Τῇ ΚΕ’ (25ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τῆς Ἁγίας Ὁσιομάρτυρος ΦΕΒΡΩΝΙΑΣ.

Τότε πάλιν τὴν ἠρώτα ὁ τύραννος· «τί λέγεις, Φεβρωνία; Προσκυνεῖς τοὺς θεούς;». Ἡ δὲ ἀπεκρίνατο. «Ἀνάθεμα σε, γέρον τρισκατάρατε· διατί δὲν μὲ θανατώνεις τὸ γρηγορώτερον, ἵνα ἀπέλθω πρὸς τὸν ἠγαπημένον μου Χριστόν, ἀλλὰ ἐμποδίζεις τὸν δοόμον μου;». Τῆς λέγει ὁ τύραννος. «Ἐγὼ θὰ ἀφανίσω διὰ πυρὸς καὶ ξίφους τὸ σῶμά σου, ἀναίσχυντον γύναιον, καὶ θὰ ταπεινώσω ττὶν ἀλαζονείαν σου». Τότε προστάσσει νὰ κόψουν, φεῦ! τοὺς μαστούς της, ἔπειτα νὰ καύσουν μὲ πῦρ τὸ στήθός της. Ἡ δὲ Ἁγία, ὅταν τοὺς ἔκοπτον, εἶπε ταῦτα. «Κύριε ὁ Θεός μου, ἴδε τὴν θλῖψίν μου, καὶ ἂς ἔλθῃ ἡ ψυχή μου εἰς χεῖράς σου». Τοῦτο μόνον εἶπεν, ἔπειτα ἐσιώπα. Καὶ ὅταν ἔκαυσαν καὶ τοὺς δύο μαστούς, κατέκαυσαν ὅλον τὸν τόπον τοῦ στήθους της καὶ ἐπέρνα ἡ λαύρα τοῦ πυρὸς ἕως μέσα εἰς αὐτὰ τὰ ἐντόσθια. Οἱ μὲν λοιπὸν ὁρῶντες ἀνεθεμάτιζον τὸν τύραννον καὶ τοὺς θεούς του, ἡ δὲ Θωμαῒς καὶ ἡ Ἱερεία ἐμήνυσαν εἰς τὴν Ἡγουμένην τὰ γενόμενα, διὰ νὰ μὴ παύσῃ τὴν προσευχήν της ὑπὲρ τῆς μάρτυρος.

Ἀκούσασα λοιπὸν ἡ Βρυένη τὸν φρικτὸν ἀγῶνα τῆς Μάρτυρος, ἐβόα πρὸς Κύριον λέγουσα· «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, βοήθει τὴν δούλην σου, καὶ ἀξίωσόν με νὰ τὴν ἴδω τελειωμένην εἰς τὴν ὁμολογίαν σου, ἵνα συναριθμηθῇ μὲ τοὺς ἁγίους σου Μάρτυρας». Ὁ δὲ παράνομος τύραννος κατεβίβασε τὴν Ἁγίαν ἀπὸ τὸν πάσσαλον, διὰ νὰ τῆς δώσῃ, καὶ ἄλλην κόλασιν, ἀλλὰ αὐτὴ δὲν ἠδύνατο νὰ σταματήσῃ, οὔτε κἂν νὰ ὁμιλήσῃ, μόνον ἔπεσε σχεδὸν νεκρὰ καὶ ἄφωνος. Τότε λέγει ὁ Πρῖμος πρὸς τὸν Λυσίμαχον. «Διατί νὰ ἀπολεσθῇ αὐτὴ ἡ ὡραιοτάτη κόρη οὕτως ἀσπλάγχνως;». Ὁ δὲ ἀπεκρίνατο. «Διὰ πολλῶν σωτηρίαν, ἴσως δὲ καὶ ἐμοῦ αὐτοῦ, τὴν ἀφῆκα νὰ βασανισθῇ, ἵνα λάβουν καὶ ἄλλοι πολλοὶ ἀπὸ ταύτην καλὸν ὑπόδειγμα». Ἡ δὲ Ἱερεία, ὅταν εἶδε, ὅτι ὁ ἀλιτήριος Σελῆνος ἐσκέπτετο νὰ ὑποβάλῃ τὴν Φεβρωνίαν καὶ εἰς ἄλλα βασανιστήρια, ἐστάθη ἐνώπιον αὐτοῦ καὶ τὸν ὕβρισε λέγουσα. «Δὲν ἐχόρτασες εἰς τόσα κακὰ ὅπου ἔκαμες ταύτης τῆς Ἁγίας κόρης, ἀπάνθρωπε; οὔτε ἐνεθυμήθης τὰ μέλη τῆς μητρὸς ποὺ ἐθήλασες, ἥτις κακῶς σὲ ἐγέννησεν, ἀλλὰ ἔδειξες τόσην ἀσπλαγχνίαν εἰς αὐτὴν τὴν ταπεινήν; Εὔχομαι νὰ μὴ σὲ συγχωρήσῃ ὁ οὐράνιος Βασιλεύς, ἀλλὰ νὰ σὲ παιδεύσῃ εἰς τοῦτον τὸν κόσμον καὶ εἰς τὸν μέλλοντα».