Οὗτος εἶναι τῆς μακαρίας Ξένης ὁ ξένος βίος καὶ ἡ πολιτεία ἡ ἀξιέπαινος. Οὕτως, ἐμίσησε μάταιον πλοῦτον, ρέουσαν δόξαν καὶ πᾶσαν ἀπόλαυσιν πρόσκαιρον καὶ τώρα ἀγάλλεται αἰωνίως εἰς τον Παράδεισον. Μνηστῆρα ἐπίκηρον κατεφρόνησεν, ἡδονὰς φθειρομένας ἐγκαταλείψασα, καὶ τώρα ἀπολαμβάνει τοῦ οὐρανίου νυμφίου τὰ ἄρρητα κάλλη καὶ αἰσθάνεται αἰωνίως τὴν ἀνέκφραστον ἡδονὴν ἐκείνην τὴν ἀκήρατον καὶ ὄντως ἀκόρεστον. Αὐτὴν μιμηθῆτε καὶ σεῖς, ἀδελφαὶ ἐν Χριστῷ ὅσαι ἠρνήθητε τὸν κόσμον καὶ ἐμελανοφορέσατε ἔξωθεν, διὰ νὰ ἔχετε ἔσωθεν θλῖψιν εἰς τὴν καρδίαν, ἐνθυμούμεναι τὸ πάθος τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ καὶ τὰς ἁμαρτίας σας, αἱ ὁποῖαι ἦσαν αἰτία καὶ ἐσταυρώθη ὁ ἀναμάρτητος. Ὅθεν πρέπει πάντοτε νὰ εἶναι εἰς τοὺς ὀφθαλμούς σας τὰ δάκρυα. Ναί, κατὰ ἀλήθειαν, καθὼς ὅσαι γυναῖκες χηρεύσουσι θρηνοῦσι καθ’ ἑκάστην ἀπαρηγόρητα, ἐνθυμούμεναι τὴν καλὴν συνοδείαν, τὴν εὐσπλαγχνίαν καὶ ἄλλας καλωσύνας, τὰς ὁποίας εἶχον οἱ σύζυγοι αὐτῶν καὶ διὰ τὰς ὁποίας αἰτίας δὲν ὑποφέρουσι νὰ ὑπάγωσιν εἰς χαρὰς καὶ παιγνίδια, οὔτε νὰ ἀκούσουν ᾄσματα, ἀλλὰ μοιρολογοῦνται τὴν δυστυχίαν των, διότι ὑστερήθησαν τοιαύτην συνοδείαν. Τοιουτοτρόπως πρέπει νὰ θρηνῶσιν εἰς τὴν ψυχὴν αὐτῶν καθημερινῶς ὅσαι ἀπηρνήθησαν τὸν κόσμον παρθένοι καὶ χηρευόμεναι καὶ ἐνυμφεύθησαν τὸν Δεσπότην Χριστόν, τὸν ὡραῖον ὄντως ὑπὲρ πάντας τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων καὶ ὑπερθαύμαστον.
Διὰ τὴν ἀγάπην λοιπὸν τοῦ Χριστοῦ μας, δὲν πρέπει νὰ ἔχετε εἰς τοῦτον τον πρόσκαιρον κόσμον ἄλλην μάταιαν ἀπόλαυσιν, μόνον αὐτὸν νὰ ποθῆτε ἐξ ὅλης καρδίας σας καὶ πάσας τὰς σαρκικὰς ἡδονὰς νὰ μισήσητε. Αὐτὸν καθ’ ἡμέραν ὡς καθρέπτην στοχάζεσθε καὶ ἀγωνίζεσθε ὅσον δύνασθε νὰ μιμῆσθε τὴν πολιτείαν του καὶ μὴ φορεῖτε μαλακὰ ἱμάτια, οὔτε νὰ ζητεῖτε ἐκλεκτὰ καὶ διάφορα φαγητὰ ἢ ματαίας τιμὰς καὶ ἄλλα ψυχοβλαβέστερα. Ταπεινωθῆτε λοιπὸν διὰ τὴν ἀγάπην αὐτοῦ καὶ στενοχωρηθῆτε ἐδῶ πρόσκαιρα, διὰ νὰ δοξασθῆτε αἰώνια καὶ νὰ ἔχετε ἀπόλαυσιν ἀτελεύτητον. Προπάντων δὲ καὶ ἐν πᾶσι καὶ μετὰ πάντων, φυλάττεσθε ἀκριβῶς καὶ φεύγετε ἀπὸ τὴν συνομιλίαν τῶν ἀνδρῶν καὶ νὰ μὴ συντύχῃ ποτὲ ἐὰν εἶναι δυνατὸν καμμία μοναχή της μὲ ἄνδρα.