Ἔκοψαν δὲ καὶ τοὺς μηροὺς τοῦ Μάρτυρος καὶ τότε ἐπόνεσε, πολὺ ὁ μακάριος, δριμυτέρας ὀδύνας αἰσθανόμενος, καὶ ἐβόησε λέγων· «Χριστέ, βοήθει μοι». Τότε εἶπον οἱ δήμιοι πρὸς αὐτόν· «Δέν σοῦ τὸ εἴπομεν πρότερον, ὅτι δεινὰς βασάνους καὶ πόνους ἔμελλες νὰ λάβῃς καὶ δὲν τὸ ἐπίστευες; εἰπὲ τώρα τοῦ Θεοῦ σου νὰ σὲ λυτρώσῃ ἀπὸ τὰς τιμωρίας ταύτας». Ὁ δὲ ἀπεκρίνατο· «Δὲν ζητῶ ἀπὸ τὸν Χριστόν μου νὰ μὲ λυτρώσῃ ἀπὸ τὴν βάσανον, ἀλλὰ νὰ μὲ ἐνδυναμώσῃ ἕως τέλους, νὰ λάβω τὸν στέφανον, ὦ ἀνόητοι· διὰ νὰ φανῇ ὅτι ἔχω σάρκα, διὰ τοῦτο τώρα πρὸς ὥραν ἐπόνεσα· ἀλλὰ πρότερον ἦτο ὁ νοῦς μου ὅλος πρὸς τὸν Δεσπότην μου Ἰησοῦν Χριστόν, ὅστις ἐλάφρυνε τοὺς πόνους μου καὶ δὲν ᾐσθανόμην τίποτε, καὶ ἐπ’ ἀληθείας, καθὼς ὁ ἄκμων σφυροκοπούμενος δὲν αἰσθάνεται πόνον, οὕτω καὶ ἐγὼ κατακοπτόμενος δὲν ἐπόνεσα· ὅθεν εὐραριστῶ τὸν Θεόν μου καὶ παρακαλῶ σας μὴ μὲ λυπεῖσθε, ἀλλὰ καταλύσατέ μου τοῦτον τὸν παλαιὸν οἶκον τῆς σαρκός, διὰ νὰ μοῦ ἀνακαινισθῇ ἄλλος ὡραιότερος καὶ φαιδρότερος· ἐπειδὴ τοὺς κλάδους ἀποτόμως ἐθερίσατε, μὴ ἵστασθε ἀργοί, ἀλλὰ κόψατε καὶ τὸ δένδρον, ὅπως ἀξιωθῶ καὶ τῆς οὐρανίου μακαριότητος, ὅτι καθὼς ποθεῖ ἡ ἔλαφος νὰ φθάσῃ ἐπὶ τὰς πηγὰς τῶν ὑδάτων, οὕτω καὶ ἐγὼ διψῶ καὶ ἐπιποθῶ τὸν θάνατον, διὰ νὰ ἀπολαύσω τὸν Κτίστην μου».
Οὕτω λοιπὸν κατὰ μέρος τεμνόμενος ὁ ἀήττητος ἐφύλαξε τὸν λογισμὸν τῆς εὐσεβείας ἀπαθῆ καὶ ἄτμητον καὶ ἐπῆρε κατὰ πάντων τὰ νικητήρια μὲ τὴν συμμαχίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ τὸ μεγαλοφυὲς τοῦ φρονήματος. Ἔμεινε λοιπὸν μόνον μὲ τὴν κεφαλὴν εἰς τὸ στῆθος καὶ τὴν κοιλίαν, ἐλεεινόν, φεῦ! εἰς τοὺς ὁρῶντας καὶ φρικτὸν θέαμα. Οἱ δὲ ἀλιτήριοι ἄρχοντες, βλέποντες ὅτι καὶ οὕτω κατακοπεὶς οὐδὲν φοβεῖται ποσῶς, ἀλλὰ μᾶλλον ἐκείνους φοβεῖ περισσότερον, μὴ ἔχοντες πλέον οὐδεμίαν ἐλπίδα περὶ αὐτοῦ, προστάσσουν νὰ κόψουν καὶ τὴν τιμίαν αὐτοῦ κεφαλὴν ὥσπερ καὶ τὰ ἐπίλοιπα μέλη τοῦ σώματος. Τοῦτο δὲ ἐκέλευσαν οὐχὶ διὰ εὐσπλαγχνίαν τινὰ ποσῶς ἢ συμπάθειαν, ἀλλ’ ἀπὸ τὴν πολλήν των αἰσχύνην διὰ νὰ μὴ φαίνεται ὅτι τοὺς νικᾷ οὕτω κατατεμνόμενος, οὔτε νὰ μαρτυρῆται δι’ αὐτοῦ ἡ ἀσθένεια καὶ ἡ ἀήττητος μεγαλειότης τῆς τοῦ Κυρίου δυνάμεως.
Ἡσυχάσας λοιπὸν ὀλίγον ὁ Ἀθλητὴς μετὰ τὴν ἀπόφασιν καὶ μετὰ βίας κινήσας τὴν τιμίαν αὐτοῦ κεφαλήν, τοιαῦτα προσηύξατο·