ἥτις οὐχὶ κατὰ Χάριν μόνην Θείαν (δὲν εἶναι προσωπολήπτης ἢ ἄδικος ὁ Θεός, μὴ γένοιτο), ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν ὑπερβάλλουσαν αὐτῆς ἀρετήν, τὴν ὁποίαν εἶχε καθ’ ὑπεροχὴν τῶν ἄλλων, ἠξιώθη ἡ Παρθένος νὰ γίνῃ τοιαύτη, Μήτηρ Θεοῦ δηλαδή, προκαθαρθεῖσα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου ψυχῇ τε καὶ σώματι.
Περὶ τούτου ὁ Θεολόγος Γρηγόριος λέγει· «Ἄνθρωπος Θεὸς κυηθεὶς ἐκ Παρθένου, καὶ ψυχὴν καὶ σάρκα προκαθαρθείσης τῷ Πνεύματι». Ὅθεν καὶ ὁ Ἄγγελος εἶπε· «Πνεῦμα Ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπὶ Σέ»· διὰ τοῦ τεχθέντος Χριστοῦ ἐφάνη, κατὰ τὸν Χρυσόστομον, πάσης κτίσεως ὑπερτέρα καὶ τιμιωτέρα. Ὅθεν ὁ Μάξιμος ἐν τῷ περὶ προσλήψεως λόγῳ αὐτοῦ εἶπε· «Τοὔνομα κεχαριτωμένη τὸ ρηθὲν παρὰ τοῦ Ἀγγέλου, τὴν ὀργὴν ἀπώσασθαι, καὶ τὴν εὐλογίαν προξενῆσαι». Ὁ δὲ Αὐγουστῖνος εἰς τὸ βιβλίον β’ περὶ τῶν μισθῶν τῶν ἁμαρτημάτων, Κεφ. κδ’, εἶπε περὶ τοῦ Χριστοῦ· «Μὴ λαβεῖν σάρκα ἁμαρτίας, ἀλλ’ ἐκ τῆς μητρῴας σαρκὸς τῆς ἁμαρτίας, τῆς ἀναμαρτήτου διὰ τοῦ ἀσπασμοῦ». Τὰ αὐτὰ εἶπον καὶ ὁ Ἱεροσολυμίτης Χρύσιππος, καὶ ὁ θεῖος Χρυσόστομος· «Ἐπὶ τοῦ ἀσπασμοῦ λυθῆναι τὸ τῆς λύπης ἀντίθετον». Ὁ δὲ Κυπριανὸς καὶ ὁ Ἱεροσολύμων Κύριλλος εἰς τὴν ιζ’ κατήχησιν· «Ἐπὶ τῆς συλλήψως τοῦ Χριστοῦ, λυθῆναι ἀπὸ τῆς ἀρχεγόνου πλημμελήσεως τὴν Παρθένον». Καὶ Γεώργιος ὁ Κορέσιος εἶπε· «Σελήνη πάμφωτος, ἐπιδεκτικὴ τῆς ἡλιακῆς ἀγλαΐας καὶ μαρμαρυγῆς, ἡ Παρθένος, λειψοφωτοῦσα πρὸ τοῦ ἀσπασμοῦ, καὶ πάμφωτος ἐπὶ τῆς συλλήψεως». Ἄμωμον δὲ καλεῖ ὁ Δαμασκηνός, καὶ ὁ θεῖος Σωφρόνιος διὰ τὰ προσωπικὰ ἁμαρτήματα, διὰ τὰ ὁποῖα ἡ Παρθένος ἦτο ὅλως ἀνεπήβολος καὶ πρὸ τῆς συλλήψεως. Καὶ ἥλιος δὲ πρὸς ἡμᾶς λέγεται ἡ Παρθένος, ἐπὶ θείου φωτισμοῦ καὶ μεγάλων δωρεῶν δι’ ἧς ἠξιώθη τὸ ἀνθρώπινον γένος, καὶ ὡς ἐγείρουσα τὰ ἔθνη ἐκ τοῦ ὕπνου τῆς ἀγνωσίας. Ὄρθρος δὲ αὕτη λέγεται, ὡς ὅτε ἐτέχθη ἐκ τῆς Ἄννης· διὸ καὶ λέγει· «Τίς αὕτη, ἡ ἐκκύπτουσα ὡσεὶ ὄρθρος;». Τὰ ὁποῖα πάντα εὑρήσεις πλατύτερον εἰς τὸν Κορέσιον.
Ἡ Παρθένος ὅθεν, ὡς Θεομήτωρ, ἐξόχως, τῶν ἄλλων ἁπασῶν τιμητέα καὶ θαυμαστέα, καὶ ὑπερδούλῳ προσκυνήσει προσκυνητέα ὑπάρχει. Ἐὰν δὲ εἶναι δούλη Κυρίου, εἶναι ὅμως καὶ Μήτηρ Θεοῦ. Μολονότι καὶ ὁ Λατῖνος, διὰ νὰ συστήσῃ ποτὲ τὴν ὑπεροχὴν τοῦ Πάπα του, δὲν ἐντρέπεται οὐδὲ τὸ ὕψος τῆς Παρθένου, δὲν εὐλαβεῖται ὁ ἀναιδὴς τὴν Μητέρα τοῦ Θεοῦ,