Ἀλλ’ ἂς διηγηθῶμεν καὶ ὀλίγα ἐκ τῶν πολλῶν θαυμάτων τὰ ὁποῖα διὰ τοῦ σεπτοῦ Λειψάνου τοῦ Ἁγίου ἐτελέσθησαν πρὸς καλλιτέραν ὠφέλειαν καὶ νουθεσίαν ὑμῶν.

Μετ’ ὀλίγον καιρὸν, οἱ Πατέρες τῆς Μονῆς προκειμένου νὰ περιέλθουν τὴν Εὔβοιαν δι’ ἐλεημοσύνην, καθὼς εἶναι ἡ συνήθεια τῶν Μοναστηρίων, παρέλαβον μεθ’ ἑαυτῶν ἐντὸς μικροῦ κυτίου ἕνα δάκτυλον ἐκ τοῦ ἁγίου Λειψάνου τοῦ Ἁγίου. Περιερχόμενοι δὲ τὰ χωρία τῆς Εὐβοίας μετέβησαν καὶ εἰς τὴν πόλιν τῶν Ὠρεῶν. Ἐκεῖ ἦτο ἐπὶ πολὺν καιρὸν ἀσθενής τις, τοῦ ὁποίου ὁ στόμαχος ἦτο διωγκωμένος καὶ δὲν ἠδύνατο νὰ χωνεύσῃ τὸ φαγητὸν τὸ ὁποῖον ἔτρωγεν. Εἶχε τὸ πρόσωπόν του μαυροκίτρινον, ἡ κοιλία του καὶ οἱ πόδες του ἦσαν ἐξωγκωμένοι καὶ ἦτο σχεδὸν ὅλος ὑδρωπικός. Οὗτος, ὡς ἤκουσεν ὅτι οἱ Μοναχοὶ τοῦ Ἁγίου μετέβησαν ἐκεῖ, ἔδραμε πρὸς αὐτοὺς μετὰ δεήσεως πολλῆς καὶ ἔκλαιε καὶ προσέπιπτε καὶ παρεκάλει. Τὶ ἔλεγε καὶ τὶ δὲν ἔταζε δὲν περιγράφεται· τὴν ψυχήν του ἔδιδεν, κατὰ τὸν κοινὸν λόγον, τὴν ὁποίαν δὲν ὥριζε, ἀρκεῖ μόνον νὰ ἔκαμνον ἔλεος εἰς αὐτόν.

Βλέποντες λοιπὸν οἱ Πατέρες τὴν πολλὴν αὐτοῦ δέησιν, μετέβησαν εἰς τὴν οἰκίαν του, ὁ δὲ μετ’ αὐτῶν Ἱερεὺς καὶ Πνευματικὸς τελέσας ἁγιασμὸν ἐνεβάπτισε τὸ ἅγιον Λείψανον ἐντὸς τοῦ ἁγιάσματος. Καθὼς δὲ ὁ ἀσθενὴς ἠσπάσθη τὸ ἱερὸν Λείψανον καὶ ἔπιεν ἀπὸ τὸν ἁγιασμόν, εὐθὺς ἠλευθερώθη ἀπὸ τὸ ἀνίατον πάθος. Διότι πάραυτα ἔτρεξεν ἀπ’ αὐτοῦ ὕλη πολλή, βρωμερὰ καὶ ἀνυπόφορος, κατέπεσεν ἡ διόγκωσις καὶ ἦλθον εἰς τὴν πρώτην των θέσιν αἱ χεῖρες καὶ οἱ πόδες του, τὸ δὲ πρόσωπόν του ἐπανῆλθεν ἀπὸ τὴν ὠχρότητα ἐκείνην εἰς τὸ φυσικόν του χρῶμα καὶ δὲν ἀπέμενεν εἰς αὐτὸν οὐδὲ τὸ ἐλάχιστον σημεῖον ἀσθενείας, ὅλον δὲ τὸ σῶμα του παρουσίαζεν εὐρωστίαν καὶ ἀνανέωσιν. Εὐθὺς τότε ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ἔδωσεν ὅλην του τὴν περιουσίαν εἰς τὸ Μοναστήριον. Τὴν θαυματουργίαν ταύτην τοῦ ἁγίου Λειψάνου καὶ πλεῖστοι ἄλλοι βλέποντες ἀφιέρωσαν εἰς τὸ Μοναστήριον ἀγροὺς ἢ ὅ,τι ἄλλο ὁ καθεὶς ἠδύνατο. Συνέστησαν ἀκόμη καὶ μετόχιον τοῦ Μοναστηρίου, τὸ ὁποῖον παραμένει μέχρι τῆς σήμερον. Ἐκεῖνος δὲ ὁ ὑδρωπικὸς μετέβη εἰς τὸ Μοναστήριον καὶ ἔγινε Μοναχός. Ἀλλὰ καὶ ἄλλα πολλὰ θαύματα ἐτελέσθησαν διὰ τῶν ἱερῶν Λειψάνων τοῦ Ἁγίου εἰς ἀσθενεῖς καὶ πολλοὶ θερμαινόμενοι καὶ δαιμονιζόμενοι, ἀκόμη δὲ καὶ προσβληθέντες ἐκ πανώλους ἢ ἀπὸ ἄλλας διαφόρους καὶ πολυειδεῖς ἀσθενείας ἐθεραπεύθησαν.