ΙΓΝΑΤΙΟΣ ὁ νέος στρατιώτης καὶ Μάρτυς, τοῦ Χριστοῦ κατήγετο ἀπὸ μίαν χώραν τῆς ἐπαρχίας Τιρνόβου, Ἐσκῆ Ζαγορὰν [1] λεγομένην. Ὁ πατήρ του ἐκαλεῖτο Γεώργιος καὶ ἡ μήτηρ του Μαρία. Οὗτοι μετοικήσαντες εἰς Φιλιππούπολιν [2] ἔβαλον τὸν Ἅγιον, ὀνομαζόμενον τότε Ἰωάννην, νὰ μανθάνῃ τὰ ἱερὰ γράμματα και τοσοῦτον ἐπρόκοπτεν, ὥστε εἰς διάστημα ὀλίγου καιροῦ ὄχι μόνον τὰ κοινὰ λεγόμενα γράμματα εἰς γλῶσσαν σλαβονικήν, ἀλλὰ καὶ τὴν γραμματικὴν αὐτῶν ἄριστα ἐπαιδεύθη καὶ ἔμαθεν. Ἐπειδὴ δὲ παιδιόθεν ἠγάπα τὴν ἡσυχίαν καὶ μοναχικὴν ζωήν, ἀνεχώρησε μετ’ ὀλίγον ἀπὸ τοὺς γονεῖς του καὶ ἐπῆγεν εἰς τὸ ὄρος Ρίλον, εἰς τὸ ἐκεῖ Μοναστήριον, ὑποταχθεὶς εἰς αὐστηρόν τινα Γέροντα χρόνους ἕξ.
Εἰς τὸ Μοναστήριον αὐτὸ ἐδιδάσκετο ὁ μακάριος τελειότερον τὴν γραμματικήν, ὑπηρετῶν συγχρόνως εἰς τὸν Ναὸν τῆς Μονῆς καὶ ἀναγινώσκων ἅπασαν τὴν ἡμερονύκτιον ἀκολουθίαν, ὑπομένων ἐπὶ πᾶσι μετὰ μεγάλης ἀνεξικακίας τὴν σκληρότητα τοῦ Γέροντός του, ὅστις καὶ μίαν τῶν ἡμερῶν, κυριευθεὶς ὁλοκλήρως ἀπὸ τὸ δαιμόνιον τοῦ θυμοῦ, ἐπυροβόλησε κατὰ τοῦ Ἁγίου διὰ τὰ τὸν φονεύσῃ. Ἐκ τούτου φοβηθεὶς ἀνεχώρησε καὶ ἐπῆγεν εἰς τὴν πατρίδα του. Ἐκεῖ διατρίβων ὑπέπεσεν εἰς μεγαλυτέρους πειρασμούς, ἀπὸ τοὺς ὁποίους οὐδὲν ἔπαθεν, ἀλλ’ ἔλαβεν ἀφορμὴν ὡς νουνεχὴς καὶ φρόνιμος νὰ ἀναδείξῃ ἑαυτὸν Μάρτυρα τοῦ Χριστοῦ καὶ Ἅγιον ἀληθέστατον διὰ τῆς ἐνώπιον τῶν τυράννων εὐθαρσοῦς ὁμολογίας τῆς θεότητος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Εἶναι τοῖς πᾶσι γνωστὸς ὁ κατὰ τῶν Τούρκων ἀγὼν καὶ πόλεμος τῶν Σέρβων. Ἐναντίον τούτων συνάγοντες οἱ Τοῦρκοι στρατεύματα ἠνάγκαζον καὶ τὸν πατέρα τοῦ Ἁγίου νὰ ὑπάγῃ θέλοντες νὰ τὸν προχειρίσωσι χιλίαρχον, ὡς ἄνδρα μεγαλόσωμον καὶ ἀνδρεῖον. Ἀλλ’ ἐκεῖνος ἀπεκρίθη πρὸς αὐτούς· «Ἀδύνατον νὰ ὑπάγω ἐναντίον τῶν ὁμοπίστων μου Χριστιανῶν»· ὅθεν ἐλογχεύθη τὴν δεξιὰν πλευράς, ὡς ὁ Δεσπότης καὶ Θεός, καὶ ἐκόπη τότε τὴν κεφαλὴν ὑπὸ τῶν μισοχρίστων ἐκείνων ἀγρίων Ἀγαρηνῶν, τοιουτοτρόπως δὲ ἀπεδείχθη Μάρτυς τῆς ἀληθοῦς ἡμῶν πίστεως ὁ μακάριος ἐκεῖνος καὶ τρισόλβιος πατὴρ, τοῦ σήμερον παρ’ ἡμῶν ἑορταζομένου Ἁγίου. Ἐκεῖνοι δέ, διὰ νὰ ἱκανοποιήσωσι περισσότερον τὸν θυμὸν καὶ τὴν μανίαν των, ἥρπασαν τὴν γυναῖκα καὶ τὰς δύο θυγατέρας της, καὶ διὰ πολλῶν ἀπειλῶν τὰς ἐτούρκευσαν.