Λαβόντες οἱ δοῦλοι τὰ ἅγια Λείψανα ἔβαλαν αὐτὰ εἰς λέμβον καὶ ἔπλεον τὸν ποταμὸν ἐπὶ τρία ἡμερονύκτια· ὅταν δὲ ἦσαν εἰς τὴν μητρόπολιν τῶν Ἀντινοϊτῶν [6], εἰς τὴν ὁποίαν ἦτο θέλημα Θεοῦ νὰ μείνουν τὰ ἅγια Λείψανα, ἐστάθη ἡ λέμβος μὲ γεμᾶτα ἱστία καὶ δὲν ἐσάλευε τελείως· οἱ δὲ σύντροφοι ὅλοι ἐκοιμῶντο. Τότε ἦλθε φωνή τις λέγουσα δίς· «Θεοδοτίων (οὕτω ὠνομάζετο ὁ κυβερνήτης τοῦ πλοίου), ἐδῶ εἶναι θέλημα τοῦ Θεοῦ νὰ μείνουν τὰ Λείψανα». Ἔξυπνος δὲ γενόμενος ὁ Θεοδοτίων καὶ βλέπων τὴν λέμβον ὡς δεδεμένην, ἐξῆλθεν ἔξω καὶ φθάσας εἰς τὴν πόλιν, ἀνήγγειλε τὴν ὑπόθεσιν· οἱ δὲ ἐγχώριοι ἔδραμον λαμπαδηφόροι μὲ θυμιάματα ψάλλοντες καὶ ὑμνολογοῦντες τὸν Κύριον· καὶ οὕτω λαμπρῶς καὶ εὐλαβῶς ἐνεταφίασαν αὐτὰ εἰς τὸν τόπον, τὸν ὁποῖον ὁ Θεὸς ᾠκονόμησε καὶ εἰς τὸν ὁποῖον καθ’ ἑκάστην γίνονται εἰς τοὺς ἀσθενεῖς ἰάματα καὶ ἄλλα θαυμάσια, εἰς δόξαν Πατρός, Υἱοῦ καὶ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ ἑνὸς καὶ μόνου Θεοῦ. ᾯ πρέπει κράτος, τιμὴ καὶ προσκύνησις εἱς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.