Εἶχε δὲ ἡ βασίλισσα, ἡ τοῦ μακαρίου βασιλέως Σεβαστιανοῦ σύζυγος, υἱὸν μονογενῆ, δωδεκαετῆ, ὅστις ἀσθενήσας ἀπέθανε. Τότε ἡ βασίλισσα προσελθοῦσα μετ’ ἀδιστάκτου πίστεως εἰς τὸν Ἅγιον Ἰάσονα τὸν παρεκάλει λέγουσα· «Δοῦλε τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου, γνωρίζω ὅτι ὅσα καὶ ἂν ζητήσῃς παρὰ τοῦ Θεοῦ, ἀνυπερθέτως θέλει σοῦ δώσει αὐτά. Μὴ λοιπὸν ἀρνηθῇς νὰ ἔλθῃς πρὸς ἐπίσκεψιν τοῦ ἀποθανόντος τέκνου μου καὶ νὰ προσευχηθῇς ὅπως ἀναστηθῇ τοῦτο. Διότι πιστεύω ὅτι διὰ τῆς προσευχῆς σου θέλει ἀναστηθῆ». Ὁ δὲ Ἅγιος εἶπε πρὸς αὐτήν· «Ὦ γύναι, ἐζήτησας πρᾶγμα τὸ ὁποῖον ὑπερβαίνει τὴν ἰδικήν μου δύναμιν. Ἀλλὰ τὰ ἀδύνατα παρ’ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστι» (Λουκ. ιη’ 27). Ἠκολούθησε λοιπὸν αὐτὴν ὁ Ἅγιος καὶ σταθεὶς παρὰ τὴν κλίνην τοῦ παιδὸς καὶ προσευχηθείς, ἐκράτησε τὴν χεῖρα τοῦ νεκροῦ παιδίου καὶ εἶπεν· «Ὦ τέκνον, ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ ἐγέρθητι ἐκ τῆς κλίνης». Ἀμέσως τότε ἀνεκάθησε τὸ παιδίον καὶ ἤρχισε νὰ ὁμιλῇ. Ἐξεπλάγησαν δὲ πάντες ἐκ τοῦ θαύματος τούτου καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεὸν λέγοντες· «Πράγματι σημεῖα τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ εἶναι ταῦτα».

Ἄλλη δὲ, γυνὴ ἐκ τῶν ἀρχόντων, ἐνοχλουμένη ὑπὸ ἀκαθάρτων πνευμάτων, ἀκούσασα, ὅτι ὁ Ἅγιος Ἰάσων ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν τὸν θανόντα υἱὸν τοῦ βασιλέως, προσῆλθε καὶ αὕτη καὶ γονυπετήσασα παρεκάλει τὸν Ἅγιον νὰ ἀπομακρύνῃ ἀπ’ αὐτῆς τὰ ἐμφωλεύοντα ἐν αὐτῇ πονηρὰ πνεύματα. Ὁ δὲ Ἅγιος Ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ, ὡς ἔχων τὴν κατ’ αὐτῶν ἐξουσίαν, ἀπαγγείλας ἐπ’ αὐτῆς προσευχὴν καὶ σφραγίσας αὐτὴν διὰ τοῦ σημείου τοῦ Σταυροῦ, ἀμέσως ἀπήλλαξε ταύτην τῶν δαιμονίων. Οὕτω ἡ γυνή, ἰατρευθεῖσα, ἀνεχώρησεν εὐχαριστοῦσα τὸν Θεόν. Πολλοὺς δὲ νοσοῦντας καὶ ὑπὸ δαιμόνων πάσχοντας καθ’ ἑκάστην ἐθεράπευε διὰ τῆς ὑπὸ τοῦ Θεοῦ δωρηθείσης πρὸς αὐτὸν Χάριτος, οἱ δὲ θεραπευόμενοι ἐδιδάσκοντο νὰ εὐχαριστοῦσιν ὄχι τὸν Ἅγιον Ἰάσονα, ἀλλὰ μόνον τὸν Κύριον, τὸν δωρήσαντα, διὰ τῆς Αὐτοῦ φιλανθρωπίας, τὴν Χάριν Του ταύτην πρὸς τὸν Ἅγιον. Χαρὰ δὲ μεγάλη ἐγένετο εἰς πᾶσαν τὴν νῆσον, ἀνὰ πᾶσαν δὲ ἡμέραν ἡ εὐσεβὴς Πίστις ἐπρόκοπτε, τὰ εἴδωλα περιεφρονοῦντο καὶ ὁ Κύριος ἐδοξάζετο διὰ τῶν τελουμένων θαυμάτων. Διότι πεπληρωμένος ὁ θεῖος οὗτος ἀνὴρ ὑπὸ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Χάριτος θείας πάντας εἷλκε πρὸς ἑαυτόν, βαπτίζων, διδάσκων, νουθετῶν, παρακαλῶν, ἐνίοτε δὲ καὶ ἐπιτιμῶν καὶ ἐπιπλήττων.