Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τῆς Ὁσίας ΘΕΟΔΩΡΑΣ τῆς ἐν Θεσσαλονίκῃ, τῆς ἐξ Αἰγίνης καταγομένης.

ὅθεν ἐγερθεὶς ἐζωγράφησεν αὐτὴν μετὰ πόθου καὶ πόνου καὶ εὐλαβείας χωρὶς νὰ ἐρωτήσῃ τινὰ διὰ τὰ τοῦ προσώπου της χαρακτηριστικά, τὴν φυσιογνωμίαν καὶ τὴν στάσιν τοῦ σώματός της καὶ διὰ τῆς θείας βοηθείας καὶ τῆς πρεσβείας τῆς Ἁγίας τόσον ἐπέτυχεν εἰς τὴν ἐξιστόρησιν, ὥστε ὡμοίαζε τῆς Ὁσίας ἀπαραλλάκτως ὅπως ἦτο εἰς τὸ ἄνθος τῆς ἐφηβικῆς ἡλικίας της. Διότι ἴσως θὰ ἦτο Θεοῦ θέλημα, νὰ φαίνηται πόσην ὡραιότητα εἶχεν ὅταν ἀπηρνήθη τὸν κόσμον καὶ ἔγινε Μοναχή.

Μετά τινα καιρὸν ἐξῆλθε καὶ ἐκ ταύτης τῆς σεβασμίας εἰκόνος ἔλαιον μυρίπνοον καὶ εὐωδέστατον, τὸ ὁποῖον ἐξέρχεται περισσότερον ἀπὸ τὴν ἁγίαν της δεξιάν, καὶ πλύνει ὅλην τὴν εἰκόνα ἀπ’ ἐκεῖ καὶ κάτω. Ὅθεν ἔθηκαν καὶ δοχεῖον ὑποκάτω τῆς εἰκόνος νὰ δέχηται τὸ ἅγιον ἔλαιον, νὰ μὴ χάνεται. Ἐξῆλθε λοιπὸν αὕτη ἡ φήμη εἰς τὴν πόλιν ὅλην, καὶ ἔτρεχον ἅπαντες φέροντες τοὺς ἀσθενεῖς μετὰ πίστεως εἰς τὸ ἄμισθον τοῦτο ψυχῆς τε καὶ σώματος ἰατρεῖον, καὶ ὅλοι ἐθεραπεύοντο, καὶ οὐδεὶς ἐπέστρεφε περίλυπος. Ἀλλὰ καὶ δαιμονιζόμενοι καὶ λωβοὶ καὶ παράλυτοι καὶ ὑπὸ πάσης ἄλλης ἀσθενείας ἀνιατρεύτου δεινῶς κατεχόμενοι, καθὼς ἐπλησίαζαν μετὰ πίστεως καὶ ἠλείφοντο μὲ τὸ μύρον τῆς ἁγίας Εἰκόνος ἢ τῆς κανδήλας, τὴν ἰδίαν στιγμὴν καὶ ἐν ἀκαρεὶ ἐθεραπεύοντο, ἐπέστρεφον δὲ ἀγαλλιώμενοι καὶ δοξάζοντες Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν, τὸν ποιοῦντα διὰ τῶν ἀγαπώντων καὶ λατρευόντων αὐτὸν μεγάλα καὶ ἐξαίσια θαύματα.

Ταῦτα ἀκούσασα καὶ μία γυνὴ ἐκ τῆς ἑκατονταπύλου Θήβης, εὐγενὴς καὶ τιμία, ἔστειλε δοῦλον της πιστὸν γραμματοφόρον πρὸς τὴν Ἡγουμένην, δεομένη καὶ καθικετεύουσα νὰ τῆς στείλῃ ὀλίγον ἀπ’ ἐκεῖνο τὸ ἅγιον ἔλαιον· διότι εἶχε δούλην τινὰ πολυαγάπητον, ἥτις ἐπὶ τρία ἔτη ἐτύφλωττε. Λαβοῦσα λοιπὸν ἐκείνη ἡ ἀρχόντισσα τὸ ζητούμενον ἔλαιον, ἤλειψε μὲ αὐτὸ τὴν πάσχουσαν, καὶ εἰς ὀλίγας ἡμέρας ἀνέβλεψεν. Ὄχι δὲ μόνον αὕτη ἡ τυφλή, ἀλλὰ καὶ ἄλλοι πολλοὶ ἀσθενεῖς, χριόμενοι μὲ τὸ μύρον τοῦτο ἰατρεύθησαν. Ὅθεν διεδόθησαν ἁπανταχοῦ τῆς ἑκατονταπύλου Θήβης τὰ τῆς θαυμασίας Θεοδώρας τερατουργήματα· διότι ἡ ἄνωθεν γυνὴ ἦτο γυνὴ τοῦ Στρατηγέτου Εὐθυμίου, ἐκήρυξε δὲ τὰ θαυμάσια τῆς Ὁσίας Θεοδώρας καὶ εἰς τοὺς ἄρχοντας καὶ εἰς τὸν λαόν.