Ὡς ἤκουσε τοῦτο ἡ ἀσθενής, ἐδέετο πρὸς τὴν Ἁγίαν νύκτα καὶ ἡμέραν μετὰ δακρύων, ἵνα τὴν θεραπεύσῃ. Μίαν νύκτα, μετὰ κρίσιμον κατάστασιν τῆς ἀσθενείας της, ὅτε καὶ θερμότερον προσηύχετο, βλέπει καθ’ ὕπνον τὴν Ἁγίαν, ἥτις εἶπε πρὸς αὐτήν· «Τὸ πάθος σου δὲν ἠμποροῦν νὰ τὸ θεραπεύσουν οἱ ἰατροί. Ἄνθρωποι κακοὶ σὲ ἔχουν δεμένην. Ἀλλὰ ἂν θελήσῃς νὰ μὲ συναντήσῃς, θὰ λυθῇς ἀπὸ τὴν ἀσθένειάν σου καὶ θὰ θεραπευθῇς. Ὀνομάζομαι Ξενία». Ἐξύπνησε τότε περιχαρὴς ἡ γυνὴ καὶ διηγήθη τὸ ὄνειρον εἰς τὸν σύζυγόν της. Τότε οὗτος, χωρὶς χρονοτριβήν, μετέφερεν αὐτὴν εἰς τὸν νεόδμητον Ναόν, τὸν τιμώμενον ἐπ’ ὀνόματι τῆς Ἁγίας, ὅπου, ἀσπασθεῖσα τὴν εἰκόνα τῆς Ἁγίας, ἀνεγνώρισε ταύτην. Ἐνώπιον δὲ τῆς εἰκόνος ἐδέετο πρὸς τὴν Ἁγίαν μετὰ θερμῆς πίστεως καὶ βαθείας κατανύξεως. Τὴν τρίτην ἡμέραν ἐφάνη πάλιν ἡ Ἁγία καθ’ ὕπνον εἰς τὴν ἀσθενῆ, ὡς νὰ ἐλάμβανεν ἔλαιον ἐκ τῆς κανδήλας τῆς εἰκόνος της καὶ ἤλειφε δι’ αὐτοῦ τὸ σῶμα της. Ἔλεγε δὲ ταῦτα· «Δόξασον, ὦ γύναι, τὸν Θεόν, ὅστις σοῦ ἐδώρησε τὴν ὑγείαν σου. Ὕπαγε τώρα εἰς τὸν οἶκον σου. Καί, ὤ τοῦ θαύματος! Ἠγέρθη περιχαρὴς ἡ ἀσθενοῦσα γυνὴ καὶ ᾐσθάνθη ἑαυτὴν τελείως ὑγιᾶ. Ἐδόξαξε τότε μετὰ περισσοτέρας εὐσεβείας τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν καὶ τὴν Ἁγίαν Μεγαλομάρτυρα Ξενίαν, ἥτις ἔσωσεν αὐτὴν ἀπὸ βέβαιον καὶ ὀδυνηρὸν θάνατον.
Ἐπὶ Φραγκοκρατίας ἐθεράπευσεν ἡ Ἁγία καὶ τὸν υἱὸν γεωργοῦ τινος πάσχοντα ἐκ σεληνιασμοῦ, διότι οὗτος, ὁσάκις ἠνωχλεῖτο ὑπὸ τοῦ δαίμονος, ἔκραζεν· «Ἡ Ἁγία Ξενία μὲ παιδεύει». Ἐκ τούτου ὁδηγηθέντες ὁ πατὴρ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ ἐδέοντο εἰς τὴν Ἁγίαν μετὰ πίστεως νὰ σώσῃ τὸ τέκνον αὐτῶν. Ἡ δὲ φιλεύσπλαγχνος Μάρτυς ἐφάνη καθ᾽ ὕπνον εἰς τὴν μητέρα τοῦ ἀσθενοῦς καὶ τὴν συνεβούλευσε νὰ καταφύγῃ εἰς τὸν Ἱερέα τῆς ἐνορίας ὑποσχομένη ὅτι θὰ βοηθήσῃ καὶ ἐκείνη νὰ θεραπευθῇ τὸ τέκνον της. Ὡς δὲ ἐξύπνησεν ἡ μήτηρ, ἀμέσως συνεμορφώθη πρὸς ὅ,τι τὴν συνεβούλευσεν ἡ Ἁγία καὶ ἐντὸς ὀλίγου ἐθεραπεύθη ὁ υἱός της ἀπαλλαγεὶς τελείως άπὸ τῆς φοβερᾶς ἐκείνης νόσου.
Κατὰ παρόμοιον τρόπον ἰάθη καὶ ἄλλος τις παράλυτος κατὰ τοὺς πόδας, ὀνόματι Νικόλαος, ὅστις ταπεινῶς καὶ μετὰ πίστεως ἐπεκαλέσθη τὴν θαυματουργὸν Ἁγίαν Μεγαλομάρτυρα.
Νεαρὰ δὲ γυνὴ πάσχουσα ἐκ παραλύσεως τοῦ προσώπου ἰάθη τελείως, εὐθὺς ὡς μετὰ θερμῆς πίστεως ἐζήτησε τὴν βοήθειαν τῆς Ἁγίας.