Ἑορτάζομεν δὲ εὐχαριστοῦντες τὴν προστάτιδα ἡμῶν διὰ τὴν φανερωθεῖσαν τοιαύτην πρὸς τὸ Χριστιανικὸν γένος εὐσπλαγχνίαν αὐτῆς δεόμενοι αὐτῆς ἐκτενῶς, ἵνα καὶ νῦν καὶ πάντοτε εὐσπλάγχνως σκέπῃ ἡμᾶς τοὺς αἰτοῦντας τὴν Σκέπην αὐτῆς· ἐπειδὴ ἄνευ τῆς Σκέπης καὶ βοηθείας αὐτῆς ἀδύνατον εἶναι εἰς ἡμᾶς τοὺς παροργίζοντας τὸν Θεὸν νὰ ζῶμεν ἐπὶ τῆς γῆς. Διότι ἁμαρτάνοντες κατὰ πολὺ ὑποπίπτομεν εἰς πολλοὺς πειρασμοὺς καὶ ὀδυρμοὺς κατὰ τὸ γεγραμμένον· «Πολλαὶ αἱ μάστιγες τοῦ ἁμαρτωλοῦ» (Ψαλμ. λα’ 10). Πρὸ πολλοῦ δὲ θὰ εἴχομεν ἀπολεσθῆ διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, ἐὰν δὲν ἔσκεπεν ἡμᾶς ἡ Πανεύσπλαγχνος Δέσποινα. Καὶ τῷ ὄντι, ἐὰν δὲν ἐδέετο ὑπὲρ ἡμῶν ἡ προστάτις ἡμῶν, ποῖος ἤθελε λυτρώσει ἡμᾶς ἐκ τοσούτων κινδύνων; ποῖος ἤθελε φυλάξει ἡμᾶς ἐλευθέρου μέχρι σήμερον;». Ὁ Προφήτης Ἠσαΐας συμβουλεύει λέγων· «Ἀποκρύβηθι μικρὸν ὅσον ὅσον, ἕως ἂν παρέλθῃ ἡ ὀργὴ Κυρίου» (Ἡσ. κϛ’ 20). Ἀλλ’ ἐκ τῆς ὀργῆς τοῦ Κυρίου ποῦ δυνάμεθα νὰ κρυβῶμεν; Οὐδαμοῦ εὑρίσκομεν σκέπην οἱ τάλανες νὰ προσδράμωμεν, εἰμὴ τὴν Δέσποιναν τοῦ κόσμου, ἥτις δι’ ἑαυτὴν λέγει διὰ Πνεύματος Ἁγίου «Ὡς ὁμίχλη κατεκάλυψα γῆν» (Σειρ. κδ’ 3).
Ὑπὸ τὴν Σκέπην λοιπὸν αὐτῆς ἂς σκεπασθῶμεν, τῆς ὡς ὁμίχλης καλυπτούσης πᾶσαν τὴν γῆν. Ἀλλ’ ὦ Πανυπέρτιμε Παρθένε, διατί προσωμοιώθης μὲ τοιοῦτον εὐτελὲς πρᾶγμα, τὴν ὁμίχλην; δὲν εἶναι ἆρα διὰ Σὲ εἰς παρομοίωσιν ὁ ἥλιος; ἡ σελήνη καὶ τὰ ἄστρα, καθὼς θαυμαστικῶς ἐρρέθη περὶ Σοῦ· «Τίς αὕτη ἡ ἐκκύπτουσα ὡσεὶ ὄρθρος, καλὴ ὡς σελήνη, ἐκλεκτὴ ὡς ὁ ἥλιος;» (ᾌσμ. ϛ’ 9) ἡ δὲ ὁμίχλη ὁποίαν εὐπρέπειαν ἔχει, ὥστε νὰ εὐχαριστῆσαι εἰς τὴν πρὸς ταύτην προσομοίωσιν; Ἡ ὁμίχλη, ὁπόταν πληθυνθῇ ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἐπικαλύψῃ αὐτήν, πάντα τὰ θηρία λυτροῦνται τότε τῶν κυνηγῶν. Τοῦτο δὲ εἶναι τὸ μυστήριον, διατί ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ἐπωνομάσθη ὁμίχλη, ἵνα ἐκ τῶν διωκόντων σκεπάσῃ ἡμᾶς. Ἡμεῖς οἱ ἁμαρτωλοὶ κτήνη εἴμεθα καὶ θηρία ἕνεκεν τῆς ἀπανθρωπίας ἡμῶν, κατὰ τὴν τοῦ Χρυσοστόμου διάκρισιν, τὴν κοιλίαν εὐχαριστοῦμεν, καθὼς ἡ ἄρκτος, τὸ σῶμα ἐξογκώνομεν ὡς ὁ χοῖρος, μνησικακοῦμεν ὡς ἡ κάμηλος, δολιευόμεθα ὡς ἡ ἀλώπηξ, τὸν ἰὸν τῆς κακίας φέρομεν ὡς ἡ ἔχιδνα. Τοιαῦτα λοιπὸν θηρία ὑπάρχοντας, προφθάνουσιν ἡμᾶς διάφοροι διῶκται· προφθάνει ἡμᾶς ἡ δικαία ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐκδικοῖσα πάντα τὰ κακὰ ἡμῶν ἐπιτηδεύματα· «Θεὸς ἐκδικήσεων Κύριος, ὁ Θεὸς ἐκδικήσεων ἐπαρρησιάσατο» (Ψαλ. ϟγ’ 1).