Παραλαβόντες λοιπὸν τὸ πάντιμον σκῆνος οἱ ἱεροὶ μαθηταὶ καὶ ὁ φιλομάρτυς Ἐλπιδοφόρος, μετὰ χαρᾶς πολλῆς καὶ ἀγαλλιάσεως καὶ ἐντίμως κηδεύσαντες, ἀπέθεσαν τοῦτο ἐντὸς ξυλίνης λάρνακος, μετεκόμισαν δὲ τοῦτο εἰς τὴν πατρίδα των, τὴν ποίμνην τοῦ Ἁγίου, κατέθεντο δὲ τοῦτο ἐν τάφῳ εἰς τὸν πρῴην παρ’ αὐτοῦ ἀνεγερθέντα Ναόν, διασφαλίσαντες αὐτὸ ὡς θησαυρὸν ἀναφαίρετον, πολυτίμων λίθων διαφανέστερον καὶ χρυσοῦ καθαροῦ τιμαλφέστερον.

Αὐτὸς εἶναι ὁ Βίος, οἱ λόγοι, οἱ ἀγῶνες, οἱ ἆθλοι καὶ ἡ μακαρία τελείωσις τοῦ θείου Πατρὸς ἡμῶν Βασιλέως. Οὕτω ἡ γῆ καὶ ἡ θάλασσα τοῦ Εὐξείνου καὶ τῆς Προποντίδος δι’ αὐτοῦ ἡγιάσθη, αἱ δὲ δύο πόλεις ἡ Ἀμάσεια καὶ ἡ Σινώπη, ἁγιασμοῦ ἐξαιρέτου ἀπήλαυσαν. Ἡ Σινώπη, ἡ μετὰ τὸν ἐξαίσιον καὶ φρικτὸν ἀνάπλουν προσδεχθεῖσα τὸν καλλίνικον καὶ ὡς διὰ βασιλικῆς ἁλουργίδος καὶ κοσμήματος διὰ τούτου κατασκοσμηθεῖσα, διὰ τῆς ἀμάχου δὲ προστασίας τούτου περιτειχιζομένη καὶ ἡ Ἀμάσεια ἡ τοῦτον γεννήσασα καὶ διαθρέψασα, ἡ ὑπ’ αὐτοῦ ποιμανθεῖσα καὶ τῆς ποιμαντικῆς τούτου ἀπολαμβάνουσα καὶ τὸ θεῖον σκῆνος ἐγκολπωθεῖσα. Ἐπὶ πλέον δὲ πλουτίζουσα διὰ τοῦ πλούτου τοῦ παμμεγίστου Ἱεράρχου, τοῦ πολιούχου, τοῦ ἀγρύπνου φύλακος, τοῦ τῆς χαραυγῆς νοητοῦ ἀστέρος, τοῦ ἀκόμη περισσότερον ἀπὸ τὸν αἰσθητὸν ἀστέρα ψυχὰς διαφωτίζοντος καὶ καταλάμποντος. Διότι τοῦ μὲν αἰσθητοῦ ἀστέρος ἡ νὺξ ἢ μικρόν τι νέφος ἐπισκιάζει τὸ φῶς, τοῦ δὲ νοητοῦ τούτου ἀστέρος, τοῦ Ἱερομάρτυρος Βασιλέως, ἄσβεστοι καὶ ἀειλαμπεῖς εἶναι αἱ ἀκτῖνες καὶ ἀνέσπεροι αἱ μαρμαρυγαί.

Οὐδεὶς δὲ ἂς μὴ ἐκπλήσσεται διὰ τὰ ἐν τῇ θαλάσσῃ παραχωρηθέντα εἰς τὸν Μάρτυρα. Διότι, ἐν συγκρίσει πρὸς τὴν δημιουργίαν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῦ ἡλίου, τῆς σελήνης καὶ τῶν ἀστέρων, τῆς γῆς καὶ τῆς θαλάσσης καὶ τοῦ μεγέθους τῶν ἀπεράντων πόντων, ὡς καὶ πρὸς τὴν ὁρωμένην μεγαλοπρέπειαν, τὸ ὡς πρὸς τὸν Ἅγιον Βασιλέα ἱστορούμενον θαῦμα, παιδιὰ λογίζεται μεταξὺ τῶν ἔργων τοῦ Θεοῦ, τοῦ τὰ πάντα καθοδηγοῦντος διὰ μόνου τοῦ θελήματός Του καὶ πρὸς τὴν θέλησίν Του κατευθύνοντος, πρὸς τὸν ὁποῖον παρευρισκόμενος νῦν ὁ πράγματι οὐράνιος οὗτος Ἱερεύς, προσφέρει θυσίαν ἀνάλογον πρὸς τοὺς Ἀγγέλους, ἐπὶ τοῦ νοεροῦ θυσιαστηρίου, θυσίαν τὴν ὁποίαν πάντοτε θερμῶς ἐπεθύμησεν.