Πολλοὶ δαιμονιζόμενοι διὰ πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου ἔλαβον τὴν ὑγείαν των. Εἰς τὰ πέριξ χωρία τοῦ Μοναστηρίου μίαν φορὰν ἔπεσεν ἀκρίς, καὶ κατέφθειρε τὰ γεννήματα ὅλα· μὴ ἔχοντες δὲ τί νὰ κάμωσιν οἱ ἄνθρωποι τῶν χωρίων, καὶ ποῦ νὰ εὕρουν τὴν θεραπείαν, ἔτρεξαν εἰς τὸν Ἅγιον, καὶ λαβόντες τὴν ἁγίαν αὐτοῦ κάραν ἔψαλαν ἁγιασμόν, καὶ εὐθὺς ἐχάθησαν αἱ ἀκρίδες καὶ ἔγιναν ἄφαντοι. Ἄλλοτε δὲ πάλιν εἰς τὴν Σκόπελον συνέβη θανατικὸν εἰς τοὺς ἀνθρώπους, εἰς δὲ τὰς ἀμπέλους ἐπέπεσον βλαβερὰ ἔντομα, καὶ ἀκούοντες τὰ θαύματα τοῦ Ἁγίου οἱ Σκοπελῖται, ἔστειλαν καὶ ἔφεραν τὴν ἁγίαν κάραν τοῦ Ἁγίου· καὶ εὐθὺς ὡς ἦλθεν ἡ ἁγία κάρα εἰς τὸ νησὶ ἐπάνω, ἔπαυσε, τὸ θανατικόν, καὶ οὐδεὶς ἀπέθανε πλέον, καὶ τὰ ἔντομα ἐχάθησαν, ὥς τε πάντες ἔλεγον μετ’ ἐκπλήξεως· «Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς Ἁγίοις αὐτοῦ». Μὲ μεγάλην δὲ τιμὴν καὶ εὐλάβειαν δεξιωθέντες οἱ Σκοπελῖται τὸν Ἅγιον, καὶ μὲ ἀργυρὰν θήκην κοσμήσαντες τὴν ἁγίαν του κάραν, τὴν ἐξαπέστειλαν εἰς τὴν σεβασμίαν αὑτοῦ Μονήν.
Μετὰ δὲ ἱκανὸν καιρὸν εἰς ἓν χωρίον πλησίον τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, ὑπαγόμενον εἰς τὴν Κοινότητα Ἁγίου Γεωργίου, ὀνομαζόμενον Πινακάταις, συνέβη ἀσθένεια θανατηφόρος, τὴν ὁποίαν κάκιστα ἡ δεισιδαιμονία τῶν ἀνθρώπων ἀπέδιδεν εἰς βρυκόλακας· τοῦτο ὄχι μόνον νὰ τὸ λέγῃ τις, ἀλλὰ καὶ νὰ τὸ φαντάζηται εἶναι κακόν. Διότι ὁ διάβολος δὲν ἔχῃ ἐξουσίαν νὰ ἔμβῃ μέσα εἰς τὸ σῶμα τὸ ἀνθρώπινον καὶ νὰ πλανᾷ τὸ πλάσμα τοῦ Θεοῦ, τὸν ἄνθρωπον γίνεται δὲ φανερὸν τοῦτο καὶ ἀπὸ τὸ ἱερὸν Εὐαγγέλιον, ὅπερ λέγει, ὅτι οἱ δαίμονες δὲν ἔχουν ἐξουσίαν νὰ ἔμβουν μέσα εἰς τοὺς χοίρους. Λοιπὸν ἐὰν καὶ εἰς τὸν χοῖρον, ὅστις εἶναι εἰκὼν τῆς ἁμαρτίας, δὲν ἔχῃ ἄδειαν νὰ ἔμβῃ ὁ διάβολος, πόσῳ μᾶλλον δὲν ἔχει ἐξουσίαν νὰ ἔμβῃ μέσα εἰς τὸν νεκρὸν ἄνθρωπον, ὅστις εἶναι κατ᾽εἰκόνα Θεοῦ. Πλὴν ἡ ἀπιστία τῶν ἀνθρώπων ἀπομακρύνει τὸν Θεὸν ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, καὶ ἡ ἀπομάκρυνσις ἀπὸ τοῦ Θεοῦ προξενεῖ τὰ τοιαῦτα ὁ δὲ διάβολος παρατηρεῖ τὸν καιρὸν κατὰ τὸν ὁποῖον ἐπιπίπτει τοιαύτη ἀσθένεια προερχομένη ἀπὸ τὴν πίεσιν τοῦ αἵματος, καὶ εἰς αὐτὸν τὸν καιρὸν τῆς τοιαύτης ἀσθενείας παρουσιάζει φλόγας εἰς τὸν ἀέρα καὶ ἄλλα παρόμοια σημεῖα διὰ νὰ πλανᾷ τὸν κόσμον, ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἐπλανήθησαν καὶ οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖνοι, οἵτινες ἦσαν εἰς τοὺς Πινακάταις, καὶ ἔλεγον ὅτι βρυκόλακες πνίγουν τοὺς ἀνθρώπους.