Ἐκεῖθεν παραληφθὲν ὑπὸ τῶν εὐσεβῶν ἐνεταφιάσθη ἐντίμως καὶ πανευλαβῶς. Ὁ δὲ προρρηθεὶς Ἱερεύς, ἀπελθὼν κατὰ τὴν ἰδίαν ἐκείνην νύκτα μετὰ φόβου καὶ τρόμου, ἀνεκόμισε τὴν ἁγίαν κάραν τοῦ Μάρτυρος καὶ φέρων ταύτην ἐναπέθεσεν αὐτὴν ἐν τῷ Ναῷ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου τοῦ Μυροβλύτου, κάτωθεν τῆς Ἁγίας Τραπέζης, μετέβαινε δὲ συχνάκις καὶ ἐπέβλεπε τὸν τόπον ἐκεῖνον, εἰς τὸν ὁποῖον εἶχε κεκρυμμένον τὸν θησαυρόν.

Μετὰ παρέλευσιν ἡμερῶν τινων μεταβὰς καὶ πάλιν εἶδεν ἐπὶ τῆς πλακὸς σταγόνα τινὰ αἵματος. Ἐξιστάμενος δὲ καὶ μὴ γνωρίζων περὶ τίνος νὰ πρόκειται, τὸ ἔξεσε, εὐθὺς δὲ τὴν ὥραν ἐκείνην ἐχάθη τὸ αἷμα, ἀλλὰ μετ’ ὀλίγον ἐπιστρέψας εὗρε καὶ πάλιν τὸ ἴδιον ἐκεῖνο αἷμα ἐπὶ τῆς πλακός, ἀφοῦ δὲ ἐσπόγγισε καὶ ἔξεσε τὴν πλάκα, ἐχάθη ἡ σταγὼν τοῦ αἵματος ὡς καὶ πρότερον. Τοῦτο δὲν ἔγινεν ἅπαξ καὶ δίς, ἀλλὰ πολλάκις τοιουτοτρόπως ἐνεφανίζετο καὶ ἐξηφανίζετο ἡ σταγὼν αὕτη. Εἰς τὸ θαῦμα δὲ τοῦτο καὶ ἕτερον ἐπηκολούθησε. Τὸ αἷμα ἐκεῖνο, ἀφ’ οὗ πολλάκις ἐφάνη, ἐχάθη πλέον, εἰς τὸ ἑξῆς δὲ ἀνέβλυζεν ἐπὶ τῆς πλακὸς ἐλαιώδης τις οὐσία, ὀλίγη μέν, ἀλλὰ εὐωδεστάτη, τὴν ὁποίαν καὶ πολλοὶ ἀπὸ τοὺς φίλους τοῦ Ἱερέως, τοὺς ὁποίους ἐκεῖνος ὁ ἴδιος ἐκάλεσε, τὴν εἶδον διὰ τῶν ἰδίων των ὀφθαλμῶν καὶ τὴν περιειργάσθησαν ἐπιμελῶς.

Ἐκ τούτου οἱ βλέποντες ὁμολόγουν, ὅτι καὶ εἰς τὸν νέον τοῦτον Μάρτυρα Δημήτριον ἔδωκεν ὁ Θεὸς τὸ χάρισμα τοῦ παλαιοῦ Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου, νὰ ἀναβλύζῃ δηλαδὴ μύρον ἐκ τοῦ τάφου του. Διότι καὶ ἡ οὐσία ἐκείνη ὄχι μόνον εὐωδίαζεν, ἀλλ’ ἦτο καὶ παντοίας νόσου ἰατρικὸν θαυμάσιον. Ἐπειδὴ ὅμως οἱ εἰσερχόμενοι εἰς τὴν Ἐκκλησίαν ἠπόρουν, ἀγνοοῦντες πόθεν προήρχετο ἡ εὐωδία ἐκείνη καὶ διηρωτῶντο περὶ τούτου καὶ ἐπειδὴ ἤρχισε νὰ κοινολογῆται ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ὁ Ἱερεὺς ἐκ τοῦ φόβου τῶν Τούρκων δὲν ἤθελε νὰ γνωρίζουν πολλοί, διὰ τοῦτο τὴν ιγ’ (13ην) τοῦ Ἰουλίου, ἀγρυπνίαν ποιήσας ὁ Ἱερεὺς μετὰ τριῶν πιστῶν φίλων αὐτοῦ, ἔκαμεν ἀνακομιδὴν τῆς ἁγίας Κάρας καὶ ἀπέθεσε ταύτην εἰς ἄλλον τόπον. Τὸ δὲ πάντιμον σῶμα τοῦ Μάρτυρος μετεκομίσθη ὑπό τινων διὰ νυκτὸς εἰς τὴν Ἱερὰν Μονὴν τοῦ Ἁγίου Νικολάου, τὴν ἐπονομαζομένην τῶν Βαρσῶν καὶ ἐκεῖ ἐτάφη πανεντίμως. Πολλὰ δὲ θαυμάσια ἐνήργησε καὶ ἐνεργεῖ ἀκαταπαύστως ἡ μαρτυρικὴ χάρις τοῦ θείου τούτου Δημητρίου, ἀπὸ τὰ ὁποῖα ὀλίγα μόνον θέλομεν γράψει ἐδῶ πρὸς δόξαν αὐτοῦ καὶ εἰς ὠφέλειαν τῶν φιλομαρτύρων Χριστιανῶν.