Δηλαδὴ διατὶ μεριμνᾶτε διὰ τὸ ἔνδυμα; Παρατηρήσατε τὰ λουλούδια τοῦ κάμπου, πῶς αὐξάνουν, ἐνῷ καθόλου δὲν κοπιάζουν οὔτε γνέθουν· σᾶς λέγω, ὅτι οὔτε ὁ Σολομῶν, παρ’ ὅλην του τὴν μεγαλοπρέπειαν καὶ τὴν τιμήν, ὅπου εἶχε, δὲν ἐνεδύθη ὡς ἓν ἀπὸ αὐτά. Δὲν ἠδυνήθη δηλαδὴ νὰ στολισθῇ τόσον ὡραῖα, ὡς εἶναι ἐστολισμένα τὰ λουλούδια. Ἂν δὲ τὸν χόρτον τοῦ κάμπου, ὅπου σήμερον ὑπάρχει, αὔριον δὲ τὸν ρίπτουν εἰς φοῦρνον καὶ καίεται, ὁ Θεὸς τὸν ἐνδύει καὶ τὸν στολίζει, πόσῳ μᾶλλον σᾶς, ὀλιγόπιστοι, δὲν θὰ ἐνδύσῃ; «Μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν, ἢ τί πίωμεν, ἢ τί περιβαλώμεθα· πάντα γὰρ ταῦτα, τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδε γὰρ ὁ Πατὴρ ἡμῶν ὁ οὐράνιος, ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων· ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην Αὐτοῦ καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (Αὐτ. 31-33). Δηλαδὴ μὴ μεριμνᾶτε, λέγοντες τὶ νὰ φάγωμεν, ἢ τὶ νὰ πίωμεν, ἢ τὶ νὰ ἐνδυθῶμεν, διότι ὅλα ταῦτα τὰ ζητοῦν τὰ ἔθνη· ὁ Θεός, ὅμως, ὁ Πατήρ σας, ὅστις εἶναι εἰς τοὺς οὐρανούς, γνωρίζει ὅ,τι τὰ χρειάζεσθε καὶ θὰ σᾶς τὰ δώσῃ. Διὰ τοῦτο, σεῖς ζητεῖτε πρῶτον τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην Του καὶ αὐτὰ ὅλα θὰ σᾶς δοθοῦν.
Καὶ ἡμεῖς λοιπόν, εὐλογημένοι Χριστιανοί, ἂς μὴ καταπονούμεθα διὰ τὰ τοιαῦτα, ἀλλ’ ἄς συλλογιζώμεθα τὸ συμφέρον τῆς ψυχῆς μας, ἄς ἐπιμελούμεθα τὴν σωτηρίαν μας, ἄς φροντίζωμεν πῶς νὰ θρέψωμεν τὴν ψυχήν μας μὲ λόγον Θεοῦ· ἄς αγωνισθῶμεν πῶς νὰ ποτίσωμεν τὴν ψυχήν μας μὲ διδαχὴν θεάρεστον· ἄς ἐνδιαφερθῶμεν πῶς νὰ ἐνδύσωμεν μὲ ἀρετὰς τὴν ψυχήν μας, διὰ νὰ μᾶς ἀξιώσῃ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἐδῶ μὲν νὰ διέλθωμεν ὑγιεῖς, ἐν εὐτυχίᾳ καὶ γαλήνῃ ἀσκανδάλιστοι, ἀπὸ ἐχθροὺς ψυχικοὺς καὶ σωματικούς, ἐκεῖ δὲ τῆς αἰωνίου Του Βασιλείας· ὅτι Αὐτῷ πρέπει πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις, σὺν τῷ ἀνάρχῳ Αὐτοῦ Πατρὶ καὶ τῷ Παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ αὐτοῦ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.