Ἀνέβη λοιπόν, Χριστιανοί μου, αὕτη ἡ καθαρωτάτη Παρθένος ἐπάνω εἰς τὸν ὑψηλὸν πύργον τῆς θείας δόξης, ἀνέβη διὰ νὰ συντρίβῃ ἐκεῖθεν τὴν κεφαλὴν τοῦ νοητοῦ Ἀβιμέλεχ, τοῦ διαβόλου. Ἐννοήσατέ το· διηγεῖται ἡ Βίβλος τῶν Κριτῶν ἐν κεφαλαίω θ’, ὅτι Ἀβιμέλεχ τις, υἱὸς Ἱεροβαάλ, ὅπου κατῴκει εἰς την πόλιν Σικίμων, ἦτο ἄνθρωπος πονηρός, φθονερός, καὶ κατὰ πολλὰ κακός· ἀκούσατε τὶ κατώρθωσεν. Αὐτὸς εἶχεν ἄλλους ἑβδομήκοντα ἀδελφούς, καὶ θέλων νὰ βασιλεύσῃ εἰς τὴν πόλιν Σικίμων, τοὺς βάλλει καὶ τοὺς ἑβδομήκοντα μεσίτας νὰ παρακαλέσουν ὅλην τὴν γερουσίαν, διὰ νὰ τὸν κάμουν βασιλέα ἐμεσίτευσαν οἱ καλοὶ ἀδελφοί, ἀπέδειξαν ὅτι εἶναι ὁ ἀδελφός των ἀγαθὸς καὶ δίκαιος, καὶ ὅτι εἶναι ἄξιος διὰ νὰ γίνῃ βασιλεύς· «Καὶ ἐλάλησαν περὶ αὐτοῦ οἱ ἀδελφοὶ ἐν τοῖς ὠσὶ πάντων τῶν ἀνδρῶν Σικίμων, καὶ ἔκλινεν ἡ καρδία αὐτῶν ὀπίσω Ἀβιμέλεχ, ὅτι εἶπον ἀδελφὸς ἡμῶν ἐστιν».
Τώρα πρέπει νὰ εὐεργετήσῃ ὁ Ἀβιμέλεχ τοὺς ἀδελφούς του, διότι ἐμεσίτευσαν νὰ τὸν κάμουν βασιλέα καὶ ποίαν εὐεργεσίαν τοὺς δίδει; Πορεύεται ὁ δύστροπος καὶ φθονερὸς εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρός του καὶ διὰ νὰ μὴ τύχῃ καὶ βασιλεύσῃ τις ἐξ αὐτῶν, φονεύει καὶ τοὺς ἑβδομήκοντα παρευθὺς μὲ μίαν μόνον πέτραν· «Καὶ εἰσῆλθεν Ἀβιμέλεχ εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ ἀπέκτεινε πάντας τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ ἐπὶ λίθον ἕνα». Δυστυχεῖς ἀδελφοί, σεῖς μὲ τὴν πρᾳότητά σας ἐφροντίσατε νὰ κάμητε, τὸν ἀδελφόν σας βασιλέα καὶ αὐτὸς ἐφρόντισε μὲ τὸν φθόνον του πλέον ταχύτερον νὰ σᾶς φονεύσῃ μὲ μίαν πέτραν· οὕτως εἶναι, ἀκροαταί, τόσον εἶναι νὰ εὐεργετῇ τις ἕνα κακὸν ἄνθρωπον ὅσον νὰ τρέφῃ καὶ ἕνα πονηρὸν ὄφιν· διότι ἀμφότεροι δὲν γνωρίζουν καλωσύνην. Τρέφεις τὸν ὄφιν, σπουδάζει νὰ σὲ θανατώσῃ· εὐεργετεῖς καὶ τὸν κακὸν ἄνθρωπον, σπουδάζει νὰ σὲ φονεύσῃ. «Ταὐτόν ἐστιν ὄφιν ἐκτρέφειν καὶ τὸν πονηρὸν εὐεργετεῖν. Παρ’ οὐδετέρῳ γὰρ ἡ χάρις εὔνοιαν γεννᾷ». Ἐστεφανώθη ὁ Ἀβιμέλεχ βασιλεὺς ἀπὸ ὅλην τὴν πόλιν τῶν Σικίμων, ἐκάθισεν εἰς τὸν βασιλικὸν θρόνον, καὶ τὸν προσεκύνησαν ὅλοι οἱ ἀνθρωποι διὰ βασιλέα των· «Καὶ συνήχθησαν πάντες οἱ ἄνδρες Σικίμων καὶ πᾶς οἶκος Μααλῶ καὶ ἐπορεύθησαν καὶ ἐβασίλευσαν τὸν Ἀβιμέλεχ».