Ταῦτα τοῦ Ἁγίου εἰπόντος, ἐκεῖνοι τότε μὲν κατεγέλων αὐτόν, λέγοντες ὅτι αὐτὸς, ὁ ἴδιος ἔφαγε τὸ φαγητὸν καὶ ψεύδεται, λέγων, ὅτι ἔδωσε τοῦτο εἰς τὸν κύριόν του. Ὅτε ὅμως ἐπέστρεψεν ὁ κύριος τοῦ Ἰωάννου, φέρων μεθ’ ἑαυτοῦ καὶ τὸ προαναφερθὲν πινάκιον, τότε ἐπείσθησαν πάντες περὶ τῆς ἀληθείας. Ἀνήγγειλε δὲ οὗτος τότε παρρησίᾳ εἰς πάντας τὴν ὑπόθεσιν οὕτω πως: Τὴν δεῖνα ἡμέραν περὶ τὸ δειλινόν, ἦτο δὲ ἀκριβῶς ἡ ἡμέρα καὶ ἡ ὥρα κατὰ τὴν ὁποίαν ἔλαβεν ὁ Ἅγιος τὸ φαγητὸν πρὸς ἀποστολήν, ἐπιστρέφων ἐκ τοῦ ἐν Μέκκᾳ μεγάλου τεμένους εἰς τὸ κατάλυμά μου διὰ νὰ ἀναπαυθῶ, μετ’ ὀλίγον εὗρον αἴφνης ἐπὶ τῆς τραπέζης πινάκιον σκεπασμένον, περιέχον φαγητὸν ζεστὸν καὶ ἀχνίζον. Ἐκπλαγεὶς δὲ ἐπὶ τούτῳ, διελογιζόμην καὶ ἔλεγον, ποῖος ἄραγε μοῦ ἔφερε τὸ φαγητὸν τοῦτο προσφάτως εἰς τὸ κεκλεισμένον δωμάτιόν μου. Καὶ ἀπορῶν, περιειργαζόμην τὸ πινάκιον, ὅτε εἶδον αἴφνης εἰς αὐτὸ ἐπιγραφὴν μὲ τὸ ὄνομά μου. Ὅθεν, ἀφοῦ ἔφαγον τὸ φαγητόν, ἐκράτησα τὸ πινάκιον. Ἀλλ’ ἀγνοῶ ἀκόμη πῶς τοῦτο συνέβη.

Ἡ διῄγησις αὕτη τοῦ ἱππάρχου ἐξέπληξεν ἅπαντας. Ἠνάγκασε δὲ συνεπῶς τὴν σύζυγον αὐτοῦ καὶ πάντα ἄλλον νὰ ὁμολογήσουν τὴν ἀλήθειαν εἰς τὸν ἵππαρχον, ἤτοι τὴν παρὰ τοῦ αἰχμαλώτου αὐτῶν Ἰωάννου παράδοξον μετακόμισιν τοῦ φαγητοῦ, λέγοντες πρὸς αὐτόν· «Ἡμεῖς τότε, ὅτε ἐδώσαμεν εἰς τὸν Ἰωάννην τὸ πινάκιον, διαβλέποντες τὸ ἀδύνατον τῶν ὑποσχομένων, εἰρωνευόμεθα αὐτόν. Τώρα βλέπομεν, ὅτι ἡ πραγματοποίησις τῆς ὑποσχέσεώς του ὀφείλεται εἰς θείαν δύναμιν». Καὶ ἤρχισαν ὅλοι ν’ ἀναφωνοῦν· «Ἀλλάχ! Ἀλλάχ!». Ἔκτοτε λοιπὸν ἔπαυσαν χλευάζοντες καὶ ὑβρίζοντες τὸν Ἅγιον. Θεωροῦντες δὲ αὐτὸν ὡς Ἅγιον καὶ δίκαιον ἄνθρωπον, ἐτίμων αὐτὸν καθ’ ὑπερβολήν. Ἔδωσαν δὲ εἰς αὐτὸν καὶ ἰδιαίτερον δωμάτιον ἐκτὸς τοῦ σταύλου, ἀφήσαντες αὐτὸν ἐλεύθερον. Ἀλλ’ ὁ Ἅγιος, εὐχαριστῶν καὶ ἀποφεύγων τὴν ἀνθρωπίνην δόξαν, ἠθέλησε μᾶλλον νὰ διαμένῃ εἰς τὴν σκοτεινὴν ἐκείνην γωνίαν τοῦ σταύλου, ὅπου καὶ ἠγωνίζετο περισσότερον, δοξάζων τὸν Θεόν.

Οὕτω λοιπὸν θεαρέστως μετὰ ταῦτα πολιτευσάμενος καὶ ἀσκητικῶς ἀγωνισάμενος ὁ Ἅγιος, μετὰ παρέλευσιν χρόνων τινῶν ἀσθενήσας, προεγνώρισε τὴν τελευτήν του. Ὅθεν, προσκαλεσάμενος ἕνα τῶν Ἱερέων τῆς κωμοπόλεως, παρεκάλεσεν αὐτόν, ὅπως φέρῃ τὰ Ἄχραντα Μυστήρια καὶ τὸν μεταλάβῃ.