Ὁ δὲ Ἱερεύς, φοβούμενος νὰ μεταφέρῃ εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἱππάρχου τὰ Θεῖα Μυστήρια, ἐσοφίσθη παρὰ τῆς θείας Χάριτος τοιοῦτόν τι καὶ ἀπεφάσισεν, ὅπως θέσῃ ταῦτα τολμηρῶς ἐντὸς ἑνὸς μήλου καὶ οὕτω πορευθεὶς μεταλάβῃ τὸν Ἅγιον, προσφέρων εἰς αὐτὸν τὸ μῆλον. Τοιαύτην ἰδίαν σκέψιν καὶ οἰκονομίαν μετεγειρίσθη ὁ καλὸς ἐκεῖνος Ἱερεύς, ὅπως ἀποφύγῃ τὸν διαγραφόμενον κίνδυνον. Ὅθεν ὁ μακάριος Ἰωάννης μεταλαβὼν οὕτω τῶν Ἀχράντων τοῦ Χριστοῦ Μυστηρίων καὶ δοξάζων ἐγκαρδίως τὸν Θεόν, παρέδωκεν εἰς Αὐτὸν μετ’ ὀλίγον τὸ πνεῦμά του. Καὶ οὕτω μετέστη ἐκ τῆς προσκαίρου αἰχμαλωσίας καὶ δεινῆς κακοπαθείας εἰς τὴν οὐράνιον ἐλευθερίαν καὶ αἰωνίαν ἀγαλλίασιν, τῇ κζ’ (27ῃ) Μαΐου τοῦ σωτηρίου ἔτους ͵αψλ’ (1730). Ἀκούσας δὲ ὁ κύριος αὐτοῦ ὅτι ἐκοιμήθη ὁ δοῦλος αὐτοῦ Ἰωάννης, προσκαλεσάμενος τοὺς προκρίτους Χριστιανοὺς τῆς κωμοπόλεως καὶ τοὺς Ἱερεῖς αὐτῶν, ἐπέτρεψεν εἰς αὐτούς, ὅπως, παραλαβόντες ἐλευθέρως τὸ σῶμα, ἐνταφιάσωσιν αὐτὸ κατὰ τὴν Χριστιανικὴν συνήθειαν. Θέλων δὲ νὰ φανερώσῃ πρὸς πάντας ὁποίαν ἀγάπην εἶχε πρὸς τὸν Ἰωάννην, φέρων τότε πολύτιμον τάπητα ἐπέθηκεν αὐτὸν ἐπὶ τοῦ φερέτρου αὐτοῦ. Προσελθόντες δὲ οἱ Ἱερεῖς μεθ’ ὅλων τῶν Χριστιανῶν τῆς κωμοπόλεως μετὰ πολλῆς εὐλαβείας καὶ κατανύξεως καὶ μετὰ λαμπάδων καὶ θυμιαμάτων ἄραντες τὸ πολύαθλον σῶμα τοῦ Ἁγίου, ἐκήδευσαν αὐτὸ εὐλαβῶς ἐν τῷ νεκροταφείῳ τῶν Χριστιανῶν.
Μετὰ παρέλευσιν τριῶν καὶ ἡμίσεος ἐτῶν ἀπὸ τῆς πρὸς Κύριον ἐκδημίας τοῦ Ἁγίου, γέρων τις Ἱερεὺς βλέπει κατ’ ὄναρ τὸν Ἅγιον παροτρύνοντα αὐτόν, νὰ ποιήσῃ ἀνακομιδὴν τοῦ ἱεροῦ αὐτοῦ Λειψάνου. Ἀλλ’ ὁ Ἱερεὺς ἀμφέβαλλε περὶ τῆς ἀληθείας τοῦ ὁράματος, διότι δὲν εἶχον ἀκόμη αὐτὸν οἱ Χριστιανοὶ ὡς Ἅγιον. Ἀλλ’ ὅτε μετὰ ταῦτα φῶς οὐράνιον, κατερχόμενον ἐπανειλημμένως περὶ τὸ μεσονύκτιον ἐπὶ τοῦ τάφου τοῦ Ἁγίου, ἐφώτιζεν αὐτὸν καὶ ἔβλεπον τοῦτο πάντες ὡς στῦλον πυρός, τοῦτο ἠνάγκασε τὸν καλὸν Ἱερέα, ὅπως μαζὶ μὲ ἄλλους Χριστιανοὺς κατέλθωσι μετὰ σπουδῆς καὶ ἀνοίξωσι τὸν τάφον αὐτοῦ. Ἐγνώρισαν τότε, ὅτι τὸ φαινόμενον ἐκεῖνο οὐράνιον φῶς ἐπὶ τοῦ μνήματος τοῦ Ἁγίου ἦτο σημεῖον ἀναμφίβολον τῆς αὐτοῦ ἁγιότητος. Ἀνοίξαντες λοιπὸν τὸν τάφον, εὑρίσκουσιν, ὤ τοῦ θαύματος! τὸ τοῦ Ἁγίου σῶμα ἀκέραιον ὅλως καὶ ἀδιάφθορον, πλῆρες πνευματικῆς χάριτος καὶ εὐωδίας.