Ἀλλὰ μοὶ φαίνεται, ὅτι καὶ ἐκεῖ στάζουσα τὸ αἷμα ἡ Κεφαλὴ νὰ ἐξήλεγχε τὸν Ἡρῴδην καὶ νὰ τὸν ἔλεγε τοιουτοτρόπως· ὦ παρανομίας ἄγαλμα, καθὼς δὲν εἶναι ἄλλο πρᾶγμα πλέον ἀτιμώτερον καὶ καταφρονεμένον ὡς τὸ αἷμα τοῦ ἀνθρώπου, ὅταν χυθῇ ἀπὸ αἰτίαν αἰσχρὰν καὶ οὐτιδανήν, τοιουτοτρόπως δὲν εἶναι ἄλλο πρᾶγμα πλέον πολυτιμότερον οὔτε ἐνδοξότερον ἀπὸ ἐκεῖνο τὸ αἷμα ποὺ θὰ χυθῇ διὰ αἰτίαν εὔλογον καὶ ἔντιμον. Καὶ τὶ ἄλλο τιμιώτερον, τὶ ἄλλο ἐνδοξότερον τὸ νὰ χυθῇ τὸ αἷμα τὸ ἰδικόν μου ὑπὲρ τῆς ἀληθείας; Ποῖος ἄλλος πολυτιμότερος στέφανος ἤθελε μοὶ δοθῆ, ὥστε νὰ γίνω ἐγὼ θυσία τῆς σωφροσύνης; Ποῖον ἄλλο σεμνότερον διάδημα τοῦ μαρτυρίου, ὡς ἐκεῖνο ὅπου λαμβάνει τις διὰ τὸν νόμον τῆς ἀληθείας; Ποῖος ἄλλος σεμνότερος θάνατος, ὡς ἐκεῖνος ὅπου γίνεται διὰ τὴν ὑπεράσπισιν τῶν θείων νόμων, διὰ τὸ σέβας τῶν θείων ἐντολῶν;
Ὦ παράνομε Ἡρῴδη, μεθυσθεὶς ἀπὸ τὸν ἔρωτα τῆς μοιχείας, δὲν ἠξεύρεις τί μοὶ ἐχάρισες σήμερον. Καὶ μὴ θέλων καὶ ἀκουσίως μοὶ δίδεις τοιοῦτον προνόμιον, νὰ εἶμαι κήρυξ ὄχι μόνον εἰς τοὺς ἐπὶ γῆς, ἀλλὰ καὶ εἰς τοὺς ἐν ᾅδῃ· καὶ βέβαια, ἂν ἤξευρες πόση πανήγυρις, πόση χαρὰ θέλει γίνει σήμερον εἰς τοὺς ἀποθανόντας προπάτορας, δὲν ἤθελες χωρίσει τὴν κεφαλὴν μου ἀπὸ τὸ σῶμα· πλὴν διὰ περισσοτέραν σου αἰσχύνην καὶ λύπην, ἄκουσον τὸ ἀποβησόμενον, μάθε τὸ τὶ θέλει ἀκολουθήσει μετὰ τὸν θάνατόν μου· ἀντὶ διὰ φωνάς, ἔχε τούτους τοὺς σταλαγμοὺς τοῦ αἵματός μου. Σὺ διὰ ζημίαν μου μεγάλην ἐπρόσταξες νὰ χωρισθῇ ἡ Κεφαλή μου ἀπὸ τὸ σῶμα· πλὴν αὐτὸ εἶναι ἡ ἀκροτάτη μου εὐτυχία, ἐπειδὴ μὲ ἠλευθέρωσας ἀπὸ δύο βρωμερὰς φυλακάς, μίαν ἀπὸ ἐκείνην ὅπου μὲ κατεδίκασεν ἡ μανία τοῦ ἔρωτος τῆς μοιχείας σου, καὶ ἄλλην ὅπου μὲ ἠλευθέρωσες ἀπὸ τὴν ἀγριότητα τῆς ἐρήμου καὶ τὴν πικρὰν τροφὴν τοῦ μέλιτος, καὶ δὴ ἀπὸ τὴν ἀνυπόφορον ἀχαριστίαν καὶ σκληρογνωμοσύνην τῶν Ἰουδαίων.
Δὲν θὰ ἔχω πλέον ἀπὸ τὴν σήμερον γείτονας τὰ θηρία, διὰ παραμυθίαν τὰ δάκρυα· δὲν θὰ λυπηθῶ πλέον πῶς ἐπροσκάλεσα πολλοὺς εἰς μετάνοιαν, καὶ δὲν μὲ ἤκουσαν· ἐδίδαξα πολλοὺς διὰ νὰ πιστεύσωσιν εἰς τὸν ἐρχομὸν τοῦ Μεσσία, καὶ ὀλίγοι τὸν ἠκολούθησαν. Ἀπὸ τοιαῦτα μὲ ἠλευθέρωσες, Ἡρῴδη καὶ ἀντὶ τούτων ἔχω καλοὺς συνοδίτας τοὺς Προπάτορας, εὑρίσκω σήμερον εἰς τὸν ᾅδην τῶν Προφητῶν τοὺς χορούς· ὡς πόση χαρὰ νομίζεις πῶς θέλει μὲ συμπεριλάβει, ὅταν ἰδῶ Ἀδὰμ, καὶ Εὔαν, Ἐνὼχ καὶ Ἄβελ, Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαάκ;