Τότε ὁ Ἱερεὺς δοξάσας τὸν Θεὸν εἶπεν· «Ὕπαγε εἰς τὸν θεῖον σου Ἀμιρᾶν καί, παρουσίᾳ αὐτοῦ καὶ ὅλων τῶν Σαρακηνῶν, ὁμολόγησον ὅτι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι Υἱὸς τοῦ Θεοῦ καὶ Θεός, δημιουργὸς πάσης τῆς Κτίσεως, ὅστις διὰ τὴν ἡμῶν σωτηρίαν ἔγινεν ἄνθρωπος καὶ ἔκαμε μεγάλα καὶ παράδοξα θαύματα καὶ ἐσταυρώθη καὶ ἐτάφη καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀνέστη καὶ ἀνελήφθη εἰς τοὺς οὐρανοὺς μετὰ δόξης. Ταῦτα πράττων θέλεις ἀξιωθῆ νὰ ἴδῃς τὸν Κύριον μετὰ παρρησίας». Καταπεισθεὶς λοιπὸν ὁ ἀοίδιμος ἐκεῖνος Μοναχὸς εἰς τοὺς θείους λόγους τοῦ εὐλαβοῦς Ἱερέως, ἐξεκίνησεν εὐθὺς καὶ μετέβη εἰς τὴν πόλιν τὴν ὁποίαν εὑρίσκετο ὁ θεῖος του, κατὰ δὲ τὴν νύκτα ἀνῆλθεν εἰς τὸν μιναρὲ τοῦ τζαμίου των καὶ ἤρχισε, νὰ φωνάζῃ· «Τρέξατε ἐδῶ, Σαρακηνοί, διότι ἔχω λόγον νὰ σᾶς εἴπω». Τοῦτο δὲ ἀκούσαντες ἐκεῖνοι ἔτρεξαν μετὰ λαμπάδων καὶ ἰδόντες τὸν Μοναχὸν τὸν ἠρώτησαν, τὶ ἔχει νὰ τοὺς εἴπῃ. Ὁ δὲ Μοναχὸς τοὺς εἶπε· «Μὲ ἐρωτᾶτε τί ἔχω νὰ σᾶς εἰπῶ; Ποῦ εἶναι ὁ ἀνεψιὸς τοῦ Ἀμιρᾶ, ἐκεῖνος ὅστις ἔφυγε κρυφίως;». Ἐκεῖνοι τοῦ εἶπον· «Ἂν ἴσως καὶ μᾶς εἴπῃς τοῦτο, θέλομεν σοῦ δώσει ὅσα χρήματα ζητήσῃς». Ὁ δὲ Μοναχὸς ἀπήντησεν· «Ὁδηγήσατέ με εἰς τὸν Ἀμιρᾶν νὰ σᾶς τὸ εἴπω».
Ἁρπάσαντες τότε ἐκεῖνοι τὸν μακάριον αὐτὸν Μοναχὸν τὸν ἔφερον εἰς τὸν Ἀμιρᾶν μετὰ χαρᾶς λέγοντες· «Οὗτος ὁ Μοναχὸς γνωρίζει ποῦ εἶναι ὁ ἀνεψιός σου». Ὁ δὲ Ἀμιρᾶς τὸν ἠρώτησεν, ἐὰν πράγματι γνωρίζῃ καὶ ἐκεῖνος ἀπεκρίθη· «Ναί, τὸν γνωρίζω· ἐγὼ ὁ ἴδιος εἶμαι· ὅμως τώρα εἶμαι Χριστιανὸς καὶ πιστεύω εἰς Πατέρα, Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα, τὴν μίαν Θεότητα καὶ ὁμολογῶ ὅτι ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἐσαρκώθη ἐκ τῆς Ἀειπαρθένου Μαρίας καὶ ἔκαμεν εἰς τὸν κόσμον μεγάλα θαυμάσια καὶ ἐσταυρώθη καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀνέστη καὶ ἀνελήφθη εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ ἐκάθησεν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς καὶ μέλλει νὰ ἔλθῃ πάλιν ἵνα κρίνῃ ζῶντας καὶ νεκρούς». Ταῦτα ἀκούσας ὁ θεῖος του ὁ Ἀμιρᾶς καὶ ἐκπλαγεὶς εἶπε· «Τί ἔπαθες, ταλαίπωρε, νὰ ἀφήσῃς τὸν οἶκον σου, τὰ πλούτη σου καὶ τὴν δόξαν σου καὶ νὰ περιπατῇς οὕτω καταφρονημένος ὡς ἐπαίτης; Δὲν ἐπιστρέφεις εἰς τὴν θρησκείαν σου, νὰ ὁμολογήσῃς προφήτην τὸν Μωάμεθ καὶ νὰ ἔλθῃς πάλιν εἰς τὴν πρώτην σου κατάστασιν;». Ὁ δὲ Μοναχὸς ἀπεκρίθη· «Ἐγὼ ὅσα καλὰ εἶχον τότε, ὅταν ἤμην Σαρακηνός, ὅλα ἦσαν μερὶς τοῦ διαβόλου· τοῦτο δὲ τὸ τρίχινον ἔνδυμα, ὅπου φορῶ τώρα, εἶναι καύχημά μου καὶ πλοῦτος μου καὶ ἀρραβὼν τῆς δόξης, τὴν ὁποίαν μέλλω νὰ ἀπολαύσω διὰ τὴν ἀληθινὴν Πίστιν τοῦ Χριστοῦ μου· τὸν δὲ Μωάμεθ, ὅστις σᾶς ἐπλάνησε, καθὼς καὶ τὴν θρησκείαν του, ἀναθεματίζω καὶ παντελῶς ἀποστρέφομαι».