Τὰ πλούτη τοῦ υἱοῦ κοινὰ θέλουσιν οἱ νόμοι νὰ εἶναι καὶ τῇ μητρί· ἐπειδὴ λοιπὸν τοῦ παντοδυνάμου μήτηρ ἐχρημάτισεν ἡ Παρθένος, παντοδύναμος εἶναι καὶ αὐτή· καὶ τοῦτο τὸ χάρισμα ἀνίσως καὶ τὸ ἔδειξεν εἰς ἄλλους πολλούς, καθὼς τὴν κηρύττουσι τὰ πολλὰ καὶ ἀναρίθμητα θαύματα τῆς παντοδυναμίας της, πόσῳ μᾶλλον εἶναι βέβαιον νὰ τὸ μετεχειρίσθη εἰς τὸν Ἰωακεὶμ καὶ εἰς τὴν Ἄνναν, τοὺς γεννήτορας αὐτῆς; Καὶ λοιπὸν ἀπ’ ἐδῶ ἐπιχειρῶ, ἂν καθ’ ὑπόθεσιν ἡ Ἁγία Ἄννα καὶ ὁ σύζυγος αὐτῆς θεῖος Ἰωακεὶμ δὲν εἶχον ἀφ’ ἑαυτοῦ των τόσην δύναμιν, διὰ νὰ φθάσωσιν εἰς τὸ ἀξίωμα ὅπου ὑπεθέσαμεν, ἀπὸ τὴν παντοδυναμίαν τῆς θυγατρὸς ἐξάπαντος ἤθελον ἔχει αὐτὸ τὸ προνόμιον· ἢ πῶς εἶναι δυνατὸν ἡ θυγάτηρ αὐτῶν νὰ εἶναι ὑπερτέρα πάσης κτίσεως, καὶ οἱ γονεῖς κατώτεροι ἀπὸ ἄλλους Ἁγίους; Ποῖος ἤθελεν ἀποτολμήσει νὰ εἰπῇ ὅτι ἡ Παρθένος, ἂν καὶ ὑπερτελειοτάτη εἰς τὰ ἄλλα της προτερήματα, πλὴν εἰς τὴν ἀγάπην ὅπου χρεωστοῦσι τὰ τέκνα πρὸς τοὺς γονεῖς δὲν ἦτο τόσον τελεία;

Καὶ πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ φαντασθῇ τις τοῦτο; Ὅτι ὁ Ἰωσὴφ βασιλεὺς εἰς τὴν Αἴγυπτον, πλὴν ἠξεύρων, ὅτι ὁ πατὴρ αὐτοῦ Ἰακὼβ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, δυστυχεῖς καὶ ὑστερημένοι τῶν ἀναγκαίων, κάθηνται εἰς τὴν γῆν Χαναάν, δὲν ὑπέφερεν ἐκεῖνος νὰ εἶναι ἔνδοξος καὶ ὁ πατὴρ καταφρονημένος, ἀλλ’ ἔστειλε μὲ πολλὴν ἐπιμέλειαν καὶ ἔφερε τὸν πατέρα καὶ τοὺς οἰκογενεῖς εἰς τὴν Αἴγυπτον, διὰ νὰ ἀπολαύσῃ ὁ Ἰακὼβ τῆς δόξης καὶ τοῦ πλούτου τοῦ υἱοῦ του Ἰωσήφ· εἶναι, λέγω, τοῦτο δυνατὸν νὰ φανῇ ἡ ἀγάπη τῆς Παρθένου πρὸς τοὺς προγόνους κατωτέρα ἀπὸ ἐκείνην ὅπου ἔδειξεν ὁ Ἰωσὴφ πρὸς τὸν Ἰακώβ; Ἀδύνατον τοῦτο, ὄχι νὰ τὸ πιστεύσῃ τις, ἀλλ’ οὐδὲ νὰ τὸ φαντασθῇ. Ὁ Δαυΐδ ἐπαινετὸς καὶ εἰς τὰ ἄλλα του προτερήματα, καὶ μάλιστα διὰ τὴν ἀγάπην καὶ ἐπίσκεψιν ὅπου ἔδειξεν εἰς τοὺς γονεῖς του· ὅθεν φεύγων τὴν κακίαν τοῦ Σαούλ, δὲν ἐφρόντισε τόσον διὰ τὴν ἰδικήν του σωτηρίαν καὶ πῶς νὰ ἀποφύγῃ τόσα ὅπλα, ὅσα ἐσήκωσεν ἐναντίον του ὁ ἀχάριστος Σαούλ, ὅσον ἐπεμελήθη τὴν σωτηρίαν τοῦ πατρός· καὶ διὰ τοῦτο πρῶτον αὐτὸν ὡς μίαν μεγάλην παρακαταθήκην ἄφησεν εἰς τὸν βασιλέα τῶν Μωαβιτῶν, καὶ μετὰ ταῦτα ἐπεριπάτει αὐτὸς εἰς ἐρήμους καὶ ξένους τόπους, ἕως οὗ νὰ ἴδῃ ποῦ θέλει σταθῆ ἡ λύσσα τοῦ Σαούλ· τοῦτο τὸ ἐπαινετὸν ἔργον ἔκαμεν ὁ Δαυΐδ, καὶ ἡ ἀπόγονος τοῦ Δαυΐδ, ἡ Θεόπαις Μαρία, εἶναι δυνατὸν νὰ μὴ ἔδειξε τόσην ἐπίσκεψιν καὶ ἀγάπην εἰς τοὺς γονεῖς, ὅσην ὁ προπάτωρ αὐτῆς προφητάναξ Δαυΐδ;