Διδαχὴ εἰς τὴν ΚΥΡΙΑΚΗΝ τῶν ΒΑΪΩΝ περὶ τῆς Ἱερᾶς Μεταλήψεως, Ἡλίου Μηνιάτη, ἐπισκόπου Κερνίκης καὶ Καλαβρύτων, ἐλαφρῶς διεσκευασμένη κατὰ τὴν φράσιν.

Τοιχογραφία ἐκ τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου τοῦ Ὀρφανοῦ ἐν Θεσσαλονίκῃ, ἐν ᾗ συμβολίζεται ἡ ἴδρυσις τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων κατὰ τὸν Μυστικὸν Δείπνον, διὰ τῆς ἀπεικονίσεως τοῦ Κυρίου ἐνδεδυμένου τὴν ἀρχιερατικὴν στολήν καὶ κοινωνούντος ἀπὸ τοῦ Ἱεροῦ Βήματος τοὺς Μαθητάς Του. Έργον ΙΔʹ αἰῶνος.
ΕΙΚΟΝΑ

ΑΝΕΣΤΗΣΕ τὸν τετραήμερον Λάζαρον ὁ καθαιρέτης τοῦ ᾅδου, ὁ νικητὴς τοῦ θανάτου, ὁ ἀρχηγὸς τῆς ζωῆς, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός καὶ τῇ ἐπαύριον, ὅταν εἰσῆλθεν εἰς Ἱεροσόλυμα, εἰς τὴν παρουσίαν τοιούτου θαυματουργοῦ καὶ εἰς τὴν εἴδησιν τοῦ παραδόξου θαύματος, ἐσείσθη πᾶσα ἡ πόλις· «Τίς ἐστιν οὗτος;» (ἐρωτᾷ ὁ εἷς τὸν ἄλλον) καὶ ὡς τόσον ὅλος ὁ πολυάριθμος λαὸς ἐκεῖ συνηγμένος διὰ τὴν ἑορτὴν τοῦ Πάσχα, θείῳ νεύματι κινούμενος, τὸν δέχεται μὲ μίαν ἔνδοξον δορυφορίαν ὡς Βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ. Ἄλλοι προπορεύονται, ἄλλοι κόπτουσι κλάδους, ἄλλοι σείουσι βαΐα, ἄλλοι στρώνουσι τὰ ἐνδύματά των εἰς τὴν ὁδόν, ὅλοι συμφώνως, ὡς καὶ τὰ μικρὰ παιδία κράζουσιν· «Ὡσαννά εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου» (Ματθ. κα’ 9, Μάρκ. ια’ 9, Ἰωάν. ιβ’ 13). Τρία περιστατικὰ σημειώνω ἐγὼ εἱς τὴν σημερινὴν βαϊοφόρον πανήγυριν· πρῶτον, τὰ ἐνδύματα τὰ ὁποῖα ρίπτονται εἰς τὴν γῆν· δεύτερον, τὰ βαΐα τῶν φοινίκων, σύμβολα νίκης· καὶ τρίτον, τὸ χαροποιὸν ἐκεῖνο· «Ὡσαννά· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος» (ἔνθ’ ἀνωτ.).

Τρία ἀναγκαιότατα πράγματα, τὰ ὁποῖα πρέπει νὰ κάμνωμεν ἡμεῖς οἱ Χριστιανοί, ὅταν δεχώμεθα τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, εἰς τὴν ἱερὰν Μετάληψιν τῶν ἀχράντων Μυστηρίων. Πρῶτον, μὲ μίαν ἀληθινὴν ἐξομολόγησιν, νὰ ρίπτωμεν τὰ ἐνδύματα τῶν ἁμαρτιῶν, τὰ ὁποῖα τόσον καιρὸν ἐφορέσαμεν· νὰ ἀφίνωμεν δηλαδὴ τὴν παλαιὰν κακὴν συνήθειαν καὶ νὰ ἐκδυώμεθα τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ (Γαλ. ε’ 24). Δεύτερον μὲ μίαν τελείαν ἐπιστροφήν, νὰ σηκώνωμεν τὰ βαῒα τῆς νίκης καταπατοῦντες τοὺς τρεῖς μεγάλους μας ἐχθρούς, σάρκα, κόσμον καὶ διάβολον. Καὶ τρίτον μὲ χαρὰν καὶ ἀγαλλίασιν πνευματικὴν καρδίας συντετριμμένης νὰ πλησιάζωμεν εἰς τὴν ἁγίαν Τράπεζαν τοῦ Ἄρτου τῆς ζωῆς λέγοντες· «Ὡσαννά εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου» (ἔνθ’ ἀνωτ.). Ὅθεν ἐγὼ σήμερον θέλω ὁμιλήσει περὶ τῆς ἱερᾶς Μεταλήψεως, νομίζων ὅτι εἶναι κατὰ πολὺ ἀναγκαῖος ὁ λόγος οὗτος δι’ ἐκείνους, ὅπου ἑτοιμάζονται κατὰ τὰς ἁγίας ταύτας ἡμέρας νὰ μεταλάβωσι τὸ πανάχραντον Σῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Κυρίου ἡμῶν. Καὶ πρῶτον μὲν θέλω ἀποδείξει, ὅτι τοῦτο τὸ Μυστήριον εἶναι τὸ μεγαλύτερον ἔργον τῆς θείας δυνάμεως, τῆς θείας σοφίας, τῆς θείας ἀγαθότητος. Δεύτερον δὲ θέλω εἴπει, ποίαν προετοιμασίαν πρέπει νὰ κάμῃ ἐκεῖνος ὅστις θέλει νὰ μεταλάβῃ διὰ νὰ εἶναι ἡ ἱερὰ αὕτη Μετάληψις ὄχι εἰς κρίμα ἢ εἰς κατάκριμα, ἀλλ’ εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ σωτηρίαν. Ὅλα ταῦτα θέλω δείξει μὲ βραχυλογίαν διὰ τὸ ἐπίσημον τῆς σημερινῆς ἑορτῆς.