Χαρᾶς ἑορτήν, πανηγύρεως ἡμέραν ἑορτάζομεν σήμερον, ἀδελφοί· ἂς λυπήσωμεν τὸν κοινὸν ἐχθρόν, ἀποστρεφόμενοι πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ, ἄς χαροποιήσωμεν τὸν κοινὸν Σωτῆρα, τὸν κοινὸν ἐλευθερωτήν, Ἐκεῖνον, ὅστις ἐχαροποίησε τοὺς Προπάτορας κάτω εἰς τὸν ᾍδην, μὲ ἔργα χριστιανικά. Νίκης ἑορτὴν πανηγυρίζομεν σήμερον, ἂς νικήσωμεν κάθε πάθος, κάθε ὑψηλὸν φρόνημα, πᾶσαν μέθην, πᾶσαν γαστριμαργίαν, πᾶσαν αἰσχρὰν ἐπιθυμίαν, διὰ νὰ στενάξῃ ὁ ᾍδης σήμερον, ὄχι μόνον μὲ τὴν νίκην ὅπου ἐπῆρεν ἀπὸ τὸν Δεσπότην, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν νίκην τὴν ὁποίαν τοῦ δίδομεν ἡμεῖς οἱ δοῦλοι. Ἂς δείξωμεν μὲ λαμπρὰ ἔργα, ὅτι δι’ ἡμᾶς ἠνοίχθη ὁ Παράδεισος, ἂς δείξωμεν ὅτι τέκνα εἴμεθα ἐκείνων τῶν Προπατόρων οἵτινες ἑορτάζουσιν εἰς τὸν οὐρανὸν τὴν κοινὴν ἐλευθερίαν. Καὶ εἰς ὅλον τὸ ὕστερον μὲ ἔργα χριστιανικὰ ἂς εὐχαριστήσωμεν τοὺς κόπους, τοὺς ἱδρῶτας, τὰ πανάγια Αἵματα Ἐκείνου, ὅστις κατεδέχθη νὰ χύσῃ τόσον πέλαγος ἐλεημοσύνης εἰς ἡμᾶς τοὺς ἀχαρίστους δούλους. Ἂς εὐχαριστήσωμεν Ἐκεῖνον, ὅστις ἠλευθέρωσε μέσα ἀπὸ τὰ καταχθόνια τοῦ ᾍδου τοὺς Προπάτορας, τοὺς συγγενεῖς καὶ τοὺς φίλους.
Καὶ ἂς φωνάξωμεν ὅλοι μέσα ἀπὸ τὰ σπλάγχνα: Χριστὲ Βασιλεῦ, Υἱὲ Μονογενὲς τοῦ προανάρχου Πατρός, νικητὰ καὶ τροπαιοῦχε τοῦ θανάτου, ἀρχηγὲ τῆς ζωῆς καὶ τῆς ἀναστάσεως, χάρισε καὶ εἰς ἡμᾶς σήμερον ἐκείνην τὴν χαρὰν ὅπου ἔδωσες εἰς ἐκείνους, οἵτινες σὲ ἐπίστευσαν μέσα εἰς τὸν ᾍδην. Δός μας δύναμιν νὰ νικήσωμεν τὸν κοινὸν ἐχθρὸν καὶ πολέμιον· πέμψε μίαν ἀκτῖνα φωτός, διὰ νὰ ἔχωμεν ἔμπροσθεν εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς ἡμῶν πάντοτε τὴν ἄπειρον εὐεργεσίαν καὶ χάριν ὅπου ἔδωσεν εἰς ἡμᾶς ἡ σημερινή Σου Ἀνάστασις· καὶ τέλος πάντων ἀξίωσον ἡμᾶς ἐν καιρῷ τῆς ἀναστάσεως νὰ εὑρεθῶμεν ἐνδεδυμένοι μὲ ἔργα λαμπρὰ τῆς ἀναστάσεως, ἵνα δοξάζηται τὸ πανάγιόν Σου Ὄνομα εἰς τοὺς ἀπεράντους αἰῶνας. Ἀμήν.