«Παραμείνας τότε μέχρι πρωΐας προσευχόμενος καὶ τελέσας τὴν ὑμνῳδίαν ἐπὶ τοῦ Ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ Ἁγίου, ἄφησα αὐτὸ ἐκεῖ εἰς τὸ σπήλαιον, καθὼς εἶχον διαταχθῆ παρ’ ἐκείνου. Ἀφοῦ δὲ ἔκλεισα τοῦτο διὰ λίθων κατηρχόμην ἀπὸ τὸ ὄρος ἱκετεύων καὶ δεόμενος, ἵνα γίνῃ εἰς ἐμὲ ὁ Θεὸς βοηθὸς εἰς τὸ νὰ διαβῶ τὴν φοβερὰν ἐκείνην ἔρημον. Καὶ περὶ τὴν δύσιν τοῦ ἡλίου, ἰδοὺ οἱ δύο ἐκεῖνοι τοὺς ὁποίους εἶδον, ὅτε ἐκαθήμην μετὰ τοῦ Ἀββᾶ Ἰωάννου, παρουσιάσθησαν πάλιν καὶ πλησιάσαντές μοι μοὶ εἶπον· «Ἀληθῶς, ἀδελφέ, ἐκήδευσας σήμερον σῶμα τοῦ ὁποίου ὁ κόσμος ὁλόκληρος δὲν εἶναι ἀντάξιος. Ἀλλ’ ἐγέρθητι καὶ ὁδοιπόρησον μεθ’ ἡμῶν κατὰ τὴν νύκτα, ὅτε δροσίζει, διότι τὴν ἡμέραν δὲν θὰ δυνηθῇς νὰ περιπατήσῃς ἐκ τῆς ὑπερβολικῆς τοῦ ἡλίου θερμότητος». Ἐγερθεὶς δὲ συνεβάδισα μετ’ αὐτῶν μέχρι τῆς πρωΐας. Ἔπειτα μοὶ εἶπον· «Πορεύου ἐν εἰρήνῃ καὶ νὰ εὔχεσαι ὑπὲρ ἡμῶν».
«Ὅταν δὲ ἔφθασα εἰς μικρὰν ἀπὸ αὐτῶν ἀπόστασιν, παρατηρήσας ἀντελήφθην, ὅτι εὑρισκόμην εἰς τὴν θύραν τοῦ Ἀββᾶ Ἰωάννου καὶ γενόμενος ἔκθαμβος ἐδόξαζον τὸν Θεὸν μεγαλοφώνως, ἐνθυμούμενος τοὺς λόγους τοῦ Ἁγίου Μάρκου, ὅστις μοὶ εἶχεν εἴπει, ὅτι «οὐκ ἐν τρίβῳ τῆς ἐνταῦθα ἐλεύσεώς σου ἔσται ἡ ἐπιστροφή σου». Ὅθεν ἐπίστευσα εἰς τὴν ἀόρατον προστασίαν, τὴν ὁποίαν διὰ τῶν εὐχῶν τοῦ Ἁγίου ἔλαβον. Οὕτω μετεφέρθην ἐκεῖ ὅπου ἤμην πρότερον καὶ ἐμεγάλυνον τὰ ἐλέη τοῦ ἀγαθοῦ καὶ μεγάλου Θεοῦ ἡμῶν, δι’ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἐποίησεν εἰς ἐμὲ τὸν ἀνάξιον διὰ τῶν πρεσβειῶν τοῦ Ἁγίου Μάρκου τοῦ πιστοῦ δούλου Αὐτοῦ».
Ταύτας τὰς φωνὰς ἀκούσας ὁ Ἀββᾶς Ἰωάννης ἐξῆλθε καὶ μοὶ εἶπεν· «Ἐν εἰρήνῃ μετὰ τοῦ Θεοῦ εὑρέθης ἐδῶ, Ἀββᾶ Σεραπίων». Εἰσελθὼν δὲ μετ’ αὐτοῦ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν διηγήθην εἰς αὐτὸν καὶ εἰς τοὺς συναθροισθέντας ἅπαντα λεπτομερῶς τὰ γενόμενα καὶ πάντες ἐδόξασαν τὸν ποιοῦντα μεγάλα καὶ ἐξαίσια, ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός. Ὁ δὲ Ἀββᾶς Ἰωάννης ἐγερθεὶς εἰς τὸ μέσον ἡμῶν εἶπεν· «Ἀληθῶς, ἀδελφοί, ἐκεῖνος ἦτο τέλειος Χριστιανός, ἡμεῖς δὲ κατ’ ὄνομα μόνον εἴμεθα τοιοῦτοι. Ὁ δὲ φιλάνθρωπος Θεός, ὁ παραλαβὼν τὸν Ἅγιον Μᾶρκον, τὸν δοῦλον Αὐτοῦ καὶ γνήσιον φίλον Του, εἰς τὰς αἰωνίους αὐλὰς τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν, Αὐτὸς ἂς σκέπῃ καὶ ἡμᾶς ὑπὸ τὰς πτέρυγας τῆς Χάριτος Αὐτοῦ καὶ ἂς ὁδηγῇ ἡμᾶς εἰς τὸ νὰ κάμνωμεν τὸ θέλημά Του, διὰ τῶν εὐχῶν καὶ πρεσβειῶν τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Μάρκου καὶ πάντων τῶν Ἁγίων». Ἀμήν.