Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ἁγιος Νεομάρτυς ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ, ὁ ἐν τῇ Νέᾳ Ἐφέσῳ μαρτυρήσας ἐν ἔτει 1794, ἀγχόνῃ τελειοῦται.

Λέγουν αὐτοί· «Δὲν λυπεῖσαι τὴν νεότητά σου, τὴν ὡραιότητά σου, τὴν ζωήν σου;». Αὐτὸς ἀπεκρίθη· «Αὐτὰ ὅλα εἶναι ματαιότης· τὸν Ἰησοῦν μου, τὸν Ἰησοῦν μου θέλω· Χριστιανὸς εἶμαι, Χριστιανὸς θέλω νὰ ἀποθάνω· δὲν ἀρνοῦμαι τὴν πίστιν μου, δὲν ἀρνοῦμαι τὸν Ἰησοῦν μου». Καὶ αὐτοὶ πάλιν τοῦ λέγουν· «Αἴ, παιδί μου, ἰδοὺ ἡ ἀγχόνη, στοχάσου τί ἔχεις νὰ χάσῃς»· τοῦ ἔδειξαν δὲ καὶ τὸ σχοινίον. Ὁ Μάρτυς τοὺς λέγει· «Αὐτὸ ζητῶ καὶ ἐγώ». Ἐκεῖνοι δὲ ἔλεγον μεταξύ των, ἄλλος μὲν ὅτι εἶναι Φράγκος καὶ ἔχει τόσον πεῖσμα καὶ ἄλλοι ἔλεγον· «Αὐτοὶ οἱ Χριστιανοί, ὅταν εἰποῦν τὸν λόγον, δὲν τὸν παίρνουν ὀπίσω»· καὶ ἕκαστος ἔλεγε τὸν λόγον του.

Εἷς δὲ ζηλωτὴς Τοῦρκος ἔλεγεν εἰς τὸν Μάρτυρα· «Δέκα ἔτη ποὺ ἦσο Τοῦρκος δὲν προσεκύνησες τὸ προσκύνημά μας;». Λέγει ὁ Μάρτυς· «Ὄχι, ὄχι». «Ἀλλὰ τοῦ Μπαϊραμίου τὸ προσκύνημα δὲν τὸ ἔκαμες;» (προβάλλων τοῦτο ὡς μεγάλον τι πρᾶγμα). Ὁ δὲ Μάρτυς βλέπων, ὅτι ἕκαστος μὲ τὰ λόγια του ἠμπόδιζαν αὐτὸν ἀπὸ τὴν προσευχήν, ἐπειδὴ νοερῶς προσηύχετο ὁ μακάριος καὶ ὅλον εἰς τὸν Θεὸν εἶχε προσηλωμένον τὸν νοῦν, βλέπων, λέγω, ὅτι τὸν ἠμπόδιζαν, ἀπεκρίθη μετὰ σφοδρότητος εἰς τὸν ἐρωτήσαντα· «Τί μὲ πειράζεις, ἄνθρωπε;». Ἐκεῖνος τοῦ λέγει· «Δὲν βλέπεις τὴν ἀγχόνην;». Καὶ ὁ Μάρτυς· «Αὐτό, αὐτὸ ζητῶ καὶ ἐγώ, καὶ ἂς ὑπάγωμεν»· καὶ οὕτω περιεπάτησεν ἕως δέκα βήματα. Ὦ γενναιότης ἀθλητική! ὦ ἀνδρεία μαρτυρική! ὦ σπουδὴ καὶ προθυμία οὐρανίων ἐπαίνων ἀξία! Τὸν ἥρπασαν ὅθεν μὲ ὁρμὴν καὶ ἀγριότητα, ἀφῄρεσαν τὰ φορέματά του, ἔδεσαν ὀπίσω τὰς χεῖρας του, ἔβαλον τὸν βρόχον εἰς τὸν λαιμόν του, καὶ τὸν παρέδωσαν διὰ νὰ κρεμασθῇ· ἄλλοι ἔτρεχον ἐμπρός, ἄλλοι ὀπίσω καὶ ὅλοι ἔκαμνον μεγάλην σύγχυσιν μεταξύ των ἐπὶ τούτῳ, τάχα διὰ νὰ δειλιάσῃ ὁ Μάρτυς. Αὐτὸς δὲ ὅλως τὸ ἐναντίον· ἔμεινεν ἄφοβος παντελῶς καὶ ἀκατιόπληκτος· ὅθεν καὶ μυκτηρίζων αὐτοὺς ὡς ἄφρονας, εἶπε πρὸς αὐτούς· «ὦ ἀσύνετοι, ἐγὼ ἦλθον μόνος μου καὶ αὐτόκλητος, καὶ τώρα φοβεῖσθε νὰ μὴ φύγω;». Φορῶν δὲ ὁ Μάρτυς τὸν βρόχον εἰς τὸν λαιμὸν ὡς κατάδικος καὶ ἔχων δεδεμένας τὰς χεῖρας, ἦλθεν εἰς τὸν τόπον τῶν καταδίκων· καὶ πάλιν ἄλλοι ἡτοίμαζαν τὸν τόπον, ἄλλοι τὸν ἠρώτων ἂν μετενόησεν.


Ὑποσημειώσεις

[1] Μουφτῆς· νομοδιδάσκαλος τῶν Μουσουλμάνων.

[2] Φετφᾶς· ἔγγραφος διαταγή.