Λέγει ὁ Ἅγιος· «Τέκνον μου, ἔχω νὰ σοῦ ἀναγγείλω ὅτι ἔφθασε τὸ πέρας τῆς ζωῆς μου καὶ ἰδοὺ ὅτι ἀπὸ ταύτης τῆς στιγμῆς χωριζόμεθα ἀπ’ ἀλλήλων σωματικῶς, ἀλλὰ μὴ σκυθρωπάσῃς, διότι πορεύομαι πρὸς τὸν Κύριόν μου, ὅστις μὲ ηὐσπλαγχνίσθη καὶ μὲ ἐκάλεσε πρὸς αὐτόν».
Θρηνοῦντος τότε τοῦ Ἐπιφανίου εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ Ἅγιος πολλὰ καὶ τέλος τοῦ λέγει· «Τέκνον μου γλυκύτατον, ἰδοὺ εἶναι ἡ τελευταία μου ὁμιλία, τὴν ὁποίαν κάμνω πρὸς σέ, διότι πλέον δὲν θέλεις μὲ ἴδει οὔτε ζῶντα οὔτε νεκρόν, ἀλλ’ ἐνθυμοῦ πάντοτε τοὺς λόγους μου γνώριζε ὅτι, ὅταν ἀποθάνῃ ὁ πατήρ σου, μέλλεις νὰ γίνῃς Μοναχὸς νὰ εὐχαριστήσῃς τὸν Θεόν, καὶ θέλεις εὐφημισθῆ πολλά· ὅταν δὲ χηρεύσῃ ἡ ἁγία τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησία, θέλει σὲ ἀναδείξει ὁ Θεὸς φωστῆρα καὶ ποιμένα, ὁδηγὸν τῶν πεπλανημένων ψυχῶν, καὶ μέλλεις νὰ ὁμολογήσῃς ὑπὲρ τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ, νὰ κληρονομήσῃς τὴν αἰώνιον Βασιλείαν μετὰ πάντων τῶν Ἁγίων. Σὺ λοιπόν, τέκνον μου, ἔχε πάντοτε τὸν φόβον τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ ψυχῇ σου, καὶ ἀγάπα αὐτὸν μὲ ὅλην τὴν καρδίαν σου· προσεύχου εἰς αὐτὸν συχνάκις μετὰ πολλῆς συνέσεως καὶ δακρύων, ἐνθυμοῦ δὲ καὶ ἐμὲ πάντοτε ἐν ταῖς ἱεραῖς σου ἀναφοραῖς· καὶ αὐτὸς ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς νὰ εἶναι βοηθός σου καὶ ἡ ὑπερδεδοζασμένη θεογεννήτρια νὰ γίνῃ εἰς σὲ κυβερνῆτις καὶ ἀντίληψις· ἐλθὲ λοιπὸν νὰ κλίνωμεν γόνυ, τέκνον μου. Προσηυχήθη δὲ τότε ὁ Ἅγιος οὕτως:
«Ὁ Πατήρ, ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, Τριὰς ἡ ζωοποιὸς καὶ ἀμέριστος, παρακαλοῦμεν Σε οἱ πένητες καὶ ξένοι καὶ γυμνοί, οἱ μὴ ἔχοντες ποῦ τὴν κεφαλὴν κλῖναι, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός Σου ἐκλίναμεν τὸ γόνυ τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος· καὶ δεόμεθά Σου καὶ παρακαλοῦμέν Σε καὶ ἱκετεύομεν ὁ Θεός, ὁ Θεός, τὸ φοβερὸν ὄνομα Σαββαώθ· ἀγαθὲ Δέσποτα, Πλαστουργέ, Ποιητὰ Παντοκράτορ, κλῖνον τὸ οὖς Σου, καὶ πρόσδεξαι εὐμενῶς τὴν ἱκεσίαν ἡμῶν τῶν ταπεινῶν, τὴν ἔντευξίν τε καὶ δέησιν. Καταξίωσον ἡμᾶς ἁγιασθῆναι ἐν τῇ δυνάμει Σου καὶ ἐν τῷ ὀνόματί Σου, οἰκτίρμον καὶ ἐλεῆμον, μακρόθυμε καὶ πολυέλεε Κύριε ὁ Πατήρ, ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, ἐλθὲ ἡ φοβερὰ ἀστραπὴ τῆς Θεότητος· ἐλθὲ τὸ φοβερὸν κράτος, ἐλθὲ τὸ φοβερὸν ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Εὐλόγησον ἡμᾶς, Κύριε, κεκερασμένους δεικνύων καὶ ἔμπλεους τοῦ Ἁγίου Σου Πνεύματος, συμπαθῶν ἅπερ ἡμάρτομεν ἐν λόγῳ ἢ ἔργῳ ἢ ἐνθυμήματι.