Λόγος εἰς τὴν Ἁγίαν ΑΝΝΑΝ.

Βλέπεις πῶς εἶναι ἀληθινόν, ὅτι «δι᾽ ὃ ἕκαστον τοιοῦτον, ἐκεῖνο μᾶλλον τοιοῦτον;». Βλέπεις, ὅτι ἀπὸ τὸ γένος Ἰωακεὶμ καὶ τῆς Ἄννης προῆλθε τοῦτο τὸ χάρισμα, τὸ νὰ εἶναι εἰς τὸν οὐρανὸν τόσοι Ἅγιοι, τόσοι φίλοι Θεοῦ, τόσοι θεοὶ κατὰ χάριν; Ἀκολουθεῖ λοιπὸν ὁ Ἰωακεὶμ καὶ ἡ Ἄννα νὰ ἔχωσι τὰ πρωτεῖα ἀνὰ μέσον εἰς τοὺς τόσους αὐτούς, νὰ ἔχωσι τὸ προνόμιον τῆς ἀθανασίας κατ’ ἐξαίρετον τρόπον ἐν μέσῳ τῶν ἄλλων.

Ἀλλὰ τί θέλω ἐγὼ ἀπὸ τῶν φιλοσόφων τὰ ἀξιώματα; «Ἔλαιον ἁμαρτωλοῦ μὴ λιπανάτω τὴν κεφαλήν μου». Ἂς ἔλθῃ το φῶς τῆς ἀληθείας, ἂς ἔλθῃ ἡ θεόπνευστος φιλοσοφία, ἂς ἔλθῃ τὸ Εὐαγγέλιον, καὶ ἂς τὸ εἰπῇ, ἀνίσως ὁ Ἰωακεὶμ καὶ ἡ Ἄννα δὲν πρέπει νὰ λέγωνται θησαυροφυλάκιον τοῦ Θεοῦ, τῶν πρωτοτόκων οἱ ἀκρέμονες, ἀπὸ τὸν καρπὸν αὐτοῦ ἐπιγνώσεσθε αὐτούς. Ἐπιθυμεῖς νὰ ἠξεύρῃς πόσον μεγάλοι Ἅγιοι εἶναι ὁ Ἰωακεὶμ καὶ ἡ Ἄννα; μάθε το ἀπὸ τὸν καρπόν των· ἂν τὸ κάλλος τῶν τέκνων, τὰ σπουδαῖα ἤθη τῶν παιδίων, ἡ θεάρεστος καὶ ἀνεπίληπτος ζωὴ τῶν θυγατέρων εἶναι μάρτυρες ἀξιόπιστοι τῶν γονέων, ἀπὸ τὴν ἁγιότητα, ἀπὸ τὴν τελειότητα τῆς θυγατρὸς τοῦ Ἰωακεὶμ καὶ τῆς Ἄννης, γνώρισε ποῖος ἦτο ὁ Ἰωακεὶμ καὶ ἡ Ἄννα. Διηγεῖται Βαλέριος ὁ Μάξιμος διὰ μίαν Ρωμαίαν πλουσίαν, ἡ ὁποία, ὅταν ἐπῆγε νὰ χαιρετήσῃ μίαν ἄλλην εὐγενῆ, Κορνηλίαν λεγομένην, ἤρχισε νὰ μεγαλορρημονῇ εἰς τοὺς πολλοὺς καὶ διαφόρους θησαυροὺς ὅπου εἶχε καὶ ἐκείνη μετὰ σιωπῆς ἤκουεν, ἕως ὅτου ἦλθεν ἡ θυγάτηρ της ἀπὸ τὸ σχολεῖον, ἡ ὁποία μὲ σεμνοπρέπειαν εὐγενικὴν καὶ μὲ ἓν παρθενικὸν χαιρέτισμα, εὐθὺς ὡς εἰσῆλθε μέσα, ἐπαράστησε τίνος θυγάτηρ εἶναι, καὶ μὲ ποῖα εὐγενικὰ μαθήματα εἶναι ποτισμένη· τότε λέγει καὶ ἡ Κορνηλία· ἰδοὺ καὶ τὰ ἰδικά μου πλούτη, οὖτοι εἶναι οἱ ἰδικοί μου θησαυροί.

Ἀπ’ ἐδῶ γίνεται φανερόν, ὅτι ἀνίσως οἱ ταπεινοὶ ἄνθρωποι ἔχωσι τὴν καλὴν παίδευσιν καὶ σωφροσύνην τῶν θυγατέρων των εἰς τόπον θησαυροῦ καὶ πλούτου, ποῖον καύχημα, ποία δόξα θέλει εἶσθαι εἰς τὸν Ἰωακεὶμ καὶ τὴν Ἄνναν ἡ ἀσύγκριτος ἁγιότης τῆς θυγατρὸς αὐτῶν; ἀντὶ ποίων θησαυρῶν τοῦ Κροίσου, ἀντὶ ποίων ποταμῶν χρυσορρόων τῆς Λυδίας θέλει εἶσθαι εἰς αὐτοὺς τὸ ἔμψυχον θησαυροφυλάκιον τῶν ἀρετῶν, ἡ θυγάτηρ; ἢ τίνος ἀλλου γέννημα εἶναι ἐκείνη, τὴν ὁποίαν εἶπε κεχαριτωμένην ὁ Ἄγγελος; τίνος ἄλλου βλαστὸς ἐκείνη, ἣν ὠνόμασε μαργαρίτην πολύτιμον τοῦ οὐρανίου βασιλέως ὁ Μεθόδιος; Τίνος ἄλλου σπέρμα ἐκείνη, τὴν ὁποίαν ὠνόμασε καλλονὴν πάσης ὡραιότητος ὁ Νεοκαισαρείας Γρηγόριος;