Τώρα ποίαν χάριν νομίζετε ὅτι θὰ χαρίσῃ ὁ νεοστεφὴς βασιλεὺς εἰς ἐκείνους, ποὺ τον ἔκαμαν βασιλέα των; Ἀκούσατε καὶ θαυμάσατε· Ἐγείρεται μὲ ὀργὴν ὁ πονηρὸς βασιλεὺς κατὰ τῶν Σικίμων, κηρύττει φοβερὸν πόλεμον εἰς αὐτούς, μὲ παράταξιν μεγάλην, μὲ στρατεύματα πολλὰ τόσον, ὥστε πολιορκεῖ τὴν πόλιν Σικίμων, φονεύει ὅλους μὲ τὸ ξίφος ἄνδρας τε καὶ γυναῖκας (φεύγουσιν ὀλίγοι μόνον καὶ κρύπτονται ἐντὸς πύργου) καὶ τόσον ἐξηφάνισε καὶ ἐχάλασεν ἐκ θεμελίου ὅλην ἐκείνην τὴν θαυμαστὴν χώραν, ἕως ὅτου τὴν ἔσκαψε καὶ ἔσπειρεν εἰς αὐτὴν ἅλας. «Καὶ Ἀβιμέλεχ ἐπολέμει ἐν τῇ πόλει ὅλην τὴν ἡμέραν σὺν δυνάμει αὐτοῦ καὶ κατελάβοντο τὴν πόλιν καὶ τὸν λαὸν τὸν ἐν αὐτῇ ἀπέκτεινε καὶ τὴν πόλιν καθεῖλε καὶ ἔσπειρεν αὐτὴν ἅλας». Δὲν ἀνεπαύθη ὁ πονηρὸς βασιλεὺς εἰς τόσα κακὰ ὅπου ἔκαμεν εἰς τὴν πόλιν, ἀλλὰ τρέχει ἀκόμη καὶ κατακαίει καὶ ἐκείνους ὅπου ἦσαν προφυλαττόμενοι ἐντὸς τοῦ πύργου. «Καὶ ἐνέπρησε τοὺς ἐν τῷ πύργῳ καὶ ἀπέθανον πάντες οἱ ἄνδρες πύργου Σικίμων, ὡς χίλιοι ἄνδρες καὶ γυναῖκες». Τοιαύτη εἶναι, λέγω πάλιν, ἡ εὐεργεσία τοῦ πονηροῦ βασιλέως, δι’ ὅσους τὸν ἔκαμαν βασιλέα. «Ταὐτόν ἐστιν ὄφιν ἐκτρέφειν καὶ τὸν πονηρὸν εὐεργετεῖν· παρ’ οὐδετέρῳ γὰρ ἡ χάρις εὔνοιαν γεννᾷ».
Ἄθλιοι Σικίμιοι, σεῖς ἐσπουδάσατε νὰ ποιήσητε, βασιλέα τὸν Ἀβιμέλεχ καὶ αὐτὸς ἐσπούδασε νὰ σᾶς φονεύσῃ ὅλους δια τοῦ ξίφους· Χριστιανοί μου, δὲν λυπεῖται ἡ καρδία σας, ἀφ’ οὗ ἠκούσατε τοῦ πονηροῦ βασιλέως τὰ τόσα κακά; Ἐγὼ νομίζω ὅτι παρῆλθεν ἀπὸ τὴν καρδίαν σας ἡ χαρὰ τῆς σημερινῆς ἑορτῆς καὶ ὅτι ἐπεστρέψατε ὅλοι εἰς λύπην καὶ ἀθυμίαν· ἀλλὰ ἀκούσατε καὶ τὸ τέλος τοῦ βασιλέως, διὰ νὰ ἐπανέλθητε εἰς τὴν πρώτην σας χαράν. Τρέχει ἀκόμη ὁ θυμωμένος βασιλεὺς Ἀβιμέλεχ εἰς τὴν Θήβην πόλιν, διὰ νὰ κατακαύσῃ καὶ ἐκεῖ τινάς, οἵτινες ἐφυλάττοντο ἐντὸς τοῦ πύργου· ἔρχεται πλησίον τῆς πύλης τοῦ πύργου διὰ νὰ θέσῃ μόνος του τὸ πῦρ, μία δὲ γυνὴ ἄνωθεν τοῦ πύργου ρίπτουσα τεμάχιον μυλοπέτρας, τοῦ συντρίβει εὐθὺς τὸ κρανίον. «Καὶ ἔρριψε γυνὴ μία κλάσμα μύλου ἐπὶ τὴν κεφαλὴν Ἀβιμέλεχ καὶ συνέκλασε τὸ κρανίον αὐτοῦ». Ὄντως δίκαια πέπονθεν ὁ πονηρὸς βασιλεύς ὄντως τὸ κακὸν ὅπου ἔκαμεν εἰς τοὺς εὐεργέτας του καὶ εἰς τοὺς ἀδελφούς του, ἐπέστρεψεν ἐπὶ τὴν κεφαλήν του. Μὲ τὴν πέτραν ἐφόνευσε τοὺς ἀδελφούς του, μὲ τὴν πέτραν ἐφονεύθη καὶ αὐτὸς ἀπὸ τὴν γυναῖκα.