Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου πατρὸς ἡμῶν ΙΑΚΩΒΟΥ τοῦ Ἀσκητοῦ.

ΙΑΚΩΒΟΣ ὁ Ὅσιος οὗτος πατὴρ ἡμῶν ἦτο εἰς κωμόπολίν τινα καλουμένην Πορφυριανήν· ἐπειδὴ δὲ κατὰ τὸ δεσποτικὸν πρόσταγμα, ἡ ταπεινοφροσύνη καὶ ἡ πτωχεία τοῦ πνεύματος γίνεται πρόξενος πολλῶν ἀγαθῶν καὶ εὐεργεσιῶν εἰς τὰς φιλοθέους ψυχάς, διὰ τοῦτο ὅποιος ἀποκτήσῃ αὐτὴν καὶ τὴν κατορθώσῃ, δὲν ὑπάρχει φόβος νὰ πέσῃ εἰς κανένα πάθος σαρκὸς καὶ πνεύματος· ὅσοι ὅμως δὲν προσέχουν ἐπιμελῶς νὰ φυλάττουν αὐτὴν τὴν σωτήριον ἀρετήν, ἀλλὰ πέσουν εἰς ἔπαρσιν, τοὺς ἔρχεται πολλὴ ζημία καὶ μέγας κίνδυνος, καθὼς ἀπὸ πολλὰς ἱστορίας καὶ παραδείγματα ἐγνωρίσαμεν καὶ ἐξόχως ἀπὸ τοῦ παραδείγματος, τὸ ὁποῖον λαμβάνομεν ἐκ τοῦ Ὁσίου τούτου Ἰακώβου πρὸς οἰκοδομὴν καὶ ἀσφάλειαν τῶν μεταγενεστέρων Μοναχῶν, διὰ νὰ φυλάττεται ὁ καθεὶς νὰ μὴ πάθῃ τὰ ὅμοια ἀπὸ ραθυμίαν καὶ οἴησιν. Προσέχετε λοιπὸν ἀκριβῶς τὴν φοβερὰν ταύτην διήγησιν καὶ μὴ μὲ κατακρίνῃ κανεὶς πῶς τὴν ἔγραψα οὕτως ἐξηγητήν, νὰ ἀκούωσιν οἱ ἰδιῶται νὰ σκανδαλίζωνται, ὅτι ἕνας Ἅγιος ἔπεσεν εἰς τοιοῦτον δεινὸν ἀνόμημα· διότι ὁ Θεὸς θέλει νὰ ἀναγιγνώσκωνται τὰ θαυμάσιά του, διὰ νὰ ἀκούωσιν οἱ ἁμαρτήσαντες τὴν εὐσπλαγχνίαν του καὶ νὰ ἐπιστρέφωσι πρὸς μετάνοιαν. Διὰ τοῦτο ἔγραψαν οἱ Ὅσιοι Πατέρες Βίους πολλῶν ἁμαρτωλῶν πρότερον, οἵτινες ἔγιναν Ἅγιοι μὲ τὴν μετάνοιαν ὕστερον· διότι τὰ δάκρυα, τὰ ὁποῖα χύνει ὁ ἄνθρωπος μὲ θερμότητα καὶ πόνον καρδίας, τὸν καθαρίζουν ἀπὸ τὸν μολυσμὸν καὶ τὸν ἁγιάζουσιν. Ἀκούσατε λοιπὸν καὶ μὴ συζηλώσητε τὴν πτῶσιν τοῦ Ὁσίου, ἀλλὰ τὴν θαυμασίαν μετάνοιαν τὴν ὁποίαν ἔκαμε διὰ τῆς ὁποίας ἠξιώθη πάλιν τῆς προτέρας χάριτος,

Ὁ Ὅσιος Ἰάκωβος κατώκει πρότερον εἰς ἕνα σπήλαιον μακρὰν ἀπὸ τὴν πόλιν τῆς Πορφυριανῆς, εἰς τὸ ὁποῖον ἔκαμε δεκαπέντε χρόνους· τόσον δὲ ἐπρόκοψεν εἰς τὴν ἀρετὴν καὶ τὴν ἄσκησιν, ὥστε ἠξιώθη ἀπὸ τὸν Θεὸν νὰ κάμνῃ θαυμάσια· ἐδίωκε δαίμονας, ἰάτρευεν ἀρρωστίας καὶ πάθη ἀνίατα καὶ ἄλλα ὅμοια ἔκαμνε· διὰ τοῦτο ἔγινεν ὀνομαστὸς εἰς ὅλους καὶ περιβόητος καὶ πολλοὶ ἐπήγαιναν εἰς τὸ κελλίον του χάριν ὠφελείας, ὄχι μόνον εὐσεβεῖς, ἀλλὰ καὶ δυσσεβεῖς Σαμαρεῖται, τοὺς ὁποίους μὲ νουθεσίας καὶ διδάγματα ἀπὸ τὴν θείαν Γραφὴν ἐπέστρεφε πρὸς εὐσέβειαν. Ὁ φθονερὸς διάβολος ὅμως, βλέπων τὴν πολλὴν ὠφέλειαν τοῦ λαοῦ, ἐκάκισε καὶ προσεπάθει νὰ διώξῃ τὸν Ἅγιον ἀπὸ τὸν τόπον ἐκεῖνον. Εὑρίσκων λοιπὸν ὄργανον