Μελῳδικῶς καὶ στιχολογικῶς ἀνυμνεῖ ὁ σοφώτατος Μιχαὴλ Ψελλός, εἰς τὴν ἐξήγησιν τοῦ ᾌσματος τῶν ᾈσμάτων· ἀλλ’ εἰς τοιαύτην ἐξέτασιν τῶν μακαρίων Ἀγγέλων, ὅπου κάμνουν τὴν σήμερον εἰς τὴν τῆς Παρθένου Μετάστασιν, ὦ φιλέορτοι ἀκροαταί, ἠξεύρετε τί τοὺς ἀπεκρίθη ἡ Παναγία; Ὑπομείνατε ὀλίγον μὲ προσοχὴν καὶ θὰ διδαχθῆτε ἀληθῶς μίαν οὐράνιον διδασκαλίαν, πολλὰ ὠφελιμωτάτην, ἀπὸ τὸ ἅγιον αὐτῆς στόμα, τὴν ὁποίαν ἐδίδαξε καὶ σήμερον τοὺς Ἀγγέλους.
«Ἀδελφιδός μου κατέβη εἰς κῆπον αὐτοῦ, εἰς φιάλας τοῦ ἀρώματος, ποιμαίνειν ἐν κήποις καὶ συλλέγειν κρίνα», ἀποκρίνεται ἡ Πανάχραντος Κόρη εἰς τοὺς ἐρωτῶντας Ἀγγέλους· «Ἐπειδὴ καὶ ὑμεῖς οἱ οὐράνιοι μύσται τῶν ἀπορρήτων, οἱ εὐαγγελισταὶ τῶν χαρμοσύνων, οἱ διάκονοι καὶ λειτουργοὶ τοῦ Μονογενοῦς μου Υἱοῦ, αἱ ὑπέρταται δυνάμεις τῶν ἀΰλων Ἀγγέλων καὶ Ἀρχαγγέλων, ἐξετάζετε ἐμὲ τὴν οὐράνιον Ἄνασσαν, διὰ νὰ μάθετε τὴν ἄσπορον γέννησιν τοῦ Υἱοῦ μου, καθότι δὲν ἠδυνήθητε νὰ γνωρίσητε τὸ ἀπόκρυφον τοῦτο μυστήριον, πῶς μὲ ὑπερθαύμαστον τρόπον κατῴκησεν ἐν τῇ κοιλίᾳ μου, ἀκούσατε τώρα τὴν ἐξήγησιν τῆς ἀπορίας σας· ἀνοίξατε τὰς διακεκρυμμένας ἐλλάμψεις τῆς νοερᾶς καὶ ἀΰλους οὐσίας σας διὰ νὰ χύσω τὸ γαληνόμορφον φῶς τῆς αἰτήσεως ταύτης ἐντὸς τῆς φωτολαμποῦς καὶ ἀκριβεστάτης διανοίας ὑμῶν τῶν ἀγγελικῶν καὶ πυρίνων ταγμάτων, διὰ νὰ ἀστράψω τὴν λάμψιν, ὅπου ζητεῖτε, εἰς ὅλους ὑμᾶς τοὺς φεγγοβόλους ἀστέρας, τοὺς Ἀγγέλους. Σήμερον ὅπου συνίπταμαι τοῖς ἀγγέλοις ὑμῖν ἐπάνω εἰς τὰς οὐρανίους ἁψῖδας, σήμερον ὅπου χωρίζομαι τοῦ σώματος καὶ ἑνώνομαι μετὰ τοῦ Μονογενοῦς μου Υἱοῦ, σήμερον ὅτε ἐνταφιάζομαι παρὰ τῶν Ἀποστόλων καὶ δοξάζομαι παρ’ ὑμῶν τῶν Ἀρχαγγέλων· σήμερον ὅπου φαίνομαι εἰς τὴν Γεθσημανῆ νεκρά, καὶ εἶμαι εἰς τὸν σύμπαντα κόσμον ζῶσα, σήμερον ὅπου ἑορτάζει ὁ κόσμος ὅλο τὴν Κοίμησιν καὶ τὸν ἐνταφιασμόν μου, δεικνύω ὑμῖν τοῖς Ἀγγέλοις τὸν ἄρρητον τρόπον τῆς Γεννήσεως τοῦ Υἱοῦ μου».
«Ἀδελφιδός μου κατέβη εἰς κῆπον αὐτοῦ, εἰς φιάλας τοῦ ἀρώματος, ποιμαίνειν ἐν κήποις καὶ συλλέγειν κρίνα». Ὁ προαιώνιος δηλαδὴ καὶ συνάναρχος Λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς κατέβη εἰς ἐμὲ τὴν φιάλην, τὴν πλήρη ἀπὸ τὰ ἀρώματα τοῦ Παναγίου Πνεύματος· κατέβη εἰς ἐμέ, ὁ Ἀμήτωρ ἐν οὐρανῷ καὶ ὁ Ἀπάτωρ ἐπὶ τῆς γῆς, ὁ ὅλως Θεὸς εἰς τοὺς κόλπους τοῦ Πατρὸς καὶ ἄχρονος, καὶ ὅλως Θεὸς καὶ ἄνθρωπος εἰς τοὺς κόλπους τῆς Μητρὸς καὶ χρονικός κατέβη εἰς ἐμὲ ὁ ὕψιστος Θεὸς μὲ τὴν εὐδοκίαν τοῦ προανάρχου Πατρός, καὶ τῇ συνεργίᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καὶ γέγονεν ἐξ ἐμοῦ τέλειος ἄνθρωπος διὰ τὸν ἄνθρωπον·