ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ ὁ ἐν Ἁγίοις Πατὴρ ἡμῶν, ὁ τῆς περιφήμου Πάφου τῆς Κύπρου, Ἀρχιεπίσκοπος, ὁ παρ’ ἡμῶν σήμερον ἑορταζόμενος, ἀνέθαλε κατὰ τὸν ιη’ (18ον) αἰῶνα ἐν τῇ περιωνύμῳ νήσῳ τῆς Κύπρου. Καθὼς δὲ ὁ κηρὸς τῶν μελισσῶν γεννᾶται ἐντὸς τῶν ἀνθέων πολλῶν δένδρων, θάμνων, φυτῶν καὶ βοτάνων, εὑρισκομένων εἰς πᾶν μέρος τῆς γῆς, ἐξαγόμενος δὲ διὰ τῆς μελίσσης καὶ ἐπεξεργαζόμενος ὑπ’ αὐτῆς γίνεται χρήσιμος εἰς πάντα ἄνθρωπον, τοιουτοτρόπως συνέβη καὶ μὲ τὸν Ἅγιον τοῦτον. Διότι καὶ ἡ ἀρετὴ γεννᾶται μὲν ἐντὸς τῶν καρδιῶν ἡμῶν, ἐπεξεργαζομένη δὲ καὶ τελειοποιουμένη ἀνέρχεται εἰς τὸ φῶς καὶ φωτίζει, καθισταμένη οὕτω χρήσιμος τόσον εἰς τοὺς ἔχοντας ταύτην, ὅσον καὶ εἰς τοὺς μὴ ἔχοντας.
Ταύτης τῆς ἀρετῆς ἐγένοντο ἐργάται ὄχι μόνον οἱ Ἁσκηταὶ τῆς ἐρήμου καὶ οἱ μονάζοντες τῶν Κοινοβίων, οἵτινες κύριον καὶ καθολικὸν ἔργον ἔχουσι τὴν τῆς ἀρετῆς ἐπιμέλειαν καὶ βεβαίως πολὺ περισσότερον δύνανται οἱ τοιοῦτοι νὰ προοδεύσουν εἰς αὐτήν, ἀλλὰ καὶ βασιλεῖς καὶ Πατριάρχαι καὶ Ἐπίσκοποι, οἵτινες ἔχουν τόσας φροντίδας καὶ τόσας εὐθύνας διὰ τὸν λαόν, τὰς πόλεις καὶ τὰς ἐπαρχίας. Καὶ ὄχι μόνον οὗτοι, ἀλλὰ καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν λαϊκῶν πολλοὶ ηὐδοκίμησαν εἰς αὐτήν. Ἐκ τούτων λοιπὸν ἀποδεικνύεται, ὅτι ὄχι μόνον κατὰ τὸν τότε καιρὸν ἐγένετο τοῦτο, ἀλλὰ καὶ σήμερον δύναταί τις νὰ καλλιεργῇ τὴν ἀρετήν, ἂν καὶ εὑρίσκεται εἰς τὸν κόσμον καὶ εἶναι ἁπλοῦς καὶ ἰδιώτης ἄνθρωπος.
Διότι τί ἄλλο εἶναι ἡ ἀρετὴ παρὰ ἡ τήρησις τῶν θείων ἐντολῶν, ἡ ἄσκησις τῶν καλῶν ἔργων καὶ ἡ ἀποστροφὴ ἐκ τῶν κακῶν; Ποῖος ἀμφιβάλλει, ὅτι χωρὶς τὰ τοιαῦτα ἔργα δὲν δύνανται νὰ δικαιωθοῦν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ὄχι μόνον οἱ Μοναχοί, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ οἱ ἐν τῷ κόσμῳ ζῶντες; Ποῖος ἀμφιβάλλει, ὅτι ἀπὸ τοὺς κοσμικοὺς ὁ Θεὸς ζητεῖ μόνον ταῦτα, ἀπὸ τοὺς Μοναχοὺς ὅμως ζητεῖ ἀκόμη περισσότερα; Διὰ τοῦτο οἱ Μοναχοί, ἀλλὰ καὶ ὅλοι οἱ Κληρικοί, οἱ εἰς τὸν κόσμον εὑρισκόμενοι, ἔχουν ὑποχρέωσιν νὰ πράττουν καὶ νὰ ἀποδίδουν πολὺ περισσότερα ἀπὸ τοὺς κοσμικοὺς καὶ μάλιστα οἱ Ἱερεῖς καὶ Ποιμένες, οἱ ὁποῖοι πρέπει νὰ εἶναι τὸ καλὸν παράδειγμα διὰ τὸν λαόν, κατὰ τὸ γεγραμμένον· «Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων» (Ματθ. ε’ 16).