Μάθετε ἀπὸ ἄλλους, μὲ πόσα καλὰ ἤθη ἐπότισαν τὴν θυγατέρα των, μὲ πόσα ἅγια παραδείγματα τῆς ἰδικῆς των ζωῆς, ἡ ὁποία ἠξιώθη νὰ γίνῃ Μήτηρ Θεοῦ· μάθετε ἀπὸ τὴν σήμερον πόσα ἐτάξαμεν ἡμεῖς εἰς τὸν Θεόν, καὶ οὐδὲν δίδομεν, ἐπειδὴ ἀποβλέπομεν περισσότερον εἰς τὸ κέρδος τὸ ἰδικόν μας, παρὰ εἰς τὴν τιμὴν τοῦ Θεοῦ· μάθετε τὰ αἴτια τῆς στειρώσεως τῶν πολλῶν, πῶς εἶναι ἀπὸ τὴν ἰδικήν μας ἀχαριστίαν πρὸς τὸν Θεόν· καὶ εἰπέτε μοι, ὅσαι στεῖραι καὶ ἄτεκνοι, ἀνίσως καὶ σᾶς δώσῃ ὁ Θεὸς τέκνα, μὲ ποῖον γάλα εὐαγγελικῆς ζωῆς ἔχετε νὰ τὰ θηλάσσετε; μὲ ποῖα μαθήματα χριστιανικὰ ἔχετε νὰ τὰ ἀναθρέψετε; Ἔχετε πολλὰ καὶ καλά· ἔχετε τὸ γάλα τῆς ἀνελεημοσύνης καὶ ἀσπλαγχνίας. Ἔχετε τὸ γάλα τῆς ὑπερηφανείας καὶ ἀλαζονείας· ἔχετε μαθήματα ἐπαινετὰ καὶ ἄξια διὰ νὰ τὰ μάθετε· ἂν εἶναι θηλυκά, ἔχετε νὰ τὰ συνειθίσετε ἐκ νεότητος μὲ ποῖα ψιμμύθια νὰ ἀσχημίζωσι τὸ πρόσωπον, μὲ ποῖα στολίδια νὰ καταφρονῶσι τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ· ἂν εἶναι ἀρσενικά, διὰ νὰ μάθωσι τὸ παράδειγμα τῆς ἰδικῆς σας ζωῆς, πῶς νὰ καταφρονῶσι τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ· πῶς νὰ ἁρπάζωσι καὶ νὰ ἀδικῶσι, δὲν λέγω νὰ πορνεύωσι, νὰ μοιχεύωσιν, ἀποσιωπῶ τὸ νὰ καταλαλῶσι καὶ νὰ προδίδωσιν ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, δὲν λέγω ὅτι ἔχουσι νὰ μάθωσιν ἀπὸ τοὺς γονεῖς νὰ καταπατῶσι τὰς νηστείας, καὶ μάλιστα Τετράδα καὶ Παρασκευὴν ὅπου εἶναι νόμος νὰ φυλάττωνται αὐταὶ αἱ δύο ἡμέραι, καθὼς καὶ τῆς μεγάλης Τεσσαρακοστῆς· διὰ τοιαῦτα πονηρὰ μαθήματα νὰ δώσῃ ὁ Θεὸς τέκνα δὲν ἤθελεν εἶναι ἄδικος;
Ἴσως θὰ ἔλεγέ τις· λοιπὸν αὐτοὶ ὅπου ἔχουσι τὰ τέκνα εἶναι ἅγιοι καὶ δίκαιοι, καὶ ὅσαι εἶναι στεῖραι καὶ ἄκληροι, κακαὶ καὶ ἀνευλαβεῖς; ὄχι δὲν τὸ λέγω αὐτό, οὔτε αὐτὸ ἀληθεύει· οὔτε ὅσοι δὲν ἔχουσιν εἶναι ἁμαρτωλοί, ἀλλὰ καὶ οἱ μὴ ἔχοντες καὶ οἱ ἔχοντες πρέπει πάντοτε νὰ δοξάξωσι περισσότερον λέγοντες δεδοξασμένον νὰ εἶναι τὸ ὄνομά σου, Κύριε, ἐπειδή, ποίαν εὐχαριστίαν, ποίαν ἀγάπην εἶδες ἀπὸ ἐμὲ τὸ ἀχάριστον πλάσμα σου διὰ νὰ μοῦ δώσῃς τέκνον; εὐχαριστῶ σοι, διότι μὲ ἠλευθέρωσες καὶ ἀπὸ ταύτην τὴν κόλασιν, διότι ἂν εἶχα τέκνον νὰ μάθῃ τὴν ἀνευλάβειαν τὴν ἰδικήν μου, καὶ τὴν ἀφοβίαν ὅπου ἔχω εἰς τοὺς νόμους σου, θέλει μοὶ γίνῃ βαρυτέρα ἡ κόλασις· καὶ οἱ ἔχοντες τὰ τέννα, πρέπει περισσότερον νὰ φοβῶνται τὴν δικαίαν κρίσιν τοῦ Θεοῦ, ἐπειδὴ «ᾧ πολὺ δοθήσεται, πολὺ ἀπαιτηθήσεται».