Πολλάκις ἐγένετο εἰς τὴν νῆσον ταύτην τῶν Κυθήρων πεῖνα μεγάλη, ἕνεκα τῆς ἀφορίας τῆς γῆς καὶ τῆς ἀστοχίας τῶν καρπῶν, καὶ διὰ τῆς προμηθείας τῆς Κυρίας Θεοτόκου, τῆς ὁποίας τὴν βοήθειαν καὶ ἀντίληψιν ἐπικαλοῦνται πάντες, ἤρχοντο καρποὶ ἐκ μακρινῶν μερῶν καὶ ἐκυβερνᾶτο ὁ λαός. Διὰ τὰς πολλὰς εὐεργεσίας καὶ χάριτας, τὰς ὁποίας ἐλάμβανον καὶ λαμβάνουσιν οἱ Χριστιανοὶ προστρέχοντες εἰς τὴν θαυματουργὸν Εἰκόνα τῆς Μυρτιδιωτίσσης, ἐξ εὐγνωμοσύνης πρὸς τὴν Χάριν Αὐτῆς, ἄλλοι ἔκτισαν κελλία, ἄλλοι ἀφιέρωσαν κτήματα καὶ ἄλλα πράγματα εἰς μνημόσυνον αὐτῶν καὶ τοιουτοτρόπως ἔφθασε τὸ Μοναστήριον εἰς τὴν ὁποίαν κατάστασιν καὶ εὐπρέπειαν φαίνεται σήμερον. Βλέπων δὲ ὁ λαὸς τὰ ἄπειρα θαύματα τὰ γινόμενα ὑπὸ τῆς ἁγίας ταύτης Εἰκόνος, ἐξ εὐλαβείας πρὸς αὐτὴν καὶ δι’ εὐχαριστίαν πρὸς τὴν Θεοτόκον, ἀπεφάσισαν ἵνα ἐνδύσωσι τὴν Εἰκόνα δι᾽ ἀργυροῦ ἐπενδύματος· ὅθεν ἔστειλαν εἰς τὴν Κρήτην τὴν ἀπαιτουμένην ὕλην πρὸς κατασκευὴν τοῦ ἐπενδύματος· ὅτε δὲ ἡτοιμάσθη τοῦτο, τὸ πλοῖον τὸ ὁποῖον ἔφερεν αὐτὸ πρὸς τὰ Κύθηοα, ἔξω τοῦ λιμένος τῆς νήσου, τοῦ λεγομένου «Καψάλη», ὑπέστη ἐπίθεσιν ἐκ μέρους Τουρκικῶν πλοίων ἐχόντων σκοπὸν ἵνα αἰχμαλωτίσωσιν αὐτό.
Τοῦτο ἔβλεπον οἱ Χριστιανοὶ ἱστάμενοι ἐπὶ τῆς ξηρᾶς, χωρὶς βεβαίως νὰ γνωρίζωσιν, ὅτι ἐντὸς τοῦ κινδυνεύοντος πλοίου ὑπῆρχε τὸ ἐπένδυμα τῆς ἁγίας Εἰκόνος, καὶ ὁ διοικητὴς τῆς νήσου, ὅστις φωτισθεὶς ἀσφαλῶς ὑπὸ τῆς Κυρίας Θεοτόκου, διὰ νὰ δώσῃ ὀλίγον θάρρος, διέταξεν ἵνα πυροβολήσωσιν ἐκ τοῦ φρουρίου διὰ μιᾶς μικρᾶς λουμπάρδας (εἴδους μικροῦ πυροβόλου τῆς ἐποχῆς ἐκείνης). Ἡ σφαῖρα τῆς μικρᾶς λουμπάρδας ἐκείνης κατευθυνθεῖσα ὑπὸ ἀοράτου δυνάμεως ἔφθασε πλησίον τῶν Τουρκικῶν πλοίων, τὰ ὁποῖα φοβηθέντα ὑπεχώρησαν, ἀφήσαντα τὸ καταδιωκόμενον πλοῖον ἀνενόχλητον διὰ νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὸν λιμένα· ἰδὼν δὲ ὁ διοικητὴς καὶ οἱ λοιποὶ τὸ διάστημα ὅπερ διήνυσεν ἡ σφαῖρα χωρὶς τὸ ἐκπέμψαν αὐτὴν πυροβόλον ὅπλον νὰ ἔχῃ τὴν πρὸς τοῦτο ἀπαιτουμένην δύναμιν, ἠννόησαν ὅτι συμβαίνει τι τὸ θαυμαστὸν καὶ παράδοξον· διὸ κατελθόντες εἰς τὸν λιμένα καὶ μαθόντες, ὅτι ἐντὸς τοῦ πλοίου ἐκείνου ὑπῆρχε τὸ ἐπένδυμα τῆς ἁγίας Εἰκόνος, ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην διὰ τὴν Χάριν Της καὶ τὸ θαῦμα ὅπερ ἔκαμε, διαφυλάξασα ἐκ τῶν χειρῶν τῶν Ἀγαρηνῶν τὸ ὑπὸ τῶν πιστῶν προσφερόμενον εἰς αὐτὴν δῶρον. Καὶ οὕτω μετ’ εὐχαριστιῶν μεγάλων ἐπενέδυσαν τὴν θαυματουργὸν Εἰκόνα τῆς Κυρίας Θεοτόκου Μυρτιδιωτίσσης.