Ὄχι μόνον ταῦτα τὰ θαύματα, ἀλλὰ καὶ ἄλλα πλεῖστα ἐτέλεσεν ἡ Κυρία Θεοτόκος, μεταξὺ τῶν ὁποίων εἶναι καὶ ἡ κατὰ τὸ ἔτος ͵αψλβ’ (1732) θεραπεία τοῦ ἐκ τῆς νήσου ταύτης πλουσίου ἑτοιμοθανάτου ἀσθενοῦς Ἰωάννου Καλούτση. Ἔτι δὲ καὶ μέχρι σήμερον καθ’ ἑκάστην τελεῖ ἡ πανάμωμος Δέσποινα διὰ τῆς ἱερᾶς Της ταύτης Εἰκόνος τῆς Μυρτιδιωτίσσης, τῆς ὁποίας καὶ ἡ θεωρία μόνη φανερώνει τὴν ἣν ἔχει μεγάλην χάριν. Καὶ τόση εἶναι ἡ εὐλάβεια τῶν Χριστιανῶν πρὸς αὐτήν, ὥστε ἐκ τῶν πολλῶν ἀφιερωμάτων ἔχει καταστῆ ὁλόχρυσος· καὶ κρέμανται ἔμπροσθέν της διάφορα χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ ἀφιερώματα ὑπὸ διαφόρων θεραπευθέντων ἢ ἄλλο τι αἴτημα λαβόντων ἀπὸ τὴν θεομητορικὴν μεγαλειότητα· καὶ παρ’ ὅλον ὅτι ἡ νῆσος αὕτη εἶναι πτωχή, ἡ εὐλάβεια ὅμως τῶν κατοίκων αὐτῆς πρὸς τὴν Θεοτόκον εἶναι πολλὴ καὶ μεγάλη· διὰ τοῦτο καὶ τὸ Μοναστήριον ἔχουσι πεπροικισμένον διὰ πολλῶν καὶ διαφόρων κτημάτων, εὑρισκόμενον καὶ τοῦτο εἰς τόπον ἔρημον καὶ ἥσυχον καὶ ψυχικῆς χαρᾶς καὶ ἀγαλλιάσεως γέμοντα· ἐκεῖθεν δὲ ὥσπερ ἄλλος ἥλιος ἡ Πάναγνος Δέσποινα ἐφαπλοῖ τὰς ἀκτῖνας τῶν θαυμάτων Της διὰ τῆς χαριτοβρύτου αὐτῆς Εἰκόνος τῆς Μυρτιδιωτίσσης· ἧς ταῖς ἁγίαις πρεσβείαις σωθείημεν ἅπαντες. Ἀμήν.