Ταῦτα λέγουσα ἡ θεία περιστερά, ὦ τοῦ θαύματος! ἀναπτερίζει τὰς πτέρυγας, ὥσπερ νὰ ἐχαίρετο εἰς τὰ τελούμενα· τότε δὲ πετάξασα ἐκάθισεν ἐπάνω εἰς τὸν φωτοφανῆ ἐκεῖνον Σταυρὸν καὶ λέγει πάλιν εἰς ἐπήκοον πάντων πρὸς τὴν Ἁγίαν Μάρτυρα· «Ἐλθὲ εἰς τὰς ἄνω Μονὰς τοῦ Παραδείσου, Μαρῖνα θεόνυμφε, νὰ ἀπολαύσῃς τῆς ἀφθαρσίας τὸν στέφανον εἰς τὰ ἀγαπητὰ τοῦ Θεοῦ σκηνώματα, νὰ χαίρεσαι μὲ τοὺς Ἁγίους χορεύουσα καὶ ἀναπαυομένη αἰώνια». Αὐτὴν τὴν θείαν φωνὴν ἀκούσαντες ὅλοι τῆς πόλεως ἔφριξαν καὶ ἐπίστευσαν εὐθὺς εἰς τὸν Χριστόν, ἄνδρες ὁμοῦ καὶ γυναῖκες πλῆθος ἀμέτρητον καὶ ἐβόησαν μεγαλοφώνως, ὅτι ἦσαν ἕτοιμοι νὰ λάβουν διὰ τὸν Χριστόν, τὸν ἀληθῆ Θεόν, θάνατον.
Ἀκούσας ὁ ἔπαρχος ὅτι ὡμολογοῦσαν τὸν Χριστὸν Θεὸν καὶ Βασιλέα, τοὺς δὲ βασιλεῖς καὶ τοὺς θεοὺς ἐβλασφήμουν καὶ ὕβριζον, ἐπρόσταξε νὰ θανατώσουν ὅσους ἐπίστευσαν. Ἐκεῖνοι δὲ οἱ μακάριοι ἔτρεχον εἰς τὴν σφαγὴν διὰ τὸν Χριστὸν ἑκουσίως ὡς πρόβατα ἄκακα. Ἐφόνευσαν δὲ τότε οἱ ἀνήμεροι τύραννοι ἄνδρας χιλιάδας δεκαπέντε, χωρὶς τὰς γυναῖκας, ὅπου δὲν τὰς ἐμέτρησαν. Ὅλοι δὲ οὗτοι βαπτισθέντες μὲ τὸ ἅγιον αἷμά των, δὲν ἐχρειάσθησαν ἄλλο βάπτισμα· γενόμενοι δὲ θυσία καὶ ὁλοκαύτωμα εἰς τὸν Θεόν, ἀπῆλθον εἰς τὴν αἰώνιον βασιλείαν οἱ τρισμακάριοι. Ὁ δὲ δυσσεβὴς Ὀλύμβριος, φοβούμενος μήπως καὶ πιστεύσουν καὶ οἱ ἐπίλοιποι τῆς πόλεως, ἐὰν ἀφήσῃ τὴν Ἁγίαν ἀκόμη ζωντανήν, ἔδωκε κατ’ αὐτῆς καὶ μὴ θέλων τὴν διὰ ξίφους ἀπόφασιν. Καθὼς δὲ ἐπῆραν αὐτὴν οἱ δήμιοι καὶ τὴν ὡδήγησαν εἰς τὸν τόπον τῆς καταδίκης, ὅπου καὶ τὸ εἰρημένον πλῆθος ἀπεκεφάλισαν, παρεκάλεσεν ἡ Ἁγία τὸν δήμιον, ὅπου ἤθελε νὰ τὴν φονεύσῃ, καὶ τοῦ λέγει· «Περίμενε ὀλίγην ὥραν δι’ ἐμέ, ὦ τέκνον μου, νὰ ὁμιλήσω πρὸς τοὺς παρεστῶτας ὀλίγους λόγους, νὰ κάμω καὶ τὴν προσευχήν μου καὶ τότε νὰ κάμῃς τὸ προστασσόμενον».
Οὕτως εἶπεν, ἔπειτα στρέφει πρὸς τὸ πλῆθος τὸ πρόσωπον λέγουσα· «Παρακαλῶ σας, ἀδελφοὶ καὶ φίλοι μου, ὡς ἀναξία δούλη τοῦ Ὑψίστου, ἀκούσατε νουνεχῶς τὴν μικράν μου ταύτην παραίνεσιν. Ἠξεύρετε, ὅτι ἕνας εἶναι μόνον ὁ ἀληθινὸς Θεὸς ἐν Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ Ἁγίῳ Πνεύματι θεωρούμενος καὶ προσκυνούμενος· ὅστις δὲ πιστεύει μόνον εἰς αὐτὸν σῴζεται. Λοιπὸν ὑπερβαίνοντες πᾶσαν τὴν κτίσιν τῶν ὁρωμένων καὶ νοουμένων, ὑψώσατε τὸν νοῦν καὶ γνωρίσατε τὸν Πατέρα τῶν φώτων καὶ τὸν μονογενῆ Υἱὸν καὶ Λόγον αὐτοῦ, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν καὶ τὸ πανάγιον Πνεῦμα· ὅτι αὐτὰ τὰ τρία πρόσωπα εἶναι ἕνας Θεὸς αἰώνιος, παντοδύναμος καὶ ἀκατάληπτος καὶ οὐδεὶς σῴζεται εἰς ἄλλο ὄνομα».