Ὁ Πάπας ἀπαιτεῖ τὴν καταδίκην τοῦ θείου Μάρκου. Ἀπολογία αὐτοῦ.

Μετὰ τὴν ὑπογραφὴν τοῦ ὅρου ὁ Πάπας ἐζήτησεν ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα νὰ στείλη πρὸς αὐτὸν τὸν Ἅγιον Μάρκον ἵνα δικασθῇ. Ὁ βασιλεὺς ὅμως ἠρνήθῃ. Ἀλλ’ ἐπειδὴ ὁ Πάπας ἐπέμεινεν, ὁ βασιλεύς, καλέσας τὸν Ἅγιον, τὸν παρεκάλεσε νὰ μεταβῇ πρὸς τὸν Πάπαν ἄνευ φόβου καὶ νὰ ἀπολογηθῇ μὲ θάρρος πρὸς αὐτόν.

Ὅταν ἔφθασεν ὁ Ἅγιος Μάρκος εἱς τὸ Παλάτιον τοῦ Πάπα, ἐκεῖνος τὸν ἀφῆκε νὰ ἵσταται ὄρθιος, ὡς δῆθεν ὑπεύθυνον. Ἀλλ’ ὁ Ἅγιος ἐδήλωσεν ὅτι δὲν δύναται νὰ μένῃ ὄρθιος. Τότε ὁ Πάπας προέτρεψεν αὐτὸν νὰ ὑπογράψῃ τὸν ὅρον τῆς ἑνώσεως, ἄλλως θὰ καθῃρεῖτο, ὅπως καθῃροῦντο οἱ μὴ ὑπακούοντες εἰς τὰς Οἰκουμενικὰς Συνόδους καὶ ἀπεκηρύσσοντο ὡς αἱρετικοί. Ἀλλ’ ὁ Ἅγιος ἀπήντησε μὲ θάρρος καὶ ἀπέδειξεν ὅτι ὄχι μόνον δὲν ἦτο αἱρετικός, διότι δὲν ἐκήρυττεν ἰδικήν του δόξαν, ἀλλ’ ἀντιθέτως ἔμενε, πιστὸς εἰς τὴν ἀλήθειαν, τὴν ὁποίαν παρέλαβε καὶ κατέχει ἡ Ἐκκλησία ἀπ’ αὐτοῦ τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τὸ κείμενον τῆς ἀπολογίας τοῦ Ἁγίου ἔχει ἐπὶ λέξει ὡς ἑξῆς:

Αἱ Σύνοδοι κατεδίκαζον τοὺς μὴ πειθομένους τῇ Ἐκκλησίᾳ, ἀλλ’ εἰς δόξαν τινὰ ἐναντίαν αὐτῆς ἐνισταμένους καὶ ταύτην κηρύττοντας καὶ ὑπὲρ αὐτῆς ἀγωνιζομένους, διὸ καὶ αἱρετικοὺς ἐκάλουν αὐτούς καὶ κατεδίκαζον πρῶτον τὴν αἵρεσιν, εἶτα τοὺς ἀντεχομένους αὐτῆς· ἐγὼ δὲν κηρύττω ἰδίαν μου δόξαν, οὐδέ τι ἐκαινοτόμησα, οὐδὲ ὑπὲρ ἀλλοτρίου τινὸς δόγματος καὶ νόθου ἐνίσταμαι, ἀλλ’ εἰς τὴν ἀκραιφνῆ δόξαν τηρῶ ἐμαυτόν, ἣν παρέλαβε καὶ κατέχει ἡ Ἐκκλησία ἀπ’ αὐτοῦ τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ καὶ ἐς δεῦρο, ἣν καὶ ἡ Ρωμαϊκὴ Ἁγία Ἐκκλησία πρὸ τοῦ σχίσματος κατεῖχεν ὁμοῦ μετὰ τῆς ἡμετέρας Ἁγίας Ἐκκλησίας τῆς Ἀνατολικῆς· ἥν τινα εὐσεβῆ δόξαν καὶ πρότερον μὲν ἀεὶ ἐπῃνεῖτε καὶ ἐν τῇ παρούσῃ δὲ Συνόδῳ πολλάκις αὐτὴν ἐπῃνέσατε καὶ οὐδεὶς δύναται κατά τι μέμφεσθαι ἢ κατηγορεῖν αὐτῆς. Εἰ ταύτης τοίνυν ἀντιποιοῦμαι καὶ ἐξ αὐτῆς παρεκκλῖναι οὐ βούλομαι, πῶς ἄν κατακριθείην δίκην, ἣν οἱ αἱρετικοὶ κατεδικάζοντο; δεῖ γὰρ πρῶτον τὴν δόξαν ἣν δοξάζω κατακρίναι. Εἰ δὲ αὕτη εὐσεβὴς καὶ Ὀρθόδοξος ὁμολογεῖται, πῶς ἐγὼ καταδίκης ἄξιος [15];