Προνόμιον τῆς ἐξουσίας του εἶχεν ὁ ἄρχων καὶ τὸ νὰ ἁμαρτάνῃ ἀτιμώρητα. Ὁ ὑπερασπιστὴς τῶν νόμων συγκεχωρημένον τὸ εἶχε νὰ καταπατῇ πάντα νόμον· ὡς ἐχθρὸν φυλακίζει τὸν Ἰωάννην καὶ πολέμιον τῆς ἐξουσίας του, ὡς νὰ εἶχεν ἀνδρείαν νὰ κατακυριεύῃ ὄχι μόνον τῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ καὶ τῶν θείων νόμων· ἄτιμον καὶ δυσειδῆ ἔκρινε τὸν στέφανον τῆς ἐξουσίας, ἂν ἴσως καὶ ἤθελεν ἐβγάλει ὁ Ἰωάννης μέσα ἀπὸ ἐκείνους τοὺς πολυτίμους λίθους τὸν βόρβορον τῆς μοιχείας καὶ παρανομίας· μὴ ἠξεύρων ὁ ἀνόητος, ὅτι ἕν καὶ τὸ αὐτὸ ἁμάρτημα τερατωδέστερον φαίνεται, ὅταν κατεξουσιάζῃ ἕνα ἄρχοντα, παρ’ ὅταν κυριεύῃ ἕνα ἰδιώτην· καὶ διὰ τοῦτο βάλλει τοὺς πόδας εἰς τὴν ἅλυσιν, διὰ νὰ δεσμεύσῃ, τὴν φωνὴν ἐκείνου, ὅπου ἐστάλη νὰ τὸν ἐλευθερώσῃ ἀπὸ τοιαύτην βαρυτάτην δουλείαν. Τοιοῦτον μωρόν, τοιοῦτον ἀναίσθητον κατασταίνει τὸν ἄνθρωπον ἡ γυναικομανία.
Ἠξεύρω τὶ ἠθέλετε μὲ εἰπεῖ, ὅτι εἰς αὐτὸν τὸν παράνομον φόνον δὲν ἦτο αἴτιος ὁ Ἡρῴδης, ἀλλὰ μάλιστα ἡ Ἡρῳδιάς· αὐτὴ ἦτο ὅπου ἐπιθυμοῦσεν ὄχι μόνον νὰ ἴδῃ τὸν Ἰωάννην εἰς τὴν φυλακήν, ἀλλὰ καὶ μάλιστα νεκρόν· ἐπειδὴ ἐφοβεῖτο ὅτι, ἐὰν ζῇ ὁ Ἰωάννης, ἀποθνήσκει ἡ ἀσέλγεια αὐτῆς. Ναί, πείθομαι εἰς τὴν κοινὴν γνώμην, ὡς καὶ αὐτὴ ἡ ἱστορία τοῦ Εὐαγγελίου τὸ κηρύττει, ὅτι ἡ θυγάτηρ τῆς Ἡρῳδιάδος, διδαχθεῖσα ἀπὸ τὴν μητέρα, ἐζήτησε τὴν κεφαλὴν τοῦ Ἰωάννου. Ὅμως τινὲς θέλουσιν, ὅτι ἦσαν ὅλα προκατασκευαὶ τοῦ Ἡρώδου· αὐτὸς προσδιώρισε νὰ γίνῃ ὁ φόνος κατὰ τοιοῦτον τρόπον διὰ νὰ φύγῃ τὸν κοινὸν ἔλεγχον· ἐπειδὴ πάντες τὸν Ἰωάννην ὡς Προφήτην εἶχον. Καὶ θεμελιώνουσι τὴν γνώμην ταύτην ἐπάνω εἰς ἐκεῖνο τὸ ρητὸν τοῦ Κυρίου μας, ὅπερ εἶπε δι’ αὐτὸν τὸν Ἡρώδην· «Εἴπατε τῇ ἀλώπεκι ταύτῃ», μὲ τὸ ὄνομα τοιούτου ζῴου φανερώνων τὴν πονηρίαν καὶ τὴν δολιότητα τοῦ Ἡρῴδου.
Πλὴν εἴτε οὕτως εἴτε ἄλλως, ἐσφάγη τὸ κλέος τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, ὁ θαυμαστὸς Ἰωάννης, δίδεται μισθὸς μιᾶς πόρνης ὁ ἐπίλογος τῶν ἀρετῶν, ἐκεῖνος ὅπου ἦτο ἄξιος διὰ νὰ ζῇ εἰς μυρίους αἰῶνας, κλείει τὸ στόμα ἐκεῖνο ὅπου δὲν ἔπρεπε νὰ κλείσῃ ποτέ, διότι ἦτο κοινὸν ἰατρεῖον ὅλου τοῦ κόσμου. Καὶ φαίνεται ἡ κακία νὰ θριαμβεύῃ κατὰ τῆς ἀρετῆς, φαίνεται ὁ ἐρωτομανὴς νὰ κατέκλεισε τὸν ἔλεγχον τῆς παρανομίας του, πλὴν ἰδοὺ ὅτι διηνεκῶς στηλιτεύεται ἀπὸ τότε μέχρι τῆς σήμερον.