Ταύτης τῆς ἐμφανίσεως τῆς Ἁγίας Σκέπης, τὴν ἀνάμνησιν ἑορτάζομεν, διότι τοιαύτην πράγματι παρέχει προστασίαν καὶ Σκέπην ἡ Ὑπερύμνητος Δέσποινα εἰς τὸν πιστὸν λαόν της καὶ μάλιστα κατὰ τοὺς ἐσχάτους τούτους δεινοὺς καιρούς, ὅτε ὑπερπληρωθέντες ἐκ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν πληθύνονται ἐφ’ ἡμᾶς καὶ οἱ κίνδυνοι, οὕτως ὥστε νὰ ἐκπληροῦνται καὶ εἰς ἡμᾶς κατά τινα ἔποψιν τὰ ἱερὰ τοῦ θείου Παύλου λόγια· «Κινδύνοις λῃστῶν, κινδύνοις ἐκ γένους, κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει, κινδύνοις ἐν ἐρημίᾳ, κινδύνοις ἐν θαλάσσῃ, κινδύνοις ἐν ψευδαδέλφοις» (Β’ Κορ. ια’ 25). Ἔτι δὲ ἐκπληροῦνται ἐφ’ ἡμᾶς καὶ αὐτοῦ τοῦ Κυρίου τὰ θεῖα λόγια· «Ἐγερθήσεται γὰρ ἔθνος ἐπὶ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν· καὶ ἔσονται λιμοὶ καὶ λοιμοί, καὶ σεισμοὶ κατὰ τόπους» (Ματθ. κδ’ 7). Καὶ καταθλίβουσιν ἡμᾶς αἱ τῶν ἀλλοφύλων ἐπιδρομαί, οἱ ἐμφύλιοι πόλεμοι καὶ αἱ θανατηφόροι πληγαί. Εἰς τοιούτους λοιπὸν δεινοὺς καιροὺς καὶ ἡ Ὑπερευλογημένη Παρθένος, ἡ Μήτηρ τοῦ Κυρίου, δίδει εἰς ἡμᾶς τὴν Σκέπην αὐτῆς, ἵνα ἐκ πάντων τῶν κινδύνων λυτρώσηται ἡμᾶς καὶ ἵνα ἐκ μὲν τοῦ λιμοῦ, ἀσθενείας τε καὶ σεισμοῦ ὑπερασπισθῇ ἐκ δὲ τῶν πολέμων καὶ πληγῶν σκεπάσῃ καὶ διαφυλάξῃ ἡμᾶς ἀβλαβεῖς ὑπὸ τὴν Σκέπην αὐτῆς τὴν ἁγίαν.

Καθὼς δέ ποτε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος εἶδεν ἐν οὐρανοῖς σημεῖον μέγα· Γυνὴ περιβεβλημένη τὸν ἥλιον (Ἀποκ. ιβ’ 1), οὕτω καὶ ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας εἰς τὸν οὐρανόμορφον Ναὸν τῶν Βλαχερνῶν εἶδε τὴν Ἀνύμφευτον Νύμφην ἐνδεδυμένην ἡλιόμορφον πορφύραν. Τὸ ὑπὸ τοῦ Θεολόγου ὁραθὲν μέγα σημεῖον τὴν πανεύσπλαγχνον Σκέπην ἡμῶν προεικόνιζε, τὸ ὁποῖον θέλει φανερωθῆ κατὰ τὴν συντέλειαν ἁπάσης τῆς κτίσεως. «Καὶ ἠνοίγη ὁ Ναὸς τοῦ Θεοῦ ὁ ἐν τῷ οὐρανῷ καὶ ὤφθη ἡ κιβωτός … καὶ ἐγένοντο ἀστραπαὶ καὶ φωναὶ καὶ βρονταί, καὶ σεισμός, καὶ χάλαζα μεγάλη» (Ἀποκ. ια’ 19). «Καὶ σημεῖον μέγα ὤφθη ἐν τῷ οὐρανῷ γυνὴ περιβεβλημένη τὸν ἥλιον» (Ἀποκ. ιβ’ 1). Καὶ διατί ἆρα τὸ σημεῖον τὸ τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον προεικονίζον δὲν ἐφανερώθη πρὸ τῶν ἀστραπτῶν, καὶ τῶν βροντῶν, καὶ τῶν φωνῶν, καὶ τῶν σεισμῶν, καὶ τῆς χαλάζης, ὁπότε ἅπαντα τὰ στοιχεῖα ἦσαν εἰρηνεύοντα, ἀλλὰ κατ’ αὐτὴν τὴν φοβερὰν τοῦ οὐρανοῦ καὶ γῆς ταραχήν; Ἵνα διὰ τούτου φανερωθῇ, ὅτι ἡ Παμμακάριστος καταφυγὴ καὶ ὑπεράσπισις ἡμῶν εἰς αὐτὴν τὴν δεινὴν περίστασιν τοῦ καιροῦ, πλησιαζούσης τῆς καταστροφῆς ἡμῶν, προφθάνει εἰς τὴν βοήθειαν ἡμῶν, καὶ περισκέπει ἡμᾶς ἐκ τῶν ἀστραπῶν,