντας ὁμιλήσασα, ὕψωσε πρὸς τὸν οὐρανὸν τὰ ὄμματα τῆς διανοίας τοιαῦτα λέγουσα· «Ἄναρχε, ἀθάνατε, ἄχρονε, ἄκτιστε, ἀκατάληπτε καὶ ἀνεξιχνίαστε Κύριε, Θεὲ τῶν ὅλων καὶ δημιουργὲ πάσης τῆς κτίσεως, προνοητὰ καὶ σωτὴρ ὅλων, ὅπου εἰς Σὲ ἐλπίζουσιν, εὐχαριστῶ σοι, ὅπου μὲ ἔφερες εἰς τὴν ὥραν ταύτην καὶ ἤγγισα εἰς τὸν στέφανον τῆς δικαιοσύνης σου. Ὑμνῶ καὶ εὐλογῶ τὴν ἀναρίθμητον εὐσπλαγχνίαν καὶ φιλανθρωπίαν σου, ὅπου ἠθέλησες νὰ μὲ συντάξῃς μὲ τοὺς ἐκλεκτοὺς δούλους σου. Ἐπίβλεψον καὶ τώρα ἐπ’ ἐμὲ τὴν ταπεινήν, Δέσποτα Θεέ, Κύριε τοῦ ἐλέους παντοκράτωρ καὶ παντοδύναμε, ἐπάκουσον τῆς προσευχῆς μου, καὶ πλήρωσόν μου τὰ αἰτήματα εἰς ἔπαινον καὶ τιμὴν καὶ δόξαν τοῦ ὑπεραγίου καὶ προσκυνητοῦ σου ὀνόματος, χάρισαι τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν ὅλων ἐκείνων, ὅπου θέλουν οἰκοδομήσει Ἐκκλησίαν εἰς τὸ ὄνομα τῆς δούλης σου, νὰ λειτουργῶσιν εἰς αὐτὴν προσευχόμενοι, ἢ γράφουσι τὸ μαρτύριον τῆς ἀθλήσεώς μου καὶ τὸ ἀναγινώσκουσι μετὰ πίστεως, μνημονεύοντες τὸ ὄνομα τῆς δούλης σου καὶ καρποφοροῦσι τὸ κατὰ δύναμιν· ὅλων αὐτῶν, λένω, ὅσοι θεραπεύσουν τὸ οἰκητήριον τοῦ σώματός μου, ὅπου ἐμαρτύρησε δι’ ἀγάπην σου, συγχώρησον τὰς ἁμαρτίας κατὰ τὸ μέτρον τῆς πίστεως αὐτῶν· καὶ μὴ ἐγγίσῃ χεὶρ κολαστήριος, οὔτε πεῖνα, οὐδὲ θανατικόν, ἢ ἄλλη βλάβη ψυχῆς ἢ σώματος. Ὅσοι δὲ θέλουν μὲ ἑορτάσει δοξολογοῦντες μετὰ πίστεως καὶ σοῦ ζητήσουν σωτηρίαν καὶ ἔλεος διὰ μέσου μου, χάρισαί τους εἰς τοῦτον τὸν κόσμον τὰ ἀγαθά σου, νὰ πορεύωνται πρὸς αὐτάρκειαν· ἀξίωσον δὲ αὐτοὺς καὶ τῆς ἐπουρανίου βασιλείας σου. Ὅτι σὺ εἶ μόνος ἀγαθὸς καὶ φιλάνθρωπος, καὶ τῶν ἀγαθῶν δοτὴρ εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν».
Ταῦτα προσευχομένης τῆς Μάρτυρος ἐγένετο πάλιν σεισμός, καὶ ἔπεσον κατὰ γῆς πολλοὶ ἄνθρωποι, ὁμοίως καὶ ὁ δήμιος, ὅπου ἔμελλε νὰ τὴν θανατώσῃ, ἔπεσεν ἔντρομος. Ὁ δὲ Κύριος αὐτὸς τῆς ἐπαραστάθη νοητῶς μὲ πλῆθος πολὺ Ἁγίων Ἀγγέλων, καὶ τῆς λέγει· «Ἔχε θάρρος, Μαρῖνα, καὶ μὴ φοβῆσαι, ὅτι τὰς προσευχάς σου ἐπήκουσα καὶ πάντα ὅσα ἐζήτησας ἐπλήρωσα καὶ θὰ τὰ ἀποπληρώσω κατὰ καιρόν, καθὼς καὶ ᾔτησας· τώρα δὲ ἦλθον νὰ ἀναλάβω τὴν ψυχήν σου εἰς τὰ οὐράνια· μακαρία σύ, ὅτι διὰ τοὺς ἁμαρτωλοὺς παρεκάλεσας, ἐφάνης ἐνώπιόν μου ἄμωμος, καὶ εὗρες χάριν εἰς ἐμέ. Δι’ αὐτὸ πολὺς ἔσται ὁ μισθός σου εἰς τὰ οὐράνια».