Σελίδα 8 από 9
Πολλάκις, ὅταν συμβῇ ἀνομβρία, οἱ κάτοικοι τῆς νήσου ποιοῦσι λιτανείας διὰ περιφορᾶς τῆς ἁγίας Εἰκόνος, καὶ εὐθὺς ἔρχεται βροχὴ δροσίζουσα τὴν γῆν, ἥτις δίδει τοὺς καρπούς της πρὸς συντήρησιν τῶν εὐλαβῶν προσκυνητῶν τῆς Θεοτόκου. Ἐπίσης καὶ ὅταν ἐπιδημήσῃ λοιμικὴ θανατικὴ νόσος διὰ λιτανειῶν καὶ παρακλήσεων πρὸς τὴν Θεοτόκον οἱ κάτοικοι τῆς νήσου καὶ διὰ περιφορᾶς τῆς θαυματουργοῦ Εἰκόνος τῆς Μυρτιδιωτίσσης ἀποδιώκουσι τὸ κακὸν τῆς νόσου, χωρὶς νὰ προξενήσῃ φθορὰν εἰς τοὺς ἀνθρώπους, ὅπως συμβαίνει εἰς ἄλλας χώρας καὶ ἐπαρχίας· καὶ ταῦτα οὐχὶ ἅπαξ καὶ δὶς ἐγένοντο, ἀλλὰ πλειστάκις, καθὼς καὶ αἱ προφορικαὶ παραδόσεις καὶ αἱ ἔγγραφοι μαρτυρίαι βεβαιοῦσιν.
Ὅτε οἱ Τοῦρκοι ἐπολέμουν εἰς τὴν νῆσον Κρήτην, ἦλθεν ὁ στόλος αὐτῶν εἰς τὰ Κύθηρα, καὶ ἐξῆλθε πλῆθος πολὺ τὴν νύκτα εἰς ἓν χωρίον ὀνόματι τῆς «Κυρᾶς» εἰς τὸν ποταμόν, ἔχοντες σκοπὸν ἵνα αἰχμαλωτίσωσιν ὅσους δυνηθῶσιν ἐκ τῶν κατοίκων. Κατ’ οἰκονομίαν ὅμως τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Κυρίας Μυρτιδιωτίσσης τοὺς ἀντελήφθησάν τινες, οἵτινες διὰ φωνῶν εἰδοποίησαν τοὺς κατοίκους· ὅθεν αἱ μὲν γυναῖκες καὶ τὰ παιδιὰ ἐκρύβησαν εἰς τὰ δάση, οἱ δὲ ἄνδρες ἑτοιμασθέντες ἐξῆλθον πρὸς πόλεμον. Οἱ δὲ Τοῦρκοι εἶχον διαταγὴν παρὰ τοῦ πασᾶ των ὅπως ἐπιστρέψωσιν εἰς τὰ πλοῖα, μόλις ἀκούσωσι δύο κανονιοβολισμούς. Δὲν παρῆλθεν ὅμως ὥρα πολλὴ καὶ ἠκούσθησαν οἱ δύο κανονιοβολισμοί· οἱ δὲ Τοῦρκοι, νομίσαντες ὅτι εἶναι τὸ σύνθημα τοῦ πασᾶ, ἐπέστρεψαν εἰς τὰ πλοῖα των κατὰ διαταγήν, χωρὶς νὰ προφθάσωσι νὰ βλάψωσί τινα Χριστιανὸν ἐκτὸς μόνον τῶν ὅσων ἔκαυσαν καὶ ἔκλεψαν. Ἐθαύμασεν ὁ πασᾶς διὰ τὸ αἰφνίδιον τῆς ἐπιστροφῆς τοῦ στρατοῦ του καὶ ἠρώτα νὰ μάθῃ τὴν αἰτίαν· ἐκεῖνοι δὲ ἐβεβαίωνον, ὅτι ἤκουσαν δύο κανονιοβολισμούς, καὶ διὰ τοῦτο ἐπέστρεψαν· αὐτὸς ὅμως ἔλεγεν ὅτι βεβαίως αὐτὸς δὲν ἐπυροβόλησε καὶ ἀδυνατεῖ νὰ ἐννοήσῃ πῶς συνέβη τοῦτο. Ὅμως οἱ Χριστιανοὶ πάντες ἠννόησαν, ὅτι αἱ εἰς εἶδος κανονιοβολισμῶν ἀκουσθεῖσαι δύο βρονταὶ ἐκεῖναι προῆλθον ἐκ τῆς προστασίας τῆς Θεοτόκου, τῆς ὁποίας ἐπεκαλέσθησαν τὴν βοήθειαν, ψάλλοντες κατὰ τὴν ὥραν ἐκείνην μετ’ εὐλαβείας παράκλησιν ἔμπροσθεν τῆς ἁγίας εἰκόνος τῆς Μυρτιδιωτίσσης.
