Πολλῶν εὐεργεσιῶν ἔχομεν, Ἅγιε, ἀνάγκην· μεσίτευσον εἰς τὸν κοινὸν Βασιλέα καὶ Δεσπότην διὰ τὴν πατρίδα, ἐπειδὴ πατρὶς ἑκάστου Μάρτυρος εἶναι ὁ τόπος, εἰς τὸν ὁποῖον ἐμαρτύρησε, συμπατριῶται δὲ καὶ ἀδελφοὶ καὶ συγγενεῖς εἶναι ἐκεῖνοι, οἵτινες περιεποιήθησαν, καὶ τιμῶσι καὶ ἔχουσι τὸ ἅγιόν του Λείψανον. Ὑποπτεύομεν στενοχωρίας, ἀναμένομεν κινδύνους· δὲν εἶναι μακρὰν οἱ κατηραμένοι Τάταροι, οἵτινες παρασκευάζουν τὸν πόλεμον ἐναντίον μας [1]. Πολέμησον ὡς στρατιώτης εἰς βοήθειάν μας· μεταχειρίσου τὴν παρρησίαν, τὴν ὁποίαν ἔχεις ὡς Μάρτυς πρὸς τὸν Χριστόν δι’ ἡμᾶς τοὺς συνδούλους σου. Μολονότι ἀφῆκες τὴν παροῦσαν ζωήν, ὅμως γνωρίζεις τὰ πάθη καὶ τὰς ἀνάγκας τῆς ἀνθρωπότητος. Ζήτησον ἀπὸ τὸν Θεὸν εἰρήνην δι’ ἡμᾶς, διὰ νὰ μὴ παύσωσι ποτὲ αἱ τοιαῦται πανηγύρεις· διὰ νὰ μὴ ἀτακτήσῃ ἐναντίον τῶν ἱερῶν Ναῶν καὶ θυσιαστηρίων σου λυσσαλέος καὶ ἄνομος βάρβαρος· διὰ νὰ μὴ καταπατήσῃ τὰ ἅγια ἀκάθαρτος κύων. Διότι ἡμεῖς καὶ διὰ τὴν προηγηθεῖσαν διαφύλαξιν, καθ’ ἣν ἐφυλάχθημεν ἀπείραστοι ἀπὸ τὰ κακά, εἰς σὲ ὁμολογοῦμεν τὴν χάριν, ἀλλὰ καὶ τῶν μελλόντων πειρασμῶν τὴν ἀποφυγὴν ἀπὸ σὲ πάλιν ζητοῦμεν.
Ἂν παρίσταται ἀνάγκη καὶ περισσοτέρας παρακλήσεως, συμπαράλαβε τὸν χορὸν τῶν ἰδικῶν σου ἀδελφῶν καὶ συμμαρτύρων· καὶ ὁμοῦ μὲ ὅλους τούτους παρακάλεσον τὸν Δεσπότην Χριστόν. Αἱ παρακλήσεις τῶν πολλῶν Δικαίων ἂς σβέσουν τὰς ἁμαρτίας τοῦ λαοῦ. Κάμε σχετικὴν ὑπόμνησιν εἰς τὸν Πέτρον, παρακίνησον τὸν Παῦλον· ὁμοίως καὶ τὸν Ἰωάννην τὸν Θεολόγον καὶ ἠγαπημένον μαθητήν νὰ φροντίζωσι διὰ τὰς Ἐκκλησίας, τὰς ὁποίας αὐτοὶ συνέστησαν· διὰ τὰς ὁποίας καὶ ἁλύσεις ἐφόρεσαν, κινδύνους καὶ θανάτους ὑπέμειναν, διὰ νὰ μὴ ὑψώσῃ τὴν κεφαλήν της ἡ εἰδωλολατρία ἐναντίον μας· διὰ νὰ μὴ φυτρώσωσιν εἰς τὸν ἀμπελῶνα τοῦ Χριστοῦ ὡς ἄκανθαι αἱ αἱρέσεις· διὰ νὰ μὴ ὑψωθῶσι τὰ ζιζάνια καὶ καταπνίξωσι τὸν σῖτον· διὰ νὰ μὴ φανῇ οὐδεμία πέτρα ἐναντίον μας, ἡ ὁποία μὲ τὸ νὰ ὑστερῆται ἀπὸ τὴν ποιότητα τῆς ἀληθινῆς δρόσου, ἤθελεν ἀποδείξει ἄρριζον τὴν δύναμιν τῆς εὐκαρπίας τοῦ λόγου. Ἀλλὰ μὲ τὴν δύναμιν τῆς ἰδικῆς σου μεσιτείας, καὶ τῶν ἄλλων συμμαρτύρων σου, ὦ σὺ θαυμαστὲ καὶ ἔκλαμπρε μεταξὺ τῶν Μαρτύρων, ἂς ἀποδειχῇ καρποφόρον χωράφιον τῶν Χριστιανῶν τὸ πλῆθος, καὶ ἂς μένῃ ἕως τέλους εἰς τὴν παχεῖαν καὶ καρποφόρον ὠργωμένην γῆν τῆς χριστιανικῆς Πίστεως· καὶ ἂς καρποφορῇ πάντοτε τὴν αἰώνιον ζωήν, τὴν ἐν Χριστῶ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, μεθ’ Οὗ πρέπει δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις τῷ Πατρί, καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.