Λαβὼν τότε ἐγὼ ἀπὸ τὴν ρίζαν ἐκείνην ἔφαγον ὀλίγον καὶ παρευθὺς ἵδρωσα ὡς ἐὰν ἐρραντιζόμην δι’ ὕδατος. Ἐδροσίσθη τότε ἡ ψυχή μου καὶ ἀνέρρωσα ὡσὰν νὰ μὴ εἶχον καθόλου κουρασθῆ. Ἀφοῦ δὲ οἱ συνοδοί μου ἐκεῖνοι μοῦ ὑπέδειξαν τὴν ὁδὸν διὰ τῆς ὁποίας θὰ μετέβαινον πρὸς τὸν Ἅγιον Μᾶρκον καὶ ἀφοῦ μοὶ εἶπον νὰ μὴ ἀργοπορήσω, παρευθὺς ἐξηφανίσθησαν.
«Ὁδοιπορήσας τότε ἐγὼ ἐπὶ ἑπτὰ ἀκόμη ἡμέρας, ἔφθασα εἰς τὸ ὄρος τῆς Θράκης καὶ ἀνῆλθον μέχρι τῆς ὑψηλοτέρας κορυφῆς αὐτοῦ. Δὲν ὑπῆρχε δὲ εἰς αὐτὸν τὸν ὄγκον οὔτε δένδρον, οὔτε καὶ φρύγανον, ἀλλ’ ἦτο τόσον ὑψηλόν, ὥστε ἐφαίνετο ὡσὰν νὰ ἀνέρχεται εἰς τὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ. Ὅταν δέ, ὡς εἶπον, ἔφθασα εἰς τὴν κορυφήν, εἶδον θάλασσαν μεγάλην εἰς τοὺς πρόποδας αὐτοῦ καὶ τριγυρίζων ἐδῶ καὶ ἐκεῖ ἐπὶ ἑπτὰ ἡμέρας, εἶδον κατ’ ἐκείνην τὴν νύκτα τοὺς Ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ καταβαίνοντας πρὸς τὸν Ἅγιον, δοξολογοῦντας καὶ λέγοντας· «Ἂς εἶσαι μακάριος καὶ ἂς εἶναι πᾶσα γλυκύτης εἰς τὴν ψυχήν σου, Ἀββᾶ Μᾶρκε, διότι ἰδοὺ σοῦ ἐφέραμεν τὸν Ἀββᾶν Σεραπίωνα, τὸν ὁποῖον ἐπόθησε νὰ ἴδῃ ἡ ψυχή σου». Ταῦτα ἀκούσας ἐγὼ καὶ ἄφωνος γενόμενος ἐβάδιζον διὰ τῆς ὀπτασίας, ἕως ὅτου ἔφθασα εἰς τὸ σπήλαιον, εἰς τὸ ὁποῖον εὑρίσκετο ὁ Ἅγιος ἐκεῖνος Μᾶρκος. Πλησιάσας δὲ πρὸς τὴν θύραν τοῦ σπηλαίου ἤκουσα αὐτὸν νὰ ἀπαγγέλλῃ τοὺς ἑξῆς στίχους ἐκ τῶν Ἁγίων Γραφῶν. «Χίλια ἔτη ἐν ὀφθαλμοῖς σου, Κύριε, ὡς ἡμέρα ἡ ἐχθὲς» (Ψαλμ. πθ’ 4) καὶ τὰ λοιπὰ τοῦ Ψαλμοῦ αὐτοῦ. Προχωρῶν δὲ ὁ Ὅσιος ἔλεγε· «Μακαρία ἡ ψυχή σου, Μᾶρκε, διότι δὲν ἔπεσες εἰς τὸν βόρβορον ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ· μακάριον τὸ σῶμά σου, διότι δὲν ἐμεθύσθη ἀπὸ τὰς ἐπιθυμίας τῶν βεβήλων λογισμῶν· μακάριοι οἱ ὀφθαλμοί σου, τοὺς ὁποίους δὲν ἐστάθη ἱκανὸς ὁ διάβολος νὰ ἀποπλανήσῃ, ὥστε νὰ ἴδουν διαφορετικὴν τὴν θέαν τῶν ὄντων· μακάριον τὸ οὖς σου, διότι δὲν ἤκουσε τὴν κραυγὴν τῶν σειρήνων, τῶν γυναικῶν τοῦ ματαίου τούτου κόσμου· μακάριαι αἱ χεῖρές σου, διότι δὲν ἐκράτησαν ἢ ἐψηλάφησαν τίποτε ἐκ τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων, οὔτε τοὺς ρώθωνάς σου ηὔφραναν αἱ ὀσμαὶ τοῦ διαβόλου, οὔτε οἱ πόδες σου ἐβάδισαν ἐπὶ τῆς ὁδοῦ τῆς παρασυρούσης εἰς τὸν θάνατον, οὔτε καὶ τὰ βήματά σου παρημποδίσθησαν».