Ὑποσημειώσεις
[1] Τὸ ὄνομα τούτου παραμένει ἄγνωστον, συγκαλυφθὲν ὑπὸ τοῦ πανδαμάτορος χρόνου, καθότι τεκμαίρεται ὅτι ὑπὲρ τὰ διακόσια ἔτη παρῆλθον ἀπὸ τῆς ὑπὸ τούτου εὑρέσεως τῆς ἁγίας Εἰκόνος μέχρις τῆς ἐποχῆς καθ’ ἣν ἐγένετο παγκοίνως γνωστὴ ἐν Κυθήροις ἡ χάρις τῆς ἁγίας ταύτης Εἰκόνος.
[2] Ὁ χρόνος τῆς εὑρέσεως τῆς ἁγίας ταύτης Εἰκόνος δὲν εἶναι ἐξηκριβωμένος, τεκμαίρεται ὅμως ὅτι αὕτη ἔλαβε χώραν πιθανῶς διαρκοῦντος τοῦ ΙΔʹ (14ου) αἰῶνος. Εἰς αὐτὴν τὴν ἐποχὴν τάττει τὴν εὕρεσιν αὐτῆς ὁ προρρηθεὶς Κυθήριος λόγιος κ. Σοφοκλῆς Καλούτσης ἐν σελίδι 60 τῆς ὑπ’ αὐτοῦ συγγραφείσης Ἀκολουθίας τῆς Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης. Ἐνῷ ἐν παλαιοτέρᾳ ἐκδόσει τῆς ἐφημερίδος «Κυθηραϊκὴ» (ἔτος Δʹ, περίοδος βʹ, ἀριθ. φύλλου 39 τῆς 1-10-1928) ἐν ᾗ δημοσιεύεται χρονολογικὸς πίναξ τῶν σπουδαιοτέρων γεγονότων τῶν ἀφορώντων τὴν νῆσον Κύθηρα, ὑπὸ τὸν τίτλον «Τὰ Κύθηρα ἀνὰ τοὺς αἰῶνας», ἀναγράφεται ὡς ἔτος εὑρέσεως τῆς ἁγίας ταύτης Εἰκόνος τὸ ἔτος 1160.
[3] Ἐν τῇ προρρηθείσῃ Ἀκολουθίᾳ τῆς Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης τοῦ κ. Σ. Καλούτση ἀναγράφεται ὅτι ὁ εὑρὼν τὴν ἁγίαν Εἰκόνα βοσκὸς ἐκόμισε ταύτην εἰς τὸν οἶκον του, ἀλλ’ αὕτη κατὰ τὴν ἰδίαν ἐκείνην ἑσπέραν ἐπανέκαμψεν ἀοράτως εἰς τὴν ἰδίαν ἐκείνην μυρσίνην, ἐν ᾗ εὑρέθη. Ὁ βοσκὸς κατάπληκτος ἀνεῦρε καὶ πάλιν τὴν ἁγίαν Εἰκόνα εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον καὶ ἐπανέφερε ταύτην εἰς τὸν οἶκόν του, ἀλλὰ καὶ πάλιν ἡ ἁγία Εἰκὼν ἐπανέκαμψεν εἰς τὸν τόπον της, τοῦτο δὲ ἐπανελήφθη τρεῖς, ὁπότε πεισθεὶς ὁ βοσκὸς ὅτι θέλημα τῆς Θεοτόκου εἶναι νὰ παραμείνῃ εἰς τὸν τόπον εἰς τὸν ὁποῖον εὑρέθη, ἀνήγειρεν εἰς αὐτὸν τὸν πρῶτον μικρὸν Ναόν, εἰς τὸν ὁποῖον ἐναπέθεσε τὴν ἁγίαν Εἰκόνα. Τὴν προρρηθεῖσαν Ἀκολουθίαν τῆς Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης τοῦ κ. Σ. Καλούτση περιέχουσαν ἐν πλάτει καὶ ἐπιστημονικῇ διασαφήσει ἅπαντα τὰ ἀφορῶντα τὴν ἱερὰν Εἰκόνα, τὰ θαύματα αὐτῆς καὶ τὰ περὶ τοῦ Ἱεροῦ Αὐτῆς Καθιδρύματος, δύναται πᾶς τις νὰ προμηθευθῇ παρὰ τῆς διαχειριστικῆς ἐπιτροπῆς τοῦ ἐν Κυθήροις Ἱεροῦ Καθιδρύματος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μυρτιδίων.
[4] Τὸ θαῦμα τοῦτο κατὰ τὸν κ. Σ. Καλούτσην (Ἀκολουθία Μυρτιδιωτίσσης, σελ. 61) ἔλαβε χώραν περὶ τὰ τέλη τοῦ ΙϚʹ αἰῶνος ἢ ἀρχὰς τοῦ ΙΖʹ.
