Λόγος εἰς τὴν προσκύνησιν τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ ΣΤΑΥΡΟΥ, λεχθεὶς τῇ τρίτῃ Κυριακῇ τῶν ἁγίων Νηστειῶν, Δαμασκηνοῦ Ὑποδιακόνου τοῦ Στουδίτου, ληφθεὶς ἐκ τοῦ «Θησαυροῦ», διεσκευασμένος κατὰ τὴν φράσιν.

...διεσκευασμένος κατὰ τὴν φράσιν.

Η σημερινὴ ἁγία ἡμέρα, εὐλογημένοι Χριστιανοί, ὁμοιάζει μὲ προετοιμασίαν ὑποδοχῆς βασιλέως, ἐπιστρέφοντος νικητοῦ ἀπὸ τὸν πόλεμον. Διότι καθὼς ὁ βασιλεύς, ὅστις νικήσῃ τοὺς ἐχθρούς του καὶ ἑτοιμάζεται νὰ ἐπιστρέψῃ εἰς τὴν πόλιν του, ἀποστέλλει ἔμπροσθεν αὐτοῦ κήρυκας νὰ ἀναγγείλουν τὴν νίκην του, διὰ νὰ χαροῦν οἱ ἄνθρωποι καὶ νὰ ἑτοιμασθοῦν διὰ τὴν ὑποδοχήν του, οὕτω καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὁ μέγας Βασιλεύς, ἐπειδὴ εἰς ὀλίγας ἡμέρας μέλλει νὰ δείξῃ τὴν νίκην καὶ τὸ τρόπαιον, τὸ ὁποῖον ἔκαμε κατὰ τοῦ διαβόλου, μὲ τὴν Ταφήν Του καὶ τὴν Ἁγίαν Του Ἀνάστασιν, διὰ τοῦτο προέπεμψε τὸν Τίμιον καὶ Ἅγιον Σταυρὸν σήμερον διὰ νὰ ἑτοιμασθῶμεν καὶ ἡμεῖς εἰς ὑποδοχήν του.

Εἶναι λοιπὸν σήμερον ἡμέρα προσκυνήσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Διὰ τοῦτο καὶ ἡμεῖς, ὦ φιλόχριστοι, μετὰ φόβου καὶ τρόμου ἂς τὸν προσκυνήσωμεν, μετὰ ψυχικῆς χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης πνευματικῆς ἂς τὸν ἀσπασθῶμεν. Διότι σήμερον γίνεται χαρὰ ἐν οὐρανοῖς καὶ ἐπὶ γῆς. Σήμερον χαίρονται οἱ Ἄγγελοι καὶ πανηγυρίζουν οἱ ἄνθρωποι, διότι φαίνεται εἰς τὸν κόσμον ὁ λαμπρότατος Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ, ἀπὸ τὸν ὁποῖον δαίμονες καὶ ἀσθένειαι φεύγουσιν, ἁμαρτωλοὶ θεραπεύονται καὶ ὅλα τὰ πέρατα τῆς γῆς καταφωτίζονται. Σήμερον καὶ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ὡσὰν ἄλλος Παράδεισος φαίνεται, διότι καθὼς ὁ Παράδεισος εἶχεν εἰς τὸ μέσον τὸ ξύλον τῆς γνώσεως, τὸ ὁποῖον ἐθανάτωσε τὸν Ἀδὰμ διὰ τὴν παρακοήν του, οὕτω καὶ ἡ Ἐκκλησία μας ἡ ἁγία ἔχει τὸν Σταυρόν, τὸ ξύλον τῆς ζωῆς, τὸ ὁποῖον ἀνέστησε τὸν Ἀδὰμ διὰ τοῦ θανάτου τοῦ Χριστοῦ. Διὰ τοῦτο καὶ ὁ Χριστὸς φανερώνει σήμερον εἰς ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους τὸν Τίμιον Σταυρὸν διὰ νὰ τὸν ἀπολαύσωμεν ὡς αἴτιον τῆς ἀναστάσεως ὅλης τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως. Σήμερον ἐπληρώθη ἡ προφητεία τοῦ Προφήτου Δαβίδ, ἥτις λέγει· «Προσκυνήσωμεν εἰς τὸν τόπον, οὗ ἔστησαν οἱ πόδες αὐτοῦ» (Ψαλμ. ρλα’ 7).

Ἂς εὐφραίνεται λοιπὸν καὶ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ ἄς χαίρῃ μὲ πνευματικὴν χαρὰν καὶ ἀγαλλίασιν, διότι ἰδοὺ ἡμεῖς, τὰ τέκνα της, ἐσυνάχθημεν νὰ ἑορτάσωμεν τὴν πνευματικὴν αὐτὴν ἑορτὴν καὶ πανήγυριν. Ἂν δὲ καὶ ἐκακοπαθήσαμεν, διανύοντες τὸν δρόμον τῆς νηστείας ἕως τὴν σήμερον, ὅμως ἦλθεν ἡ ἡμέρα καὶ νὰ πανηγυρίσωμεν